Gedichtendag
Het is gedichtendag vandaag, en wat kan een treinrit dan beter opfleuren dan het schrijven van een liefdesgedicht gericht aan onze aller grootste liefde (enfin, op uw moeders na).
Inclusief postmoderne verwijzing naar de Meester.
63.236.73.147/index.html
Honds lig ik hunkerend op de loer,
daar voor je deur en wacht
je briefjes vallen op de vloer
ik kwispel anoniem, jij lacht
dat
je lijfloze liefde me wekenlang kwelde
ik drink de woorden van je mond
die me vertellen wat anderen al meldden
en tonen me wat elders stond
je jeukt om nooit genoeg te kunnen krabben
update: Slechte verstaanders klikken hier.
3 Comments:
Ik dacht al dat ik die dat ergens tegengekomen was, maar nu ben ik zeker: het is je reinste plagiaat.
Jij en ik
Het ene varken heeft vleugels,
het andere is naakt als een kind.
Het ene is verhaal, koorts, zomerwind,
het andere blijft onbemind.
Tussen twee varkens, jij en mij,
pendelt mijn verlangen.
Misschien om jou te zien, mijn uitverkoren zwijn,
moet ik je omdraaien als een blad papier,
of zou je dan mezelven zijn?
Dat de wereld moet kantelen
om ons gezicht te ontwaren,
dat je je ziel moet ontmantelen
om een zwijn te openbaren,
het is een barre wet, een ijzig woord.
daarom grommen wij soms in akkoord,
jij als zeug en ik als beer:
'Wie heeft de natste snuit?
Wat is de zweep en wat de zegen?
Wie heeft er de harigste huid?
Wie lekt er in de regen?
Wie gooit over wie zijn schouder parels als voeder
voor het zwijn of voor zijn hoeder?'
(Hugo Claus)
@anoniem, ik kende het niet (ik lees niet graag Claus: te veel jaren '60, te bombastisch). Ik vond het mooi klinken.
Als ik dit lees dan moet ik mijn mening over Claus toch herzien.
Ik had zelf ook nog nooit Claus gelezen, tot ik enkele weken geleden ontdekte dat het nummer 'Envoi' van Absynth minded een vertaling van een gedicht van hem was. Uit nieuwsgierigheid heb ik het eens opgezocht en nog een paar andere gedichten van hem gelezen en ik moet zeggen, er zitten echt wel pareltjes tussen.
Een reactie posten
<< Home