Timory

In de reeks "uitstapjes voor als het warme weer te lang aanhoudt" zijn we vorige week naar den Timory getogen. Dat is iets wat tussen een café en een restaurant ligt, in Vlaanderen noemen ze zoiets een taverne.

Al doet die term het establissement oneer aan, want den Timory is een zaak die al eeuwen bestaat, zeg gerust "een Instituut", bekend om zijn gigantische ijscoupes en zijn snoepende madammekes op vrijdag-marktdag.

Een instituut, zoals Tobback, de Domus, of den Amedee of stillekesaan Bert Verlinden dat zijn. Of de Normandische pannenkoeken in de Java.

Laat je niet door de foto bovenaan misleiden, we zijn met onze kinderen géén bordeel binnen gestapt [update]. De foto's doen het interieur geen eer aan. Wij wel natuurlijk, maar ik was mijn fototoestel vergeten - kinderen en ijs, je kan je er wel iets bij inbeelden.

Het is jammer dat de binnensteden in heel de Benelux langzaam evolueren naar een Blokker-Hema-Kruidvat-Fnac-We-C&A-H&M-... eenheidsworst. Hoewel ik graag in sommige van die ketens vertoef, zou het mooi zijn als men heel bewust wat meer een eigenheid in winkelsteden zou stimuleren. Ruimte (€€ !) laten voor lokale zelfstandigen maakt een winkelstraat volgens mij heel wat aantrekkelijker. Dan kan je naar een welbepaalde stad gaan met een welbepaalde winkel in je hoofd, de ene keer naar Hasselt, dan weer naar Leuven. Er zijn natuurlijk zulke winkels hier - de Plato/de Specht/Verbinnen/ik-vergeet-er-te-veel/..., maar het mogen er van mij gerust nog meer zijn.

Zorg wel dat je niet gegeten hebt, want de (nieuwe?) ijsbekers lijken wel te komen uit opgravingen van reusachtige Romeinse villa's.