Tip van de dag

Als ge afschrijft, schrijft dan eens af van iemand die het tegoei kan.

En verander toch minstens iets aan de bladspiegel, of de kleur van stylo.

't Is maar een tip.

Kerstmis

Er zit een dennennaald tussen mijn boterhammen. Wierd.

Gedichtendag

Het is gedichtendag vandaag, en wat kan een treinrit dan beter opfleuren dan het schrijven van een liefdesgedicht gericht aan onze aller grootste liefde (enfin, op uw moeders na).

Inclusief postmoderne verwijzing naar de Meester.

63.236.73.147/index.html

Honds lig ik hunkerend op de loer,
daar voor je deur en wacht
je briefjes vallen op de vloer
ik kwispel anoniem, jij lacht

dat

je lijfloze liefde me wekenlang kwelde
ik drink de woorden van je mond
die me vertellen wat anderen al meldden
en tonen me wat elders stond

je jeukt om nooit genoeg te kunnen krabben

update: Slechte verstaanders klikken hier.

De ajuin

Frantic Steve Jobs Stays Up All Night Designing Apple Tablet.

Was er niks te doen vandaag?

Geeks

Docent diept cliché op: "Je weet toch wat ze zeggen, brave meisjes komen in de hemel, stoute meisjes komen overal."
Geek-met-gevoel-voor-humor: "Maar spijtig genoeg niet op mijn kot."

[geromantiseerde dialoog]

Grenservaring

Als twintiger gingen wij gaarne op zoek naar een occasionele grenservaring. In de hoop dat dat een dieper begrip van onszelf zou losmaken; kwestie van te voelen dat je lééft. Met accenten op de e. Nachtjes doordoen en meer van dat soort overmoedige gedachten van mensen die nog niet beseffen dat hun lichaam grenzen heeft.

De laatste drie weken is mijn leven een grenservaring op zich. Vroeg opstaan. Twee uur trein. Negen uur geconcentreerd luisteren/achterstallige examens verbeteren. 's Avonds tussen negen en twaalf nog werken aan een projectaanvraag (niet dat het rendement hoog is, of dat een frisse versie van mezelf dat niet in een uurtje zou kunnen klaren). Dan beebie fles geven, slaapklaar maken en onder de wol. En in de vijf uurtjes nacht twee keer wakker gemaakt worden door een blaffend/reutelend kereltje (niet dat je moet opstaan, maar even wakker ben je toch).

Nu ik de grenservaring gratis krijg, wil ik ze niet meer. Typisch.
Gelukkig gaat dat weer snel voorbij (langer dan enkele weken kan je zoiets niet volhouden).

Maar als ik dan mensen als Herman Decroo hoor pochen over hoeveel uren per dag ze werken...

"'Ik doe het rustiger aan en werk nu slechts twaalf tot veertien uur per dag, zeven dagen per week', zegt hij monter. 'Dat zou niet mogen, want ik heb een zware slapeloosheid gekend van twee maanden met amper twee uur slaap per nacht. Na de verkiezingen moest ik twee weken plat in een slaapkliniek.' Of het hem goed heeft gedaan? 'Ik heb me dodelijk verveeld.' "

... dan krijg ik compleet de wubbes.

Iemand die zoiets zegt die weet niet wat werken is. Vermoedelijk rekent hij het lezen van de krant, gevoerd worden naar de job, eten, defeceren, plassen, slapen, luieren, recepties aflopen, ... allemaal onder "werk". Maar de nauwelijks verhulde implicatie dat gewone arbeiders/luxepaardjes met hun 38 uren per week nog niet de helft van dat werk verzetten (vandaar het veelvoudige loon?), getuigt van een arrogantie die er zo ver over gaat dat het een grenservaring genoemd kan worden.

Hoorn

Onze Momis zit in zijn PKS fase. Kwasten-humor aan de telefoon, kaka-humor op straat, humor in bad, in bed; humor overal.

Wedden dat hij dit prentje hilarisch vindt?

Radio

In de reeks 'dingen die je beter niet op deze manier formuleert tegen een huismoeder'.

Op de radio weiden ze uit over het wereldkampioenschap veldrijden, dit weekend, voor profs en amateurs.

M: -"Wat is dat, een amateur en een prof?"
Sponzen Eega: -"Wel een prof is iemand die het voor zijn beroep doet, een amateur doet het zomaar, zonder ervoor betaald te worden."
M: "Hah, mama, dan ben jij een amateur en is papa een prof!"

Smirk. Wipe smirk.

De speelplaats is een bron van kennis

J. kijkt naar zijn hand en strekt de vingers.

Eén na één vouwt hij peinzend de vier buitenste terug tegen de palm.

J. -'Kijk paps, dit is het teken van fakjoe.'
SR. -"Hmm?"
J. -"Eigenlijk mag je dat niet zeggen, fakjoe."
SR. -"Hmm!"
J. -"Fakjoe. Fàkjoe. Fakjoé. Fak-ka-joe. Wat betekent dat eigenlijk, fakjoe?"
SR. -"Hmm."

Ik ga dat zo ongelooflijk hard missen, als die onschuld ervan af gepeld wordt.

Koud

IJskoude wind op het perron. Trein vertraagd.

Ik klap mijn laptop open. De mensen rond mij trekken hun wenkbrauw op: weer een nerd die verliefd is op zijn laptop. Werken op het perron, puh.

Ik laat de computer 1000000! berekenen. De snelste manier om de processor warm te krijgen. Zo raken mijn dijen tenminste een beetje opgewarmd. Werken op het perron, weten zij veel. Duh.

Vrouwenlogica

Zondagochtend. Het kereltje huppelt de keuken uit en ik wend mij hoopvol tot krant en koffie.

De Sponzen Eega onderbreekt: "Wat denk jij eigenlijk over [...]?"
SR: "Dat wil je niet weten."
SE: "Jawel! Natuurlijk wil ik dat weten."
SR: "Ik bedoelde eigenlijk dat je het niet wilt horen. Omdat je er slecht gezind van wordt als ik het zeg."
SE: "Niet waar! Ik beloof dat ik niet slecht gezind zal worden."
SR: [zegt wat hij denkt over [...]]
SE: "Vind je dat echt?"
SR: "Ja. Niet altijd, maar soms wel."
SE: [groempfelt] "Je mag dat niet denken! Ik word daar helemaal slecht gezind van, als je dat denkt."

't Is niet enkel om hun logica dat we ze graag zien, maar het helpt wel.

Feesboek (bis)

Een tijdje geleden oreerde het blaagje-multimiljonair Mark Zuckerberg dat privacy een begrip is uit de vorige eeuw (vrije interpretatie nvSR).

'Mensen zijn het gewend geraakt om niet alleen meer informatie in verschillende vormen te delen, maar ook openlijker en met meer mensen. Die sociale norm is iets wat is geëvolueerd met de tijd'

Heel even heb ik gedacht dat hij gelijk had, dat in deze tijden van technologie het begrip "privacy" eigenlijk niet meer bestaat. Zie ook het aantal camera's die mij registreren van mijn weg thuis, via het station, naar het werk.

Maar dat is onzin. Wat facebook gedaan heeft, is van privacy een product gemaakt, wat zeg ik: een grondstof. Een product zouden ze namelijk moeten kopen, grondstoffen kan je roven in je kolonies. De grondstof privacy delven ze gewoon op uit de harde schijven van hun computers. Vervolgens verdienen ze er goed geld mee.

Zo was ik net aan het experimenteren met hoe je een facebook group opricht en nadat ik per abuis een keer te veel 'ok' klikte, kregen vermoedelijk een aantal mensen zonder mijn toestemming een bericht.

OK, sommige dingen zijn onschuldig (gelukkige verjaardag, Lotte!), maar zomaar te grabbel gooien wie homo is en wie hetero, wie het met wie aanlegt, welke je duistere kantjes zijn, ... zonder enige vorm van controle? Pfft.

Geef mij dan maar het strand van Bredene.

[update: en dit is de laatste keer dat ik zal afgeven op facebook; je moet er dus geen groep voor oprichten, of tegen]

Feesboek

Bestaat er eigenlijk nog geen facebook group tegen het te pas en te onpas oprichten van facebook groepen?

Zoniet: doen! Volgens Goya halen we daar zeker DSO mee.

[update: na de comment van Dries stel ik vast dat het beter een groep zou zijn die gericht is tégen alle mensen die zich niet inschrijven op facebook groepen tegen te veel overbodige facebook groepen]

Onderzoek

U kent ze wel, die berichtjes die beginnen met "Uit Brits onderzoek blijkt dat...". Dan weet u dat er een smeuïg verhaaltje volgt dat meestal gebaseerd is op een internet poll met zeven personen.

Maar in Groot Brittannië moeten de onderzoeksinstellingen veel meer vechten om hun financiering, en dan is een regelmatige hap media-aandacht altijd meegenomen. Het is in feite een illustratie dat de mechanismen van de vrije markt op een terrein als 'onderzoek' (en ook onderwijs, maar dat is een ander stokpaardje) zorgen voor hoge kwantiteit en lage kwaliteit.

Soit.

Uit Brits onderzoek blijkt dat een gemiddeld samenwonend koppel veertig minuten per dag kibbelt over het huishouden.

Alsof normale mensen 40 minuten per dag *over* hebben om te kibbelen over wat-dan-ook. Tiens, of om mee te doen aan internet polls van Britse onderzoeksinstellingen. Uit Brits onderzoek blijkt dat 100% van de mensen tijd hebben om mee te doen met internet polls.

Soit de nouveau, hun top 10 van ergernisjes is wel accuraat.

Zo vraag ik me zelf al jaren af (op nummer 7) waarom het voor vrouwen zo lastig is om nà het plassen die bril terug omhoog te zetten. Hoe moeilijk kan dat nu zijn?!

Barb

Tante heeft een andere vorm aangenomen, een beetje zoals de Barbapapa's (waar ze overigens bij ons elke avond naar kijken).

Dit zal haar vast opmonteren:

Het zijn twee liedjes na elkaar, waarvan het tweede allicht mijn favoriet is.

De jaren '70 op hun allerbest.

[noot: volgens mij is dat de stem van Ome Willem.]

Dialoog van de dag

-"Eigenlijk is dat toch veel verspilde energie, die dt-regels enzo."
-"Hoezo?"
-"Wel, dat je éérst moet leren hoe je alles juist moet schrijven alvorens je kan schrijven. We zouden beter afspreken dat je de dingen gewoon opschrijft zoals je ze uitspreekt. Veel eenvoudiger."
-"Maar dan zou een Limburger een tekst van een West-Vlaming niet kunnen lezen?"
-"Toch wel. Want iedereen moet dan wel eerst leren hoe je alles juist uitspreekt, natuurlijk."

Ai

Er zijn te veel seriemoordenaars in dit land.

Net kwam een wat verwarde student af op zijn examen wiskunde met een "Fourniret reeks".

Blijkbaar dat de gebeurtenissen van de laatste weken toch in ons onderbewustzijn aan het roeren zijn.

Voor de niet-nerds onder u biedt wikipedia gelukkig soelaas.

Dyslexie

Na een student die er in slaagt om de term "joepie!" in een ernstig antwoord te laten sluipen, passeert er net eentje die zich excuseert voor het foutief schrijven van een bepaald woord, met de woorden

"-> kan verkeert geschreven zijn".

Schattig die dyslectici, toch?

Poezie

Ik ben, als zovelen, opgevoed met boeken en gedichten die ervoor gezorgd heb dat ik de neiging heb om méér waarheid toe te dichten aan het geschreven woord dan aan het andere.

En dat mijn visie op het leven soms wat te romantisch is, of te lyrisch alleszins.

Zo kwam ik vanochtend met een duffe kop beneden en zag de baby verzadigd op de schoot van zijn moeder zitten, terwijl de hond er zijn kop aaiklaar had naast gelegd. Toen ik ze alle drie een kusje wilde geven, wierp de baby mij een blik toe die ik niet goed onder woorden kon brengen.

Het zag er uit als "ik zit hier heerlijk; perfect; moge de tijd blijven stilstaan; zalig; celestiaal; de hemel gevangen in een moment; verstoor ons niet; breng geen rimpels aan op dit meer in perfecte zen!".

Maar dat was het niet, toch niet helemaal.

Na een slok koffie besefte ik wat de echte betekenis was, van die blik tijdens mijn kusje.

"Rot op."

Dat was het. Schattig!

[update: hij moet blijkbaar deze blogpost gelezen hebben, want de dag erna zat hij met een gezellige kom-er-knusje-bij-blik te grijnzen.]

Zes

Vanochtend, net voor het ontbijt.

Triiiinng!!

De kinderen hadden een wekkertje gezet, precies op het uur en de minuut waarop de baby zes maanden is geworden. Kwestie van millimeterprecies "Lang zal hij leven" te kunnen aanheffen.

Er was wel een korte discussie over hoeveel keer je "Hiep hiep hiep, HOERA!" moet roepen voor iemand die een half jaar wordt. Mijn voorstel om "Hie Hie Hie, Hoe!" te scanderen vonden ze te ingewikkeld.

Zes maanden. Voor je het weet zijn ze groot. Of zitten ze tijdens kerstfeestjes te smssen met hun lief. Ofzo.

[noot: De baby zelf heeft een inwendige klok die hem al zes maanden lang om exact 3h20 in de nacht laat wakker worden; niet zomaar lief frazelend wakker worden, of hikkend, maar het type brandalarm-wakker-worden. Dus als u in onze straat zou rijden en zou denken dat de vuilzakken buiten staan, dan zijn het vermoedelijk de wallen onder onze ogen.]

Examens

Slogans blijven toch wel hangen, zo blijkt.

Student uit het eerste jaar op zijn examen: "wie deelt door nul is een snul".

Paradox

Ervaring vanochtend op de fiets: wanneer het dooit, is het gladder dan wanneer het sneeuwt.

Woord van de dag

Net geleerd: kriging. Met of zonder looksaus.

En natuurlijk het belangrijk verschil tussen
* simple kriging
* ordinary kriging
* universal kriging

Zoek dat maar eens op.

Klimaat

Zoals u als trouwe lezer weet, ben ik een klimaat-pragmaticus.

Zo ga ik niet mee met de redenering dat verminderde CO2 uitstoot voldoende zou zijn om de opwarming van de aarde om te keren. Als we auto's bouwen die 20% minder uitstoot hebben, en vaststellen dat de autoverkoop exponentieel stijgt... tja.

Hybride auto's zijn in mijn universum vooral oplossingen die merken die grote, zware, gulzige auto's maken de kans geven om hun auto's te blijven verkopen. Door er (onhaalbaar) lage, theoretische verbruikscijfers op te plakken. Laat staan dat elektrische plug-in auto's veel bij te brengen hebben aan het milieu op macro niveau (het rendement van een elektrische centrale + het net is ongeveer 30%).

En kijk, de beste autoblog van de omstreken heeft een voorbeeld klaar.

De enige manier om significant minder uit te stoten, is minder rijden. Punt.

Namen

Een van de leukere dingen aan examen afnemen, is de kleurrijke parade aan namen die je voorbij ziet marcheren.

Zo kwam ik dit jaar tot de schokkende vaststelling dat mensen met "nieuwe" namen als "Yenthe" ondertussen al 18 zijn geworden.

Vanochtend zag ik dat iemand met naam "Junior" ging langskomen. Ik verwacht dan een kleine, jonge kereltje - stijl "Benjamin".

Niks van. Een boom van een vent. Junior.

Leuk.

Ken je plaats

Kwestie van het mannelijke ego nog wat verder af te krabben, vroeg Hero (bij wijze van "als we het niet over seks hebben dan leest er toch niemand onze persberichten en nu komen we zeker op de website van de redactie, en vele anderen") aan 500 vrouwen tussen 18 en 39 hoe ze van hun ochtendhumeur afgeraken.

Dat is, in volgorde:

1. met rust gelaten worden (bovenal)
2. uitslapen (25% van de vrouwen)
3. knuffelen met de golden retriever (17%)
4. koffie (onbekend %)
5. s*ks met hun ridder (10%)
6. uitgebreid in bad (9%)
7. autorijden (onbekend %)

Dat van dat autorijden, dat is natuurlijk om onze gevoelens te sparen.

Tip van de dag

Indien u het echt nodig zou vinden om tegelijk u te scheren en uw tanden te poetsen, pas dan op met van die after-shave-splash dinges en mondwater.

Het dient toch niet helemaal voor hetzelfde.

Tip van de dag

*zucht* "Papa, je zou beter met een jongen getrouwd zijn, want je weet écht niets van meisjes."

Dochter. Zeven jaar. Dat belooft.

Boem

Morgen beginnen bij ons de examens.

Dankzij ons toegenomen studentenaantal - hoera! - moet ik drie weken aan één stuk van 's ochtends tot 's avonds ondervragen.

Op één dag na.

Dat wordt zorgvuldig omgaan met ons koffieverbruik.

Romantiek

dochter: 'Paps, weet jij waar de kleuren van de regenboog vandaan komen?'
sr: 'Van omdat de brekingsindex van water afhankelijk is van de golflengte?'
dochter (rolt in triomf met de ogen): 'Neen. Omdat het alle kleuren van de zon zijn!'

Soms is de werkelijkheid schoner dan de waarheid.

24

Oudjaar, ergens in de namiddag.

Ik sta in de rij aan de kassa van de Aldi. Het ideale moment om te shoppen, want de meeset mesen zitten al thuis. Voor mij laadt een gewone man zijn kar op de band: één diepvriespizza en één pallet met vierentwintig bierblikjes. Een tekeningetje bijmaken hoeft niet.

Volgens deze gegevens zijn er in België - houdt u vast - 800000 probleemdrinkers. Achthonderdduizend mensen die minstens één keer per maand meer dan 6 glazen alcohol achter elkaar drinken, want dat schijnt de definitie te zijn. Daarvan zijn er 150000 vrouwen.

Misschien zegt u, ach, als student ga je toch zeker een keer per maand stevig uit? Dat zijn toch niet allemaal probleemdrinkers? Die kunnen toch stoppen wanneer ze dat willen? Dat klopt, meestal, maar zelfs de helft is nog veel. Toch zien we die drinkers niet, ze lijken wel onzichtbaar.

Iedereen die in zijn nabije omgeving een drankverslaafde heeft meegemaakt, kan u vertellen dat zij dat zeer goed en reflexmatig kunnen verbergen. Bij mij heeft het geduurd tot ik een vriendelijke man uit de straat "betrapte" terwijl hij tussen de struiken van het park zijn derde halveliter naar binnen klokte. Sindsdien herken ik het (vaker).

's Morgens in het park zie ik regelmatig mensen nog snelsnel enkele flessen in de vuilbak duwen, of een blikje bier binnen kappen. Halve liters, zonder uitzondering. Ik tel het aantal nachtwinkels en besef dat die heus niet kunnen leven op enkel sigaretten en geraspte kaas, of chips. Ik vergelijk de drankafdeling in de supermarkt met de groentenrayon.

Brrr.

Dialoog van de dag

Twee weten meer dan één.

M. -"Wisten jullie dat tomaat eigenlijk fruit is, en geen groente?"
[...]
[geluid van rinkelend muntstuk]
J. -"Maar dan is ketchup ook fruit!"
[...]
[geluid van twee rinkelende muntstukken]
J&M -"En als we 's middags eerst fruit moeten eten voor een boterham met choco... !"

Citaat van de dag

Dankzij die e-reader zit ik nu te grasduinen in de boeken van het Gutenberg project, waaronder een boek ove zinnelijkheid van ene heer Elderinck Van Vloten. Een boek van begin vorige eeuw over Liefde, Zinnelijkheid, Schaamte, Kuischheid,...

Gevuld met prachtige citaten, zoals (over de rol van de schaamte in het lokkende spel van uitdagen en afstoten)

"Het eerste wat men de vrouwen geleerd heeft, zegt Diderot (Sur les femmes) is: het vijgenblad, dat haar oudste stammoeder haar heeft nagelaten, smaakvol en coquet te dragen."

en

"Alles wat zij de eerste kinderjaren te hooren krijgt komt neer op de vermaning: Mijn dochter, let toch op je vijgenblad! Je vijgenblad zit goed, je vijgenblad zit slecht."

Het meest interessante aan zulke boeken is het concrete besef dat de mens van vandaag nauwelijks verschilt van die van honderd jaar geleden. Hij doet zich hoogstens anders voor. En dat sommige inzichten tijdloos zijn.

Geef die student een extra punt

Dat is pas nijver:

Feesboek

Hm. Privacy en facebook, dat blijft toch een probleem.

Wat vooraf ging: in de berm van de E314 vond men een brandend voertuig met daarin de lichamen van een vermoord koppeltje. Ok. Kranten berichten daarover.

Maar ze hebben ook meteen foto's.Waar halen ze zo snel die foto's?

Van facebook.

Ja natuurlijk is het schattig dat zij schrijft "Shana houdt van Kevin", maar wel een foto met haar poes toont, terwijl hij trots een foto met zijn lief neemt, maar nuchterder in woorden is. Natuurlijk breekt uw hart.Maar een tiener die de foto's van zichzelf en zijn vrienden op facebook zet, geeft die dan meteen ook impliciet de toestemming om deze na zijn dood in een commercieel product te gebruiken?

Pffft.

Het is niet alleen makkelijke journalistiek, het is ook onkies.

Noot: ja, ik heb erover nagedacht om facebookscreenshots te gebruiken. Maar ik doe het om te tonen hoe eenvoudig het werkt; en het privacy kalf is toch al verdronken.

Geeuw

Een van mijn plannen - niet voornemens - voor 2010 was om eens online poker te spelen. Ik zit namelijk al weken/maanden 's nachts met een wakkere baby op mijn schoot en dan is televisiepoker vaak het enige interessante.

Zodoende liep ik met het gevoel rond dat ik het spelletje al goed ken, zonder het ooit gespeeld te hebben.

Op feesboek heb ik het nu een avond of twee uitgeprobeerd.

De conclusies zijn tamelijk eenvoudig:

(0) door tv te kijken kan je de basis-skills leren, maar de statistiek zou ik toch gewoon moeten blokken.

(1) het is een tikje verslavend, omwille van het nog-één-keer gehalte van het spelletje.

(2) het internet zit vol met idioten die met elke hand all-in gaan. Winnen is dus niet zo moeilijk.

(3) het is wel heel moeilijk om leuke partners te vinden. Het internet zit nl. vol met saaie spelers die onder het mom van "agressief spel is goed spel" *elke* keer all-in gaan. Als je all-in gaat, dan hoef je niet te proberen inschatten welke kaarten je tegenstrever heeft. Dan doe je gewoon lotje-trek. En dat is jammer, want het lollige aan poker is nu net dat raden. Dan krijg je van die spelletjes genre: "all-in, fold. all-in fold. all-in fold. all-in fold. all-in fold. all-in fold. all-in fold. all-in fold. all-in fold. all-in, all-in.".

Misschien als ik een betrouwbare site zou vinden waar je voor (kleine bedragen) écht geld kan spelen, dat daar meer plezier te rapen valt?

Studio's

Als ik geen kinderen had gehad die morgen op school moeten zitten, dan zat ik nu in de laatste bioscoopvoorstelling van de Studio's.

Alweer een stuk Vlaamse stad dat door een projectontwikkelaar omgezet wordt in te dure appartementen. Jammer.

Maar als je op pensioenleeftijd komt en je een (meerdere?) hectare grond hebt liggen aan een prijs van meer dan 100 euro per vierkante meter, dan zeg je niet nee. Jammer.

Wat neemt gij u voor, ridder?

Het is soooo 2009 om jezelf geen voornemens te maken, dat ik me meteen tot bij enkele heb gesleept.

Met mijn tomeloze ambitie zet ik meteen hoog in: innerlijke rust.

Benieuwd.

Finse piste

2 januari.

Het park loopt vol met goede voornemens.

Met opvallend nieuwe schoenen.

Warning!

In een ruime omtrek rond Aarschot is het nog een tamelijk massale traditie om op oudjaar te gaan koekenzingen.
Heerlijk bord om uit zijn context te rukken.

Wie mij ooit heeft horen zingen, weet dat zulk bord een goede investering, anytime.

Strip

Ring ring. Telefoon.

J. (vijf) neemt op. "Hallo met J.!"
Een heel gesprek ontwikkelt zich. Na een tijdje legt hij af.

Sponzen moeder: "Wie was het?"
J. "Het was voor papa, maar die is niet thuis."
SM: "Waarvoor belden ze?"
J. "Dat weet ik niet meer."
SM: "Wie was het ook al weer?"
J. "Dat weet ik niet meer."

Soms lijkt het of we in een strip van Calvin en Hobbes leven.

Hopelijk is er volgende week niet iemand heel erg boos op mij omwille van een gemiste afspraak...