Sponzen Ridder

dit is steeds meer een blog, dan wel een homepage

donderdag, november 30, 2006

Citaat van de dag

"Meer dan de helft van de onderzochte wegen is minder gevaarlijk dan het gemiddelde."
Diep jongens, erg diep.

Dat doet me denken aan het bericht destijds dat bij een aantal banken de fondsenbeheerders zichzelf een bonus gingen toekennen indien hun fonds béter dan het gemiddelde zou presteren. Smart.

Wist u trouwens dat de helft van de mensen in Belgie minder fietst dan de ander helft?


Michellen

Gaaf, ik word beschuldigd van te vaak te Michellen!

Reviews zijn leuk: hoe vaak hebben we niet genoten van Patrick Duynslager die in Knack zijn aversie voor Merryl Streep nog maar eens uitschreef. Of met RV in Humo. Of met... al die andere reviewers die met een heerlijke pen uit principe zowat alles de grond in schrijven.

Ik kwam erbij via ene Michel (heeft u de mop?), oordeel zelf.


Nog zes keer slapen

SR: "Hé, je hebt een brief aan de Sint geschreven! Mag ik hem lezen?"
M: "Natuurlijk niet, de Sint is oud genoeg om hem zelf te kunnen lezen." (op belerende toon:) "Hij is zo oud dat hij al bijna dood is."
SR: "O ja? En hoe oud is die dan wel."
M: (met draaiende ogen) "Sinterklaas is toch al zéker twintig jaar!"

En ik die dacht dat een heilige per definitie dood is.


zaterdag, november 25, 2006

Verkiezingen - nl

Politiek, we praten er te weinig over.

Vorige maand waren het lokale verkiezingen in Belgie. Onder andere Patrick Janssens blies toen zijn coalitiegenoten weg met een techniek die men nadien als "de positieve boodschap" bestempelde. In alle gemeenten waar men ruzie had gemaakt, hadden de bestuurders verloren en daar waar men positief was geweest, gewonnen. Meteen werd JM De Decker uit het raam gekieperd en stoomde men op naar het brede kiezerspubliek van "het midden". Bart Somers begon in De Standaard met zeggen dat de VLD een brede, progressieve volkspartij moest worden. Johan Vandelanotte ging op zoek naar de groene kiezer met zijn aanvallende taktiek in het kernenergiedossier.

(c)Vrtnieuws.be - denken jullie ook niet dat dit een gephotoshopped beeld is, zo scherp versus blurred?
Bij het rampzalige nieuws rond Volkswagen Vorst, experimenteerde men een eerste keer met de Goed Nieuws aanpak: nog geen dag later zouden honderden werknemers aan de slag kunnen bij de NMBS! Dat NMBS topman Jannie Haek een ex-kabinetchef van Vandelanotte is, zal daar niet helemaal van los staan. En het is niet omdat het goed nieuws is, dat het niet waar is, natuurlijk.

En toen kwamen de verkiezingen in Nederland, met hun grote overwinning voor de links-radicale(re) SP, en de Fortuynesque Geert Wilders. Dertig kilometer boven het Antwerpen van Patrick Janssens, winnen niet de partijen die in de breedte gaan, maar zij die het aandurven om meer uitgesproken, extremere standpunten in te nemen.

O, wat zou ik graag de dag na deze verkiezingsuitslag een vlieg zijn geweest in de Vlaamse partijbureaus. Want het is echt wel een compleet andere strategie: gaan voor de positivistische aanpak in de breedte versus uitgesproken vinger-op-de-wonde communicatie. Of zou je toch kunnen combineren?

Onze Groenen zouden wel eens een goeie verkiezingsuitslag tegemoet kunnen gaan.

De Ridder heeft gesproken, nu kan u weer verder gaan met het schillen van aardappelen.


Lidkaart

Hey Sponzen, moet jij niet wat spitse blogposts braken om je voorsprong in de Verkiezing van Blog van het Jaar veilig te stellen?

Helemaal waar, en je ziet in Blogland (zelfs bij diegenen die niet echt hoerah riepen om hun selectie) dat mensen die geselecteerd zijn, toch iets meer hun best doen.

Maar dit Riddertje is vorige woensdag geveld door een gericht peesontsteking in de schouder. Fijn om les te geven, als je je schrijfhand niet hoger dan je (tepels) kan heffen. Zal ik maar meteen mijn lidkaart van de Club der Beklagenswaardige Zielepoten aanvragen?

Ik had het zelf nog nooit gehad, maar als je eens iemand tegenkomt die beweert zoiets voor te hebben: draag even zijn valiesje. Want het doet verdekke zeer.

Intussen helpen de wonderen van de Chemie ons terug op de arm. Benieuwd of het ook geneest.


dinsdag, november 21, 2006

Euskadi

Het internet! Dat moet je zeker eens proberen.

Een dik (half) jaar geleden zapte ik bij de VARA op een conference van Theo Maassen. Ze hebben daar de fijne gewoonte om hun cabaretiers regelmatig eens wat schermtijd te gunnen. Om eerlijk te zijn heb ik er ook "onze" Wim Helsen voor de eerste keer gezien en genoten. Maar die Theo Maassen dus, dat was een schitterende conference.

Stom genoeg ben ik nadien in slaap gevallen zonder zijn naam op te schrijven. Nadien op het internet nog eens opgezocht, later weggezakt in het geheugen.

Tot vanavond, toen een Gentse A-list blogger naar een kort stukje optreden linkte. Het stukje gaat over Cola en kinderen krijgen (voor een keertje niet over honden).

Moest het uw soort humor zijn, uitchecken!

"Als de werkelijkheid er niet zou zijn, dan zou de wereld er helemaal anders uit zien."


zondag, november 19, 2006

Citaat

Citaat van de dag.

We zitten in de auto, Radio 2, Viva Vlaanderen.

Achterbank: "Wie is dat op de radio, Sinterklaas?"

Voorzetel: "Neen, hij heet Willy Sommers."


vrijdag, november 17, 2006

Schermpje

Voor de generatie na ons is een foto(toestel) iets met een schermpje. De idee dat je door een gat in je fototoestel zou moeten kijken, lijkt al even absurd als de gedachte om foto's op een filmrolletje te bewaren. Zoiets als een cassetterecorder, waarvan ze de foto's op Googles opvolger nog meer verouderd zullen vinden dan ze nu al zijn.

Een foto neem je door het toestel op armlengte te houden, één oog toe te knijpen en zonder nadenken zeven keer op het knopje te drukken.

margotFotosVorige week bleek nog eens hoe onnatuurlijk dat eigenlijk is. Onze kids trekken met hun speelgoed"cameraatje" feilloos perfect gecadreerde beelden: het oog tegen het kijkgat als tegen een verlengstuk, de handen stevig rond het toestel (niet voor de speelgoedflits) en de "lens" gericht op het onderwerp. Met een digitaal ding slagen ze er niet in: ze houden het ding met het schermpje naar het doel, duwen het toestel tegen hun onderwerp, houden hun duim daardoor stevig op de lens (als je niet oplet).

Enfin, 16 keer klikken, het moet één keer de eerste keer zijn.


Kwis

Omdat Billy toch stilaan dit blogje overneemt, een korte kwis.

Veronderstel dat een hond nét voor die deur ligt, waar je door moet. Stel dat die hond erg zwaar weegt én dat hij zeer scherpe tanden heeft. Hoe krijg je de deur dan toch open?
U kan kiezen uit:

- met een lange vork
- met een wollen sok
- met een kindertrompet en een flinke ademscheut


Het juiste antwoord zie je in het filmpje [14sec] hieronder. Let vooral op de verontwaardigd onschuldige "in de weg? wie? ik?!"-blik:
Inderdaad.


woensdag, november 15, 2006

Oud

Of hoe marketeers zelfs inspelen op onuitgesproken verlangens.

Onze hond wordt oud. We kunnen er niet meer omheen.

Bij een zoveelste diarree aanval dit jaar, suggereerde de dierenarts om eens "Senior" voedsel te proberen. Daar zitten wat minder eiwitten in en wat meer ander spul.
- "Hij is toch al bijna negen jaar, meneer, van de twaalf, en dat is voor een mens een pensioensgerechtigde leeftijd."
Senior dog

Slik. Dan sta je daar in de dierenwinkel bij het rek droogvoer en dan moet je helemaal rechts een zak voor een oude zak nemen. Mijn hart bloedde, al hield ik me flink. Ons hondje, oud? Hoe durven ze!!

[voor wie het niet weet: het productgamma van hondenvoeding is nog ingewikkelder dan dat van vrouwengerief; er is voedsel voor pups,jonge honden, oude honden, actieve honden, allergische honden, grote, middelgrote of kleine honden en alle mogelijke combinaties hiervan]

Twee maanden later stond ik in dezelfde dierenwinkel. Blijkt dat ik toch niet de enige ben want de Eukanuba-marketeers hebben mijn gebeden verhoord. Onze hond is vanaf heden geen Senior meer. Neeneeneen meneer, hij is Mature! En hij eet dus voedsel voor een Mature dog.

Kan u dat even na mij herhalen? Hij is niet oud, enkel op rijpere leeftijd. En hij kan ook lezen.

Bedankt.


dinsdag, november 14, 2006

SVHJ

Kijk eens aan, de Sponzen Ridder staat in het lijstje (waar men GentBlogt in vergeten is). Wat daar nu van te denken.

Hebben we meteen een volgend doel.

[natuurlijk worden prijzen uitgereikt omwille van de exposure van de organisatoren, dat geldt voor quasi elke beker, over eredoctoraten, naar X of the year toestanden]


[update voor M. : je krijgt €10000,0 als je stemt, de Sponzen Ridder krijgt een mooie kader]


maandag, november 13, 2006

JouwBuis

Elke baby heeft zijn eigen innerlijk ritme. Dat is het ritme waarop je ze ten allen tijde in slaap kan dansen - tenminste dat beweren mijn wederhelft en Michael Weiss. En wie ben ik om hen tegen te spreken.

Het is de kunst om het juiste lied te vinden dat bij het juiste kind hoort. Meestal horen ze het op de radio en dan maar zoeken naar het singeltje! De muziekjes weerspiegelen meestal meteen ook hun karakter.

Onze eerste hield van dansen en disco; je kreeg ze in slaap met

(en ook van "En dans" van Clouseau, maar dat vind ik niet terug op YouTube.

De tweede was omgekeerd en mocht niet opgehitst worden. Daarvoor werkte

(en het fantastische "Cowboy Sweetheart" van Sanne, maar ook niet op YouTube)

Het is niet moeilijk te geloven dat we erg benieuwd waren welke pap "de nieuwe" zou lusten. En voorlopig lijkt hij eerder naar zijn zus te neigen.


Aah, YouTube.


zaterdag, november 11, 2006

Ontroering

Donderdagnamiddag, een vader en een dochter van 4 op de terugweg van de begrafenis. Zij steekt voor de 20ste keer het plaatje "Voor jou alleen" van Gene Thomas in (don't ask - het is haar favoriete liedje en dan is het singletje een goeie investering - je mag dan als vader antwoorden op vragen als "wat betekent dat, je armen om me heen?").

Papa wordt even melig en buigt zich fluisterend naar zijn dochter toe: "Zusje, ik wil jou alleen!"
Ontroerd kijkt ze hem aan en antwoordt: "En ik wil mama alleen..."

Looft de Heer voor de kleine dingen.


Stemloos

Dag 4. Ik wil nu toch mijn stemrecht terug.

Woensdag: 2 uurtjes les gegeven op een halve stem. 's Avonds niks meer (de eerste keer dat ik dat heb, erg raar: je mond open doen, alle bewegingen doen en toch geen geluid).
Donderdag: gezwegen tot op de koffietafel. Daar met halve stem beginnen kwetteren etc.
Vrijdag: geen stem, de hele dag geprobeerd te zwijgen.
Zaterdag: my inner Freye Van den Bossche neemt het over.

Kijk ondertussen eens hier! Dat zou ik graag van bepaalde stukjes Leuven maken.


woensdag, november 08, 2006

Fillet Americain

Rare wereld: waarom doen al die mensen zo dramatisch over Koen Fillet?

In de stijl van "Het volk lust je rauw maar jij begrijpt nog steeds niet dat je maandenlange bedrog onvergeeflijk is."

"Rauw". Dan moeten we Koen als straf dus Filleren (ha ha ha!).
Mijn eigen voorstel van pijniging is (bij nader inzien): 12 stokslagen op de gezonde knie.

Als iedereen nu eens op zijn eigen blog een eigen voorstel van straf bedenkt, zou Canvas de beste dan niet toepassen in een extra Marathon aflevering?


Hip hip hype

Het internet leeft van honderden sites die stilletjes in de schaduw leven en dan plots ontdekt worden en helemaal hip (hype) worden.

Eergisterennacht zag ik zo een leuke: catsthatlooklikehitler.com . Van een Nederlander (student?)(journalistiek?) die eens iets op het Net wou uitproberen en plots opgepikt wordt door diverse media. (69000 google hits)

Benieuwd wanneer dat vervolgens met tante annie gebeurt.

[Noot: de kerel van catsthatlook... ging volgend jaar gaan voor de ultieme Web2.0 toepassing; een fotoboek. Voor op de salontafel. Zonder batterijen, kabels, WiFi, interactiviteit, maar met mooie beelden en verhalen. There you go.]


Stem

Mijn stem is weg. Ik heb vandaag 5 uur babbelles en slechts een ver en diep gebrom vanbinnen. Vermoeidheid vermoedelijk, van de onderbroken nachten.

Erg vreemd is dat ik vanochtend de aula binnenstapte zonder te weten of er iets zou uitkomen. Dan maar wordpad geopend (we werken met een laptop&beamer) en beginnen typen. Een effect waarvoor ik al lang eens wou gaan:
Goedemorgen (pauze)
ik heb een probleem (stilte)
mijn stem is weg (applaus)
toch ga ik les geven (oooooh)
...
Het is eens iets anders.

Geestig is dat ik in een eerste reflex dacht dat ik ook niet ging kunnen bloggen, zo zonder stem. Het menselijke brein associeert op vreemde wijze.

[update: het was een slecht idee om toch te beginnen spreken]


maandag, november 06, 2006

Zut

Wie af en toe een foto trekt, weet dat het een probleem is: binnen digitale foto's trekken. Ten eerste heb je een goeie breedhoek nodig, en je digitale camera maakt met zijn kleine sensor van elke lens een zoomlens (door die 1.6 vermenigvuldigingsfactor). Bovendien is er te weinig licht om zonder flits te trekken. Tenslotte krijg je door het snelbewegende volkje niet de tijd om rustig aan te leggen.

Zat ik gisteren in een klein kamertje rustig te bladeren in de nieuwe Canon productcataloog (vééél leuker dan Dag Allemaal of Humo) en daar stond de oplossing voor mijn problemen: een 17-55 lens met vast 2.8 diafragma. Nikon had ze al een tijdje, en Canon heeft ze nu mét toegevoegde Image Stabilisator. De 17mm is goed voor huiskamerbeelden, terwijl de 55mm perfect is voor portretten. De 2.8 vangt (hopelijk?) genoeg licht om binnen flitsloos te fotograferen en de beeldstabilisator zorgt voor een kunstmatige vaste hand. Daar stond ze te blinken, voor mijn neus, de lens die elke huisvader nodig heeft. [ik wist niet eens dat ze dat maakten, lenzen met vaste opening]

Vandaag ging ik op Pixmania op zoek naar een richtprijs. Het feit dat het ding meer dan 600gr weegt (19 lenzen) had me al moeten waarschuwen. Het kleinood kost ongeveer €1100 en dus helaas méér dan de camera waarop ik ze zou willen vijzen. Jammer, toch.

Maar niet getreurd, straks trek ik me nog eventjes terug om de sectie A3-printers door te nemen. Daar staat vast wel iets moois tussen!


zaterdag, november 04, 2006

Citaat

Citaat van de dag:

(gisterennacht, VRT nieuws, Antwerpen, jongen onder tram, misschien geduwd, meisje voor de microfoon)
- "Jah, ik denk dat het een soort ruzie was (want) het was een Marokkaan want hij was wat donkerder van huidskleur en had een leren vest aan"

In De Standaard, over Scarlet Johansson: "Dit meisje heeft gewoon talent, en is bovendien snoep voor de ogen." Of hoe blogs de wereld veranderen.

En natuurlijk in DS vandaag, over het meest Sexy beroep ter wereld: "Het wereldwijde succes van de serie heeft volgens Miller een aantal redenen. 'Prison break laat zich makkelijk 'vertalen' omdat de serie een beetje van alles heeft: actie, avontuur, suspense, romantiek en een ingenieur die ingenieurdingen doet.'" Allen daarheen!


vrijdag, november 03, 2006

Tempel

Cliché: Banken zijn de moderne tempels, geld is de God van de 21ste eeuw.

En kijk wat men in samenwerking met de KBC naast het station in Leuven aan het neerpoten is:
Tempel
(enfin, ze zijn een groot kantorencomplex aan het maken, dit is slechts een hoekje; het is eigenlijk niet meer voor de bank bedoeld maar voor de gemeente)


Hemels enzo.

Gisterennacht is mijn grootmoeder overleden. Ze werd precies 99,9 jaar oud en het ontbreken van dat laatste tiende was meer de schuld van een te trage planeet dan van haarzelf. Ze is al zoveel keren uit definitief-nu écht-onherstelbaar-ongeneeslijke putten teruggekomen, dat ik stilaan het gevoel gekregen had dat ze onsterfelijk was. Maar op is dus op, ook voor de taaisten onder ons. De laatste drie jaren woonde ze in een RVT omdat ze fysiek op de bodem zat.

Als weduwe leefde ze al meer dan 60 jaar van een weduwenpensioen. In die zin kan je haar zien als een symbool van het vergrijzingsprobleem. Want profiteren deed ze hoegenaamd niet (12 kinderen grootbrengen op 1 pensioentje), maar beeld je in dat wij allemaal 99,9 zouden worden. Vlaamse gezinnen met 12 kinderen, dat doen vandaag alleen nog allochtonen. En grootbrengen op 1 pensioen? Het leven is dan toch wel duurder geworden. Tussen 1906 en vandaag is de wereld ook op andere vlakken veranderd. Eigenlijk is hij op zoveel onbeschrijflijk vele manieren veranderd, dat ik mij niet kan inbeelden dat één van haar nakomelingen de komende 500 jaar iets vergelijkbaars zal meemaken. Al is ook dat relatief: ze ging ongeveer één keer op vakantie - in de '60s naar haar dochter in Zaïre.

Er is zoveel over haar leven te vertellen (en dan ben ik een van de neefjes die erg ver van haar staat - ze woonde aan de andere kant van het land) dat ik er niet meteen aan ga beginnen. Maar in het nieuwe Leuvense skatepark zouden ze zeggen: respect.

Centraal in haar leven stonden die 13 kinderen, 34 kleinkinderen, in de 50 achterkleinkinderen, en een diep doorleefd geloof. Haar hemel heeft ze helemaal verdiend. Het zou fijn zijn als die bestond zoals ze hem zelf kende.


woensdag, november 01, 2006

Baby equation

Het is een klassieker, maar ooit komt de vraag ook hier bovendrijven: waar komen de kindjes vandaan?

Vervolgens kan je rond de pot draaien (ga ik niet doen), de vraagsteller afleiden (ga ik niet doen) of iets zeggen als "vraag dat maar eens aan je mama!" (ga ik uiteraard doen).

Toen wij onze eerste baby kregen, heb ik eindelijk het antwoord op die vraag, in al zijn eenvoud, ontdekt:

Baby's worden gemaakt van wit poeder, waar je water moet bijdoen. Schudden, opwarmen, in een soort machine gieten et voila, daar komt de kleine al aan.

Het is trouwens verbazingwekkend hoe hard wij die mensen van dat poederbedrijf betrouwen. Over Google en Microsoft doen we achterdochtig, onze banken wantrouwen we, maar onze kleinste krijgt volstrekt eenzijdige voeding uit een blik van onbekende oorsprong.

En als oploskoffie gemaakt wordt van gevriesdroogd koffie-extract, hoe zouden ze in zulk fabriek dat babypoeder maken?


Betrapt!

Ik vond al dat het lichtje van de modem zo enthousiast aan het flikkeren was.
Daan! En al bijna 12 uur op mijn kosten aan het downloaden?
Ik heb enthousiast geprobeerd binnen te breken bij onze Daan, maar dat lukte niet zo goed.

Het is niet omdat wij dat bij onze buren doen, dat zij dat bij ons mogen :-)


Media

Vandaag op Radio 2: de jaren '80 dag! Een hele dag spelen de de ééjties na. En die zijn zoals we ze ons herinneren: erg erg druk. Muziek die altijd maar doorgaat. Snel die radio aan!

Gisteren op Olland: de nationale Bijbeltest! Al zappend kwamen we voorbij en zagen we een studio waarin 6 bevolkingsgroepen (ja ja, 6) klaar zaten om het tegen enkele Bekende Nederlanders en alle Kijkers op te nemen.
Bert van Leeuwen: "...In het eerste vak zitten de katholieken. Zullen ze in vak 2 de eer van de protestanten kunnen redden?..."

De werkelijkheid wint het alweer van de fantasie.

[update: de Kreuners, waren nog alternatief; Arno was nog geen karikatuur; eerst twee uur Belgo-pop en nu Funky Town een hele avond door; leve de 80s!]