Blete Bonen

Toen ik T. op het verjaardagsfeestje van vriendinnetje Marian ging ophalen, bleven de kinderen nog met verf in de weer terwijl de papa's en mama's saai aan het praten waren. Toen hun eigen benen vol stonden, kwamen tenen, voeten, knieën van de grote mensen aan de beurt.

Bleek dat het rood er met water niet direct af ging.

Misschien moet ik hem posten op de Blete Bonen reeks van Lien?

Heilig

Vandaag gingen we naar een feestje bij het neefje dat een maand geleden zijn Plechtige Communie deed. U kent dat misschien wel, een kerk vol schattige kereltjes die met onschuldige blik tekstjes voorlezen over lief zijn voor elkaar. Blond en pluizig bovendien.

Loop ik langs zijn kamer, zit hij met zijn XBox-spel-communie-cadeautje te spelen.

SR: "Ha J., wat ben je aan het doen?"
J.: "Flikken aan het afknallen. Keileuk!"


Om even later weer als elfjes richting taart te fladderen.

Kaat Tilley

Dat is, als niet insider, even schrikken.

Fraude, verdoeme toch

Ik reageerde op een zoekertje uit Leuven en kreeg prompt antwoord:

"Hello

I see that you are interested to purchase my product.
First of all i want to apology that i am writing in english but i don`t speak or write your language because i am british citizen.
I purchased the product in a business trip in your country because the price was very good but as long as it is your language, with your country language and all the stuff in your language it is very difficult to use it here.
I tried to sell it in London but with no result...
So in this situation i have decided to sell it back in your country at a lower price so i can purchase another one here. It is in perfect condition..
i used it just a few times. I think that the price is good 900 €. including all taxes and is not negotiable, the price includes insurance and shipping to your address.
the price includes all original packaging and accessories + invoice and 1 year international warranty.
(No time for meetings with the buyer or his friends not agree with these proposals)
(So can not do business directly with the buyer because no time for this sale, so i'm trying to sell it online)
Now if you understand this problem and you are still interested to buy, I found a solution for deliver it to your location.
The shipping company we will use is called DPD and is a well known shipping company here in Europe

Here is DPD company method:   
A. First you have to send me your shipping information (your name and address).
1. After I have received your shipping info, I'll go to a DPD Location and I will leave the product onto your name and address as the intended receiver.
B. DPD will check it to see that the unit was placed with all the papers and to see that is legal.
2. You will receive a notification from DPD as a confirmation that the product is in their custody and also, that the product has been tested.
C. DPD verify the transfer of money, and if everything is in order, will deliver the product to your door.
3. PLEASE READ:Very important!
-The payment will only reach me after you receive and test the item.
-The payment details will remain with the company until you confirm that everything is Ok and you want to keep it.
D. If by any reason, you will not be satisfied with the product, you will return the product to DPD with no expenses.
Receive the product in 2 days.

Please complete your details correctly!!!
Shipping detaills like this:
First name:
Last name : 
Address :                                          
City/State :
PostalCode :
Country :
E-mail 1:
E-mail 2:
Phone Number:
 

Tell me whether you agree with all to whether I'll wait or I have to find another buyer.
I am very happy that you are interested my product!
I await your response."

Het ding was te goedkoop om waar te zijn, maar de foto's duidelijk authentiek. Dus begon mijn goesting toe te nemen.  Maar als iets te mooi is om waar te zijn, dan is het meestal niet waar.

• de mail klinkt nogal sjablonerig, spreken over "my product" klinkt alsof het een paar 1000 keer gecut en gepasted wordt
• de website van DPD geeft een waarschuwing in verband met fraude van dit type
• de EXIF van de foto's vertellen dat ze "Processed By eBay with ImageMagick, R1.0.1.M1" zijn; vrij vertaald: gepikt van eBay
• als je stukjes van de mail in Google gooit, dan vind je al snel berichten als dit.

Jammer. 

F*ck de onzin

Aan de ingang van het Leuvense provinciale domein was een heerlijk stuk spelen: verborgen tussen bomen en bergjes stond een ton aan speeltuigen, een grote zandbak met van die kiepkarretjes die je nergens anders kon vinden. Je kon er je kinderen loslaten, de grote verdwenen dan naar de hoge schuifaffen, de kleine begonnen met ernstige gezichten in het zand te werken. En overal hoekjes en kantjes waar je speeltuigen vond.  Heerlijk, zo een speeltuin die nergens anders bestaat.

Toen besloot de provincie in haar wijsheid om de ingang te verbouwen tot "een speellandschap". De eufemistische term verontrustte ons een beetje, maar bij de vorige herinrichting van de grote speeltuin, was het resultaat meer dan positief. Dus waren we optimistisch (en hoopten dat de architectenyadayada geen duister voorteken was).

Tijdens de verbouwing zagen we eerst alles weghalen, en toen... niets meer. Wij toch terug ongerust.

Vandaag lees ik op Leven in Leuven:

‘Het nieuw aangelegde speellandschap biedt weinig speeltuigen. Maar het geeft vanuit zijn vormgeving prikkels die aanzetten tot speels ontdekken van de omgeving. Naast dit speellandschap werden ook de toegangsdreef en de verharde ontmoetingsplaats hervormd. Een nieuw betonnen plein, met blauwstenen strips en geïntegreerde zitbanken, biedt plaats tot ontmoeting en vormt een afspraakpunt voor wie het domein verder wil verkennen‘, zegt Walter Zelderloo, gedeputeerde voor de provinciedomeinen.

U leest dat goed. Weinig speeltuigen, maar het geeft vanuit zijn vormgeving prikkels die aanzetten tot speels ontdekken van het nieuwe betonnen plein.

Oh my God. Ze hebben de kleine speeltuin afgebroken en er beton en blauwe steen voor in de plaats gelegd.  F*ck de landschapsarchitecten.

Zondag kunnen we op de feestelijke opening de schade gaan opmeten. Misschien valt het nog mee, en heb ik gewoon een bui van vroeger-was-het-beter.  Hm.

Talent

R. -"Papa, je hebt een mooie pyjama aan!"


Onze "baby" is bijna drie, maar is toch al een van die zeldzame mensen die de gave van het spontane compliment heeft.  Het aantal volwassenen die ik in die categorie ken, is op twee handen te tellen. Het aantal kinderen, uiteraard, nog minder. Zo wil hij zich aan tafel wel eens naar zijn mama buigen en fluisteren: "Mama, het is oferhéérlijk." Met culinair Franse rrr.

Al moet ik hierbij wel bekennen dat ik net van de trein kwam en, euh, mijn werk-kloffie nog aan had.

Maar een gegeven paard zal dit Riddertje nooit in de bek kijken.

Wij zijn van de natuur

-"Hé, daar zit iemand en die gaf mij een klop!"
T. (5) komt achter de struiken uit het bergje opgerend.
-"Hoezo die geeft u een klop? Dat is niet lief. Ik zal eens komen kijken."
[... ] de Ridder stapt van de geïmproviseerde picknickplek weg, verder de wandeling in. [...]
SR -"Maar allez, hier is toch niemand? Wie heeft er u nu een klop gegeven? Toch niet de paarden daar in de wei zekerst?"
T. -"Toch wel. Kijk maar. Als je deze draad vastneemt, dan geeft iemand u een klop."


Zoveel dingen in de wereld waar nog geen app voor bestaat.  Schrikdraad.

[Waarop het spel zich ontvouwde van mensen een hand geven en dan de draad aanraken, u kent dat wel. Plassen heb ik afgeraden.]

[Noot: het klopt wat men zegt. De koeien worden verjaagd op het platteland en vervangen door paarden.  Voedsel voor recreatie, zeg maar.]

Kind

Wat ik vroeger, als kind, niet begreep of geloofde, ondervind ik tegenwoordig wel eens aan den lijve: er bestaan ambetante mensen.

Daarmee bedoel ik niet, mensen die ambetant zijn omdat ze overwerkt zijn, of zorgen hebben, of ziek, of moe. Neen, gewoon ambetant by construction.

Nog lastiger voor mijn wereldbeeld was het om te aanvaarden dat er ook mensen zijn die slecht zijn, zonder dat daar redenen voor zijn. Eigenlijk is dat nog altijd moeilijk, ik zit dan toch weer na de denken over mogelijke redenen. Maar het bestaat gewoon. Net zoals aardappelen bestaan, of prei.

Looks can be deceiving

[voor de anoniemigheid: niet vandaag gebeurd]

Komt een pluizige student naast mij zitten om examen af te leggen. Jong van aanzicht, de onschuld zelve, niet nerdy en niet hip. Proper gewassen, beetje timide, haren netjes gekamd. De mama die duidelijk het juiste hemd had klaargelegd.

Terwijl hij zijn uitleg doet, zie ik het armbandje rond zijn pols: GroezRock 2012. Het hardcore punk festival in Meerhout.


Op mijn verbaasde blik volgt een brede grijns, van oor tot oor: "Niets is wat het lijkt, hé meneer.". Soooo true.

Zeg nu nog dat wij geen fijne job hebben.

Parabel

Er waren eens twee broers, en die schreven een brief aan Sinterklaas.

En kijk, op 6 december kreeg de ene een CD-speler, de andere kreeg een fototoestel.
"Dat is niet eerlijk!", riep de tweede, "Ik wil ook een CD-speler!".
"Maar jij hebt een fototoestel gekregen", probeerde de papa, "dat is toch ook waardevol?".
"Neen! Een fototoestel is stom! Ik wil een CD-speler!"


"Ok," zei de papa, "schrijf maar een nieuwe brief aan de Sint waarin je uitlegt dat je ook recht hebt op een CD-speler".

Het wonder gebeurde: enkele dagen na 6 december kwam Sinterklaas nog een tweede keer langs. Hij nam de brief van de schoorsteen, las hem en liep naar de kamer van de jongens.

Daar nam hij zowel de CD-speler als het fototoestel, stopte ze in zijn zak en dacht "Hier kan ik vast enkele andere kinderen héél gelukkig mee maken."

Jarige master

Kijk, niets is wat het lijkt. Ik ken het dossier van de 2jarige master bij de ingenieurs redelijk goed, en ging er van uit dat dat van de Humane Wetenschappen vergelijkbaar is. Maar wat schrijven de rectoren in hun reactie op de (voorlopig nog) officieuze afwijzing:

"Uit de praktijk van ongeveer alle opleidingen is gebleken dat binnen het bestek van 60 studiepunten er onvoldoende ruimte is om de masterproef uit te bouwen tot een volwaardig en voldragen wetenschappelijk werkstuk. Om die reden duurt een bachelor-master opleiding voor vele studenten de facto nu al vijf jaar en is het invoeren van een tweejarige master niet veel meer dan het regulariseren van een bestaande toestand."

Als dat waar is, dan is dat straffe koek: heel veel masterstudenten aan de universiteit doen vandaag bijna twee jaar over hun laatste jaar. En dan is een extra-jaar-zonder-meerkost wel realistisch.

Maar ik heb toch wat moeite om het te geloven, want het is nog iets anders om vast te stellen dat de gemiddelde studieduur per student 4.5 jaar is. Met die berekening neem je de vertraging uit de bachelor nog mee en het eventueel verlengende effect van het flexibiliseringsdecreet.

Anderzijds kan je lezen dat er geen model van 120SP master wordt voorgesteld, maar eentje van 90SP waaraan dan 30SP lerarenopleiding of 30SP doctoraatsopleiding wordt geplakt. Dus in werkelijkheid een uitbreiding naar 1.5 jarige master (wat die 4.5 jaar dan netjes op 5 brengt). Maar ook dat vindt de minister te veel.

Dingen lijken altijd eenvoudiger dan ze in werkelijkheid zijn.

Wordt vervolgd.

Klein nieuws groot nieuws

Vrijdag stond er in de krant het bericht: Pascal Smet verwerpt de aanvraag tot tweejarige master binnen de humane wetenschappen.

Toch wel gek eigenlijk, hoe een onbelangrijke voetnoot in de ene zijn universum een aardverschuiving kan betekenen in de andere.  Waar u vermoedelijk denkt "so what?", kunnen mensen als ik rustig enkele avonden lang monoloog-gewijze door bomen over het onderwerp.

Zoals sommigen over voetbal, anderen over wielrennen.

Maar neem het rustig van me aan, het is groot nieuws, dat de tweejarige Master is uitgesteld (afgesteld?).  Want het is zonder bijkomende financiering, voor de humane wetenschappen, toch wel een beetje onzin, dat extra jaar. Tenzij men een Bachelor met echte finaliteit op de arbeidsmarkt creëert, that is.

Zodat Pascal Smet nu plots in heel wat kringen bekend zal staan als de minister met gezond verstand.

Spannend toch, dat onderwijs?!

Want ook voor de industrieel ingenieurs staat een aanvraag tot verlenging in de steigers, en daar wegen de argumenten (burgerlijk en bio zijn vandaag al 3+2 jaar) toch zwaarder. Maar ook de bijkomende kosten lijken mij niet min.

[update-edit: misschien mocht het zinsdeel "zonder bijkomende financiering" er wel van bij het begin hebben gestaan]

Lenden 2012

We rijden op den berg, langs het roze stamcafé, waar de kleurrijke vlag  wappert.

Zegt J. (8): "Kijk, een regenboogcafé!"

De moeder: "Neen, dat is het holebi café."

J. -"Wat is dat, holebi?"

DM: "Dat zijn jongens die van jongens houden, of meisjes van meisjes, of van allebei tegelijk."

De kleuter T.(5) -"Daar hebben wij deze week over geleerd!"

SR -"Serieus? Bij juf Mieke?"

T. -"Ja, we hebben de hele week over sporten geleerd."
SR -"...en waar komen dan de ho-"
T. -"En over de holebische spelen! Deze zomer."

De moeder -"Dat zijn  Olympische spelen. Die verlopen ietske anders."

Misschien de tip aan de juf door geven.

Keisimpatiek

Lief toch, hoe de NMBS rekening houdt met onze noden.

Om ervoor te zorgen dat we nooit meer onze aansluiting zullen missen, hebben ze simpelweg de trein afgeschaft. Zo duurt *elke* rit van/naar het werk de helft langer.

Mij zal je vast nooit meer horen klagen over vertragingen!

Kinderkamers

Ik heb een Facebook account, wat naar ik verneem ongeveer 100$ waard is voor voornoemd bedrijf. Graag gedaan.

Maar net was ik er nog eens gaan kijken (het was een maand of twee geleden), en ik werd er gewoon helegans gestresseerd van.

Normaal zou ik zoiets ironisch zeggen, of tongue-in-cheek. Maar ik werd er dus echt helemaal stijf van: overal op het scherm staat wel iets, of klapt iets uit, of heeft iemand gereageerd op de reactie van een reactie van een foto van een tijdslijn van een vriend.

Hoe kan je nu ooit "bijlezen" op facebook, zoals dat met een krant of een weblog/feedreader kan?

Of zou het de bedoeling zijn dat je 24/7 op facebook zit? Maar dat houdt niemand toch vol tot na 2014? Als het nieuwe er helemaal af is?

Hetzelfde gevoel heb ik bij Pinterest. Dat is zo hip dat als je, na het bekijken van een crochet-werkje, op de "back" knop van de browser duwt, je een hele andere pagina te zien krijgt dan die waarvan je vertrok. Hoe kan je daar dan systematisch in speuren?

De Nieuwe Media van tegenwoordig, beginnen meer en meer te lijken op de kamers van onze kinderen.

De sharia voor België

Wat ik niet begrijp is waarom de verzamelde pers zoveel forum geeft aan dat handvol onnozelaars van Sharia4Belgium.

Als je kijkt wat de impact is van televisie aandacht, dan kan je rustig stellen dat de Vlaamse zenders de uitbouw van een draagvlak voor het plaatselijk moslimfundamentalisme sterker steunen dan om het even wie in Europa.  Gratis en voor niks.

Vraag maar eens aan, bijvoorbeeld, Gili, wat de impact was van een itempje in de laatste show op de reserveringen van zijn zaalshows.  Of aan BDW of FVB of ... wat de politieke kracht is van zulke aandacht.

De zware last van alles weten

Vaders als ik, wij weten Alles. Jullie weten dat misschien niet, maar wij tot uw opluchting wel.
En onze kinderen  hebben er een kleine hobby aan, om dingen te verzinnen die we *toch* niet weten.

T.(5): -"Papa, ik weet nog iets dat jij niet weet!"
SR. (verstoord): -"Hmm?"
T. -"Kijk, als je naar onder gaat en dan helemaal onder de Ruimte. Je weet niet wat daar onder is."
J.(8) -"Dat is waar. Want in een ruimteschip zou je honderdduizendmiljoen eeuwen moeten vliegen, pas dan zou je het wel weten."
SR. -"Hm, er is niemand die zo lang leeft."
T. -"Jawel! Sinterklaas!"
SR. -"Ah, maar dan weet ik het, wat daar is."
T.J. -"Neen, dat kan niet."
SR -"Toch wel. Helemaal onder de ruimte is een grote parkeerplaats. Vol met alle ruimtetuigen van mensen die willen weten wat er onder de ruimte is."

Het zal ze leren.

Blote benen

Vandaag zat ik, dankzij een onverwacht oponthoud ter hoogte van de NMBS, meer dan een half uur te wachten op het trapje van een zonnig perron.  Tussen de broeken.

Want nu de Blote Benen ons er op attent maakten, wilde ik het zelf eens tellen: doen vrouwen écht geen rokjes meer aan?

De resultaten lieten geen ruimte voor twijfel. Een héél perron vol mensen, vijf kerels in korte broek, één vrouw met een rok. Die ging tot net boven de knie en werd net eronder afgelost door hoge leren botten.

Het kan toch niet dat al die vrouwen denken dat hun benen niet mooi genoeg zijn?

Zoveel elegantie verspild, zo jammer.