Verkiezingen - nl

Politiek, we praten er te weinig over.

Vorige maand waren het lokale verkiezingen in Belgie. Onder andere Patrick Janssens blies toen zijn coalitiegenoten weg met een techniek die men nadien als "de positieve boodschap" bestempelde. In alle gemeenten waar men ruzie had gemaakt, hadden de bestuurders verloren en daar waar men positief was geweest, gewonnen. Meteen werd JM De Decker uit het raam gekieperd en stoomde men op naar het brede kiezerspubliek van "het midden". Bart Somers begon in De Standaard met zeggen dat de VLD een brede, progressieve volkspartij moest worden. Johan Vandelanotte ging op zoek naar de groene kiezer met zijn aanvallende taktiek in het kernenergiedossier.

(c)Vrtnieuws.be - denken jullie ook niet dat dit een gephotoshopped beeld is, zo scherp versus blurred?
Bij het rampzalige nieuws rond Volkswagen Vorst, experimenteerde men een eerste keer met de Goed Nieuws aanpak: nog geen dag later zouden honderden werknemers aan de slag kunnen bij de NMBS! Dat NMBS topman Jannie Haek een ex-kabinetchef van Vandelanotte is, zal daar niet helemaal van los staan. En het is niet omdat het goed nieuws is, dat het niet waar is, natuurlijk.

En toen kwamen de verkiezingen in Nederland, met hun grote overwinning voor de links-radicale(re) SP, en de Fortuynesque Geert Wilders. Dertig kilometer boven het Antwerpen van Patrick Janssens, winnen niet de partijen die in de breedte gaan, maar zij die het aandurven om meer uitgesproken, extremere standpunten in te nemen.

O, wat zou ik graag de dag na deze verkiezingsuitslag een vlieg zijn geweest in de Vlaamse partijbureaus. Want het is echt wel een compleet andere strategie: gaan voor de positivistische aanpak in de breedte versus uitgesproken vinger-op-de-wonde communicatie. Of zou je toch kunnen combineren?

Onze Groenen zouden wel eens een goeie verkiezingsuitslag tegemoet kunnen gaan.

De Ridder heeft gesproken, nu kan u weer verder gaan met het schillen van aardappelen.