Brrrr.

Ik ben blij dat ik nog geshoqueerd kan worden. Op zoek naar een foto voor de vorige post, zag ik deze, van ene Jonathan Taylor.

De realiteit gaat altijd weer verder dan de fantasie. Ook zijn andere foto's zijn soms nogal ontnuchterend.

Timory

In de reeks "uitstapjes voor als het warme weer te lang aanhoudt" zijn we vorige week naar den Timory getogen. Dat is iets wat tussen een café en een restaurant ligt, in Vlaanderen noemen ze zoiets een taverne.

Al doet die term het establissement oneer aan, want den Timory is een zaak die al eeuwen bestaat, zeg gerust "een Instituut", bekend om zijn gigantische ijscoupes en zijn snoepende madammekes op vrijdag-marktdag.

Een instituut, zoals Tobback, de Domus, of den Amedee of stillekesaan Bert Verlinden dat zijn. Of de Normandische pannenkoeken in de Java.

Laat je niet door de foto bovenaan misleiden, we zijn met onze kinderen géén bordeel binnen gestapt [update]. De foto's doen het interieur geen eer aan. Wij wel natuurlijk, maar ik was mijn fototoestel vergeten - kinderen en ijs, je kan je er wel iets bij inbeelden.

Het is jammer dat de binnensteden in heel de Benelux langzaam evolueren naar een Blokker-Hema-Kruidvat-Fnac-We-C&A-H&M-... eenheidsworst. Hoewel ik graag in sommige van die ketens vertoef, zou het mooi zijn als men heel bewust wat meer een eigenheid in winkelsteden zou stimuleren. Ruimte (€€ !) laten voor lokale zelfstandigen maakt een winkelstraat volgens mij heel wat aantrekkelijker. Dan kan je naar een welbepaalde stad gaan met een welbepaalde winkel in je hoofd, de ene keer naar Hasselt, dan weer naar Leuven. Er zijn natuurlijk zulke winkels hier - de Plato/de Specht/Verbinnen/ik-vergeet-er-te-veel/..., maar het mogen er van mij gerust nog meer zijn.

Zorg wel dat je niet gegeten hebt, want de (nieuwe?) ijsbekers lijken wel te komen uit opgravingen van reusachtige Romeinse villa's.

Intellikrant

Mooi. Het Laatste Nieuws - hadden wij niet opgevangen dat ze gingen stoppen met hun online krant? - zet rechts van haar artikels een kolommetje met links. Die links verwijzen naar andere artikels, maar minder in chronologische volgorde dan volgens inhoudelijke relevantie. Zo staan er naast het artikel "Bush ontmoet Idool kandidaten" twee blokjes, ééntje met Bush-artikels en ééntje met iDool-dingen.

Bij een artikel over "Clijsters tegen Schnyder in finale Stanford" zitten blokjes 'Clijsters', 'Schnyder', het tornooi van Standford en de WTA (een vereniging zonder website, dus een nep-vereniging).

De meeste andere kranten doen het per thema - "Sport" of "Politiek", maar dit vind ik toch beter.

Ik weet niet of het volledig automatisch gebeurt, of semi-automatisch. In principe kan je het verwezelijken door je artikels te taggen en dan goeie afspraken te maken met je redacteurs. Maar het werkt wel.

Clinton

Bij An Nelissen zag ik een link naar iStockphoto - een site die fotografen en klanten samenbrengt. Je kan browsen op zoektermen én op kleur (!). De uploaders mogen zelf hun tags inbrengen, en dat is wel een beetje de achilleshiel. Want elke foto heeft natuurlijk heel veel tags die er niks mee te maken hebben (nude! sexy!).

Verbaasd was ik toen ik Clinton intikte. Mensen en associeren, het is iets.

Huilen

(c) Jill Greenberg

- "Heb je die foto's vandaag in de krant gezien?"
- "Jaja, helemaal iets voor u." (getikte tekst slaagt er niet in de bijbehorende verontwaardigde intonatie weer te geven)

Het is een opkomend stokpaardje van mij, en ik heb het er al eerder over gehad: (familie)foto's zijn je reinste geschiedenisvervalsing. Alles staat er mooier, blijer, kleurrijker op dan het in werkelijkheid is. Ons geheugen filtert uit zichzelf al de negatieve herinneringen weg. En wij doen er nog een schepje bovenop.

Komt daarbij dat "kinderen" méér dan sex of dood het (laatste/nieuwste) taboe van deze tijd is.
(c) Goya
Maar zelfs niet-kinderen durven we niet meer te fotograferen tenzij ze er mooi en welgezind bij lopen. Gelukkig zijn er van die zeldzame uitzonderingen.
Ik zag er eentje bij Goya en deze hiernaast heeft ten Sponzen Huize ook wel wat discussiestof doen opwaaien. [update ter bevordering van de vrede ten huize askatasuna: Lies links staat er erg mooi op, maar *boos* en dat is net het leuke&zeldzame aan de foto! :-)]
Had ik overigens al gezegd dat ik de Jill Greenberg foto's (ze gaf een lolly aan de kids en nam hem voor de camera weer af) eigenlijk niet haar mooiste vind? Je moet houden van de stijl. Ze zijn mij wat overbewerkt, met dat HDR sausje dat ze die Jehova-look geeft. Maar het concept: super!

Voor één keertje dan toch.

Is er nergens een A-blogger die kan oproepen om eens wat boze/verdrietige/gefrustreerde foti te posten?

[update: in een begeleidend tekstje op het web vond ik ook een "voor" foto; hieronder de bijeengeplakte voor-en-na situatie:
Mijn hart in splinters ...]

Totz zappen.

Een podium in Blankenberge met een handvol klassieke instrumenten. Hoe kan je nu playbacken met een acht violen?

Citaat van de dag:
eve: "Shockproof, wat betekent die artiestennaam eigenlijk?"
kerel: "Euh, da was een tv-programma."
Sterk.

Gelukkig is daar K3 (met zelfgebreide cowboyhoed). Leve de zwètte!

Winnen!

Kinderen:
ergerlijk luidruchtige, soms stinkende schepsels zonder manieren, lelijke parasieten op het lijf van hun ouders.
Eigen kinderen: superieur knuffelmateriaal, een onuitputtelijke en ontwapendende bron van zachte anekdotes.

Gisteren speelde Margot (3.8 jaar) met K. een raadspelletje met kaartjes. Je moest er zonder te kijken eentje trekken en wie het juist had, kreeg een punt. Margot moest exact één keer winnen om de pointe beet te hebben. Winnen.

Plots was het niet meer "papa, wil je met mij dat spelletje spelen?" edoch "papaatje, wil jij met mij dat van te winnen doen?". Bijbehorende levensles: het plezier om te winnen zit in ons ingebakken, niemand moet het ons leren. Het is een oerdrift.

Nu mogen jullie eens raden: hoe lang duurde het vooraleer ze het concept vals spelen ontdekte - als je weet dat niemand haar hierbij hielp? Inderdaad, nul minuten. Het ging onmiddellijk en helemaal vanzelf, en wat hebben we gelachen! Vals spelen, dat zit blijkbaar nog dieper genetisch ingebakken.

De dag eindigde met volgende filosofische vraag: "papa, wanneer stop ik met verjaren?" Hm.

Airco

Vanmiddag heb ik vriend M. op een terras gesleept - wegens het is warm dus ik kan nergens naartoe dus ik begin me wat te vervelen. Toen ik in een of andere uitweiding poneerde dat airco toch maar verspilling is, zei ie iets als: "Ja maar, in de winter vinden we het normaal om geld/energie te stoppen in ons warmtecomfort. En in de zomer zou dat niet mogen?"

Voor een auto klopt dat niet (verwarming = restwarmte van de motor), maar voor een huis is daar weinig tegen in te brengen. En toch voelt het zo aan, alsof warmte normaal is en koelte synthetisch.

Misschien is het omdat je in onze regionen sterft of ziek wordt van "te koud" en niet van "te warm"?

Plaatshouders

Ok, na drie weken hittegolf zijn we gecapituleerd. Nu elke schaduwplek in de wijde omgeving van het huis uitgeprobeerd is, zijn we in de uitstapjes. Vandaag op het programma: de moeder van de commerciële gezinsuitstap, de IKEA. Grijp ergens een neefje bij de kraag, scherm bij uw schoonbroer/zus met het argument "wetenschappelijk onderzoek" en rijd er henen. U zal weten wat ik bedoel.

Je kan er ook eten. Eenvoudig kindvriendelijk eten dat (niet) echt (niet) lekker is, maar mét frietjes en een ijsje. En dan zie je die eetzaal vol met mensen zitten die "plaats houden". Je weet wel, mensen die een tafel proberen vrij te houden van andere mensen met volle plateaus. Nog minder oogcontact dan in een les waar de meester vraagt "wie wil er aan bord?". Verveelde gezichten. Het toeval wilt dat ik zelf van een lang geslacht van plaatshouders afstam - het is iets van hier denk ik - dus ik heb eigenlijk geen recht van spreken als ik uitroep: f*ck you! Want het is helemaal niet efficient.

K. werd er altijd krikkel van want je vindt - volgens haar - altijd plaats in zo een zaal, behalve als er te veel tafels bezet gehouden worden. En ze heeft gelijk (experimenteel uitgetest en bewezen). Ik heb mensen zien plaats houden nog voor wij aan de maaltijd begonnen tot een stuk nadat wij klaar waren. Mensen die meer plaats houden dan nodig is. Op een piekmoment wordt ongeveer 1/3 van de ruimte "alvast vrij" gehouden. Permanent. Stel je voor dat een conducteur op je trein zou verbieden om op 1/3 van de zetels te zitten, omdat er in het volgend station misschien iemand zou op kunnen stappen. Beeld je in dat al die plaatsen beschikbaar zouden zijn.

Dus mensen, stop ermee. Schuif rustig aan met je plateau en zoek daarna een plaatsje. Als er niemand lege stoelen leeg houdt, dan is er altijd nog wel ruimte. Dat hebben de ontwerpers van die eetdingen namelijk uitgerekend.

21 juli

Vriend J. mocht op het orgel spelen tijdens het Te Deum in de St. Pieterskerk. Wij gingen dus enthousiast luisteren. Bleek dat (prinses) Astrid hetzelfde ideetje had, waardoor we (grrr) de kerk eerst niet binnen mochten. Want we waren vijf minuutjes te laat.

Toen we toch binnen geraakt waren, werd er luid op trompetten gespeeld, flink gezongen en naar onze goesting te weinig georgeld.

Veel foto's trekken lukte niet, de kids waren erbij en je moet ze toch in het oog houden. Wel enkele vanuit de heup genomen.

Vreemde bedoening trouwens, zo een Te Deum.

Regen!

Vanochtend kwam, zo leek het, de langverwachte regen. Onze kinderen werden meteen erg ambitieus en probeerden snel hun emmer te vullen.

Het verschil in karakter tussen de kids is weeral meteen duidelijk. Of is het gewoon boy versus girl?

Na enkele minuten was het voorbij.

(niet de kids, die blijven doorgaan)

[update: de emmer bij Jef is inderdeed niet gephotoshopped :-)]

Tour de France

Vreemde ronde van Frankrijk. Het is alsof er niemand in slaagt om één juiste tactische beslissing te nemen. Kerels krijgen 30' kadeau, andere wachten telkens weer tot onderaan de laatste klim, etc etc

Zeggen dat iedereen fouten maakt is een understatement. Niemand lijkt iets goeds te doen.

Ergens is dat niet onlogisch. Er bestaat geen kennis over wat een goeie ploegstrategie is. De laatste 7 jaren (en eigenlijk ook ervoren) moest men enkel kijken naar één renner. Die gaf al eens veel minuten kadeau, wachtte tot de laatste klim om vluchters te pakken etc etc

Men is het gewoon verleerd - en er bestaat geen kennis en expertise meer omdat die het laatste decennium niet werd opgebouwd. Goeie Afrikaanse voetbalploegen verliezen in de wereldbeker bij gebrek aan goede tactisch kennis. De grote wielerploegen zijn in hetzelfde bedje ziek.

Vreemde Tour. Benieuwd wie gaat winnen.

Plets!

Ik zit op het terras en kijk nu. Een druppel op mijn kop!!! En nog. Het regent!!!

(oei, het is al gestopt)

Tuinsafari

(c) fotoopa
U niet onbekend is de fijne tuinsafari van deze in trekzetel gekluisterde kerel. Naast vele anderen draagt ook de foto-opa mijn bewondering weg, vooral omwille van zijn spectaculaire actiebeelden [het prentje is van hem].

Wilde dieren in je eigen tuin, het maakt deze mens rustig. En kijk eens wie er daarnet even tussen de snoeiafvalresten kwam rondwandelen?
Van attitude gesproken. Egels maken ongelooflijk veel lawaai, lopen niet snel weg en kunnen erg lelijk kijken als je hen lastig valt. Ik wed dat ze je meteen een kopstoot geven als je hun moeder beledigt. Na giraffen absoluut mijn favoriete dieren.

Noot: als u vindt dat onze tuin er wat slordig bij ligt, u heeft gelijk. Het is al drie weken droog én vakantie. Kom gerust eens af om het op te ruimen.

[de filmpjes zijn vooral leuk in oorpronkelijke resolutie, kan ik ze ergens gewoon kwijt? klik hier alreeds voor (filmpje 2) (filmpje 3)]

Fata Morgana

De magie van de TV camera is duidelijk helemaal nog niet uitgewerkt.

Maar hoéveel vertraagde beelden kan een normaal mens op een uur verdragen?

Leuker om te doen dan om naar te kijken, dunkt mij.

Verfrissing

Een heerlijke zomer, heerlijk vakantieweer. Weinig mensen die het te veel vinden, 30 graden. Goed zo.
Voor wie toch nog zijn twijfels heeft, hierbij een beeld van hoe het 14 dagen lang had kunnen zijn. Meteen een verfrissing, geniet ervan!

Web 2.1

(c)fgt
Van auto's warm worden, daar moet een een soort Djivy voor zijn.

Toch zijn er twee programma's die ook voor de leek leuk zijn. Niet omwille van het onderwerp (auto's), maar om hoe ze het maken. Via de US Army radiozender leerden we destijds "Car Talk" kennen, iets wat je het beste kan vergelijken met een stel vijftigers dat gibbers als tienermeiden. Elke zaterdag een dosis van een uur, tot de vaste afsluiter "you've waisted a perfectly good hour, listening to Car Talk".

En dan is er uiteraard Top Gear, die blijkbaar aan Web 2.1 doen want in de plaats van te zeuren over al die amateurs die de kaas van de professionele journalisten hun sandwich eten, melden ze ons dat ze een leuke crash gemist hebben en of wij die toevallig niet gekiekt hadden? Vinger aan de pols, noemen we dat! [Via].

Vliegen

Het moet met het warme weer te maken hebben, want er is weer een golfje Beroemde Mensen dat er de brui aan geeft.
Net nog

• Senne Rouffaer (acteur)
• Hubert Lampo (schrijver)
• Johnny en Janine (koppel)
• Rudi Carell (vanalles)
• Syd Barrett (Pink Floyd)
• ... nu mag het wel stoppen van mij.

Retreiver's hell (II)

O ja, voor ik het vergeet. Dit is hoe het afliep.

Het lieve beest gebaarde van niets zolang wij in de buurt maken. Op het moment dat ik even naar binnen ging om een glaasje te halen, slibberde hij langs het hekje en legde zich erin. Als zo een nat monster zich vrolijk uitschudt, dan rent iedereen heel snel weg. Kom gerust eens proberen :-). En dan heeft ie het bad voor zich alleen!

Vergeet vooral niet de "zoek de 7 verschillen" op te lossen.

Reactie van K.: "zoudeUwenHond niet uit dat water halen in plaats van er foto's van te trekken?" Het is nl. niet echt proper achteraf. Vrouwen.

Internet

Het internet is leuk wanneer het verrast. Zo heeft onzen Billy de blog van een fellow-retriever gehaald. Benieuwd of hij het leuk vindt...

Fiscus

Rijkelijk vroeg, maar mijn bruine omslag is digitaal binnen gebracht. Hopelijk is het niet verkeerd. Elk jaar wordt de uitleg ingewikkelder .

Of ik dommer? Dacht ik niet. De simulatiesoftware van KBC voorspelt mij €170,0 méér teruggave dan die van taxonweb. Als zelfs die mensen dat niet nauwkeurig kunnen.

Voor de rest weinig klachten over dat stuk federale overheid.

Retriever's hell

Het leven is hard.

Vroeger hadden we enkel onzen Billy en dan kochten we een kinderbadje om hem in te laten plonzen. Pret verzekerd.

Nu moet hij achter een afspanninkje toekijken hoe de kids plonzen in hun nieuwe aanwinst (die Chinezen toch! vijf euro!). Zo ongeveer moet de hel van de Golden Retreivers eruitzien: een hittegolf, water en er niet in mogen.

Benieuwd hoe het afloopt? Weldra meer.

[het hele reeksje]

Vriendschap

Ik heb een vriend en we schrijven soms brieven. Spijtig genoeg slaag ik er niet om hem de laatste tijd tijdig te antwoorden, want ik steek te veel lees- en schrijftijd in dit blogje. Hoewel zijn brieven steeds meer op een weblog beginnen te lijken. Eén van de betere dan. Zou ik een stukje mogen citeren?

"donderdag 4 mei 2006 21.14 [Wim Mertens, Lisa]

Enige beschouwingen over sport in het algemeen, en voetbal in het bijzonder.

[...]

Tenslotte kan ik mij ècht niet voorstellen ooit zo blij te zijn, dat ik als volwassen man op een andere volwassen man spring, laat staan op meerdere volwassen mannen. Die zich net achter een bal in het zweet hebben gelopen.

maandag 8 mei 200621.20[The Prodigy, Their Law]

Vanavond voor de eerste keer in mijn nieuwe afwasbakken afgewassen. Eens te meer blijkt dat luxe eerder nieuwe problemen oplevert dan oplost. Ongetwijfeld raakt zelfs een lichte neuroot als ik ook dit na een tijdje wel weer gewoon, maar de extase van ‘het nieuwe afwassen’ is een beetje uitgebleven. Gewoon conservatief, natuurlijk, want eigenlijk heb ik gewoon geen zin om de structuur van mijn stapelen en de volgorde van mijn handelingen te herbekijken in functie van de nieuwe werkelijkheid. De bakken zijn groter, dus het duurt langer eer de eerste is volgelopen, om nog te zwijgen van een tweede die ik al helemaal niet had. En dat geeft enige overvloed, en dus verspilling. En het spoelen maakt dat het zachte, zijige ‘zeepgevoel’ weg is bij het afdrogen, wat toch wel een beetje minder is. En –"

Ik hoop dat hij het citeren mij niet kwalijk neemt, maar alleen al om dit geschrijf kan ik hem niet missen.

Vijs

Hah! Het zijn weer die van het B(e)l(ok)(ang) die al het werk moeten doen. Tanguy Veys draait overuren dankzij 0110 en doet zelfs de moeite om heel het programma overzichtelijk samen te brengen.

Graag wel nog plaats en uur van de optredens bij vermelden, als dat even kan?!

Heel dat VB gewriemel rond 0110 is toch wel ontluisterend. Misschien waren er nog mensen die dachten dat het VB hun underdog rol *slim* aanpakten, uitgekookt en superieur qua communicatie. Maar daarvan kan je hen hier toch niet verdenken. Nu vallen ze zelfs uit de lucht dat er zoveel mensen hun niet tof vinden. Vreemd.

Gezien bij M.

[benieuwd of 0110 er in slaagt verder te gaan dan te prediken voor de bekeerden]

Haar

Op de rand van het bed:
- "Hey papa, is jouw haar alleen naar de kapper geweest?"
- "Hm, neen, want hoe zou het anders kunnen vertellen hoe het geknipt moest worden?"
- "Een konijn heeft dat gedaan. Of nee, een aap!"

Kinderhumor. Soms toch wel absurd.

Taal!

Taal is niet mijn beste vak, maar taal is leuk.

Zo kreeg ik net een email van een mevrouw Delameilleure. Ga daarmee solliciteren.

Zo hoorde ik de voetbalcommentator op BBC een Britse verdediger enthousiast beschrijven als "he's like a rash, he's all over you!". Mooi.

Taal is ook: het zowat meest verkochte boek in Nederland (de laatste jaren) gratis bij de schrijver downloaden. Wel lezen doen! Niet printen.

Bij deze temperaturen moet een mens het hebben van de eenvoudigere levensgeneugten.

Short story

"Het verschot", door R. Sponzen

Maandagochtend. Ik lig op op het terras op mijn buik in de zon. Naast mij zit Jef met water te spelen rond het bad terwijl Billy van achter het hekje smachtend toekijkt. In de verte klinkt muziek.

De zon brandt. Ik kan me niet bewegen.

Als Billy nu op het idee komt om de rangorde in onze roedel uit te testen, zit ik met een probleem. Als Jef besluit om de ladder te beklimmen en er af te vallen, of als hij onderuit gaat in het water en niet meer recht geraakt, dan reken ik op de verdoving van adrenaline.

Er schoot iets in mijn rug toen ik me bukte om een emmertje te pakken. Na tien minuten lig ik toch al op mijn zij gerold.

Het probleem met Jef is dat ik hem niet mag zeggen wat hij niet mag doen. Er is geen grotere aanmoediging. Blijkbaar klinkt het ernstig genoeg wanneer ik Billy vraag om te gaan liggen - honden zijn gevoelige dieren.

Jef wordt het beu en dabbert naar binnen. Gerommel en gerinkel. Ik roep dat hij de telefoon van de tafel moet nemen. Voor één keertje trekt het ding hem niet aan. Hij sorteert de magneetjes-die-niet-buiten-mogen liever op de tuinzetel.

Het leven is beter dan een komische film. De buurvrouw laat de kat buiten.
- "Gerdaaaah ?"
- "Jah?"
- "Ben jij thuis?"
- "Euh, eigenlijk niet. Ik moest al op mijn werk zijn."
- "Kan je me toch eventjes komen oprapen?"

Met een verschot in de rug is het erg lastig lachen.

[voor wie zou willen weten hoe het afliep: gelukkig was J. thuis én bereid om een stuk van zijn vakantie op te offeren om ons kereltje te bewaken. Als notoir ruglijder weet hij zelfs in welke kronkels een mens best gaat liggen...]

Vorig jaar hebben ze in ons park een vrouw van in de 80 gevonden die de avond - en een serieus onweer - voordien gevallen was. Omdat ze tussen de struiken was gevallen, had niemand haar gezien. Het moet vreselijk zijn.

Klip.

(c) benoutram

Kijk! Mijn favoriete videoclip. Ook zowat de goedkoopste (in één keer opgenomen?). Gezien op "Music Video's of the 80s".

Als het al van Bill Gates mag, dan zal er wel geen probleem zijn met de auteursrechten...

Voetbal

Wisten jullie al dat het werelbeker was?
Flickr staat er vol van en het is toch de moeite om geduldig te browsen. Zonder de lijstjes-mens te willen uithangen, kijk ik in de eerste plaats naar [de foto's zullen wel snel verdwijnen]:
De "gewone" mensen (altijd mijn favoriete) - ik heb een voorkeur voor de Britse fans

[no thumb]

de leukste

Het mega-evenement


De sexy kant van de zaak (omdat je er echt niet kan naast kijken, hum)
zou het de bedoeling zijn?

Samengevat: het zijn vooral véél foto's die het niet moeten hebben van hun individuele beeld, wel van het geheel.

We staan er niet meer bij stil, maar het is toch ongelooflijk knap dat zoiets als foto-communities bestaan die ons een veel gedetailleerder/realistischer/vollediger beeld van het gebeuren geven.

Leve de GPS!

Mijn collega's zijn verstandige mensen en dus wilden ze vorige donderdag niet met mij mee naar huis rijden. Het is namelijk Rock Werchter en om dan van Mechelen in Leuven te geraken, kan je beter met een resem alsnog nuchtere tieners de trein pakken.

De Wereldkeuken kan er van meespreken?

Niks van! Op net iets meer dan een uur was ik thuis. Met een zorgvuldig uitgekiend plannetje (volg de steenweg tot aan de file en duik dan de rimboe in) ben ik op plaatsen geweest die ik nog nooit gezien had. Mooi dat het is in Hambos en Wakkerzeel en Tildonk en al die dorpjes. Veel velden, weinig verkeer.Wat het geheim was? Wel, terwijl al die Werchtergangers door hun GPS naar de Leuvensesteenweg/Kampenhout Sas werden afgeleid, volgde deze Ridder gewoon de zon. Om 6 uur 's avonds staat die in het westen en als je dan van noord naar zuid rijdt, moet je ze eenvoudig rechts houden. Het helpt wel als je het parcours al eens gedaan hebt.

Dus, juichen wij allemaal samen: leve de GPS!

Shmaptop

Leuk.
Tegenwoordig zijn desktops een beetje als roddelblaadjes - iedereen wil ze hebben, maar niemand wil ze in zijn living op de kast. En dus bloeit de markt van de laptops volop, al zijn die laptops zelden bedoeld als draagbare computers, laat staan mobiele. Het oogt gewoon veel mooier.

Producenten spelen daar op hun eigen manier op in. Blijkbaar probeert Dell het vandaag via een desktop-met-handvat. Mooi gedaan. Maar voor 4000$ heb je toch al een redelijk monsterachtige desktop?

Via M. uit G..