Wedstrijd

Neem een diepe hap lucht.
Probeer nu in één keer zoveel mogelijk klanken uit te stoten.
Bijkomende moeilijkheid: het moeten lettergrepen zijn, die woorden vormen en samen een min of meer samenhangend verhaal dat een stuk van je dag beschrijft.

Benieuwd hoe lang je moet oefenen voor je onze regerende kampioen kan verslaan!

Meisjes.

Zagevent

Ik ben een criticaster. Mijn stelling:

De radionetten van de VRT vissen na elke hervorming méér in elkaars vijver dan dat ze hun luisterpubliek proberen te verbreden. Die vijver is die van de actieve 25-45 jarigen, voor wie doorgedreven horizontale programmering geen probleem is.

Vandaag lees ik in de krant: "Toen de nieuwe Radio 1 de ether inging, was de kritiek niet van de lucht. De jongste CIM-cijfers geven de criticasters ongelijk. Het marktaandeel [...] steeg met bijna een procent."
Lees: de laatste vernieuwing zorgt voor 80000 extra luisteraars!

Aan de andere kant:
"Dat de recente vernieuwingen op de Vlaamse radio niet altijd succesverhalen zijn, tonen de cijfers van Radio 2. Het marktaandeel van de zender daalde van 31,8 naar 29,3 procent. Volgens netmanager Jan Knudde heeft de daling echter wellicht niet zozeer met de verandering van de zender te maken."
Lees: 200000 minder luisteraars, dat komt niet door de vernieuwing.

Tja.

Bij de CIM vind je alle cijfers, al kan ik er niet goed aan uit.

Wiskundeles

Interessant.

Student berekent twee reeksen getallen die in theorie ongeveer gelijk moeten zijn. Tot zijn ontzetting komt hij de volgende uit:
9.3E-14 en 7.0E-46

Maar dat zijn allebei getallen die voor een computer ongeveer gelijk zijn aan nul. Dus in absolute termen méér gelijk aan elkaar dan, pakweg
1/3 en 0,33333333 of pi en 22/7.

Het moest u maar interesseren.

(bij nader inzien zat er ook nog een tikfoutje in)

SOS Piet

J: "Papa, volgende keer dat je preitaart maakt, moet je dat zonder prei doen, want dat vind ik niet lekker."

Ok.

Het internet

...blijft verbazen. U weet dat Obama Clinton aan het inhalen/voorbijsteken was in stemmenaantal? Het internet wist dat al: google trends.

Nuttig. Of hier, hoe mensen net voor nieuwjaar cadeautjes surfen. Hier is dat nog duidelijker: Amazon.

Bakker

U weet ondertussen dat wij een haat-liefde verhouding hebben met onze bakker, een monopolistische eenzaat op de plaatselijke steenweg. En dat laatste merk je wel eens in zijn marchandise.

Zo ga ik de pistolets van deze ochtend (normaal érg lekker, dat is het liefde-gedeelte) als extra airbag in de auto inbouwen.
Vandaar deze misbakken haiku:

"Zondags ontbijten.
Onze bakker is niet van
gister; zijn brood wel."

Blogdrink

Het was leuk, zelfs mijn fijne buurman was er. Heel wat mensen ook waar ik nu een gezicht kan op plakken, wat hun blog toch anders doet klinken.

Er was een prachtige hond, en er was witloof, dat hier gaarne poseert met beide organisatrices:
Als mannen hun appreciatie in witloof beginnen uitdrukken, dan weet je dat het goed was.

Leve het begrotingstekort

Laten we het nog eens over politiek hebben.

Het zou ons land eens goed doen om het jaar af te sluiten met een klein maar onweerlegbaar begrotingstekort. Omwille van de duidelijkheid.

Wie op het einde van het jaar vaststelt dat hij meer geld heeft uitgegeven dan ontvangen, heeft een tekort. Dat is eenvoudige rekenkunde. Wie geld te kort heeft, wordt armer of moet een sponsor vinden. Zo ook de Belgische staat. Maar extra geld komt nooit gratis. De uitdaging ligt dan ook niet in het vinden van geld op zich, maar wel in het vinden van een goedkope bron.

Een eerst optie is om geld te lenen van jezelf. Wanneer de federale staat bijvoorbeeld geld leent bij een deelstaat, dan is dat de meest goedkope oplossing, dus de beste. Want het is een vorm van verborgen besparingen. Een tweede mogelijkheid is om renteloos geld te lenen bij de eigen burgers, bijvoorbeeld door met een jaar vertraging hun belastingsteruggave te storten. Consumentenorganisaties noemen dat schandelijk, zelfs frauduleus, maar in feite doet de fiscus er niets meer dan wat burgers zelf nastreven, de belastinggids in de hand: de grenzen van het systeem opzoeken om zelf zoveel mogelijk over te houden. Een derde vorm is om geld te lenen aan de marktrente. Deze oplossing biedt de voor- en nadelen van elke transparante oplossing: doorzichtigheid. De Staat geeft toe dat ze geld nodig heeft; ze heeft gefaald. In ruil voor deze bekentenis laat ze de markt spelen om een competitieve rentevoet te bekomen.

Bij de vorige verkiezingen was het ontbreken van die transparantie één van de pijlers onder de afstraffing van de paarse partijen. Met behulp van herhaald eenmalige maatregelen organiseerden ze keer op keer een papieren begrotingsevenwicht, waarbij men obstinaat bleef volhouden dat het om authentieke evenwichten ging. De kiezer, die in tussentijd zijn halve huis had volgestouwd met aankopen op krediet, wist wel beter. Na enkele jaren verkropte hij deze aanfluiting van zijn intelligentie niet meer en bracht zijn stem elders onder. Want je hoeft geen genie te zijn om te begrijpen dat eenmalige maatregelen een hele dure vorm van lenen is.

Daarom is het - vooral voor de CD&V – vandaag erg belangrijk is om een begrotingstekort te verkiezen boven eenmalige oplapwerk. Geloofwaardigheid blijft een belangrijk thema. Daarom is het dat de andere partijen er alles aan zullen doen om Leterme mee in het bad van de eenmalige maatregelen te trekken. Dit zou een feitelijke goedkeuring van de techniek zijn, een bewijs dat er geen alternatieve beleidsoptie bestaat. Het zou het kartel bijzonder veel kiezers kunnen kosten.

Want het is een dure manier van lenen. Wie bijvoorbeeld een pensioenfonds overneemt, neemt de verplichtingen over van dat fonds aan de verzekerden. Een pensioenfonds belegt haar vermogen op de beurs - eenvoudige wiskunde leert dat de beursopbrengst hoger moet zijn dan de marktrente. Anders kiezen beleggers allicht voor een vaste intrest die tegelijk veel veiliger is. Beursanalysten vertellen dat die risicopremie zich op lange termijn vertaalt in een meeropbrengst van zeker vier procent, bovenop de marktrente.
Het verkopen-en-opnieuw-huren van gebouwen is om dezelfde reden nog duurder. Een bedrijf dat een gebouw van de overheid koopt, doet dat uiteraard niet uit filantropie. Het probeert een optimale winst te genereren uit haar activiteiten. Een streefcijfer ligt tussen de tien en twintig procent op het eigen vermogen. Met de overheid als enige klant, zal deze voor die rente moeten instaan.

Een begroting met tekort kan paradoxaal genoeg goedkoper zijn dan een evenwicht. Bovendien kan, na de imagoschade die de Belgische politici het laatste half jaar hebben opgelopen, de verfrissende eerlijkheid van een begrotingstekort misschien een keerpunt betekenen.

Uitspraak van de dag

- "Nu ga ik eten, maar deze namiddag gaan we kleuren als gekken!"

K*k

Er ligt kattendk*k in de kelder. Het hele huist stinkt naar dit allitererende wonder, achter gelaten door een iteratieve inbreker.

Het zijn esthetische engeltjes in hun eigen nest, maar mutilerende moordmachines in de tuin en storende, stinkende beesten op den vreemde.

Extra vervelend is dat geur een hele sterke onderdeel is in ons associatieproces. Eén keer de geur in de neus, ruik ik hem overal. Brrr.

Dialoog van de dag

Ik moet dringend aan mijn "vraag-dat-maar-aan-je-moeder" beginnen werken.
Dat gaat zo.

Met dochter aan een tafel. Op een leeftijd waarbij kinderen blijkbaar converseren met enkel vragen.

- "Hé, waarom heb ik eigenlijk nog geen borsten?"
- [antwoord weggelaten voor uw comfort]
- "En waarvoor dienen die dan eigenlijk?"
- [...]
- "En wat betekent dat, 'hoofd zot maken'?"

Wordt zonder twijfel vervolgd.

Flickr

Ad random foto's bekijken. Een leuke tijdverspilling.

Soms met onbedoelde (?) ironie. Zoals deze "Curvas".

Red het milieu

Kijk, daar krijg ik het nu van. Ene Bernice Nooteboom gaat als journaliste de Polen bezoeken. Niet het leger goedkope kuisvrouwen, maar wel de Noordpool, de Zuidpool en andere gure streken. Enthousiast getuigt ze bij Pauw en Witteman, en avonturiers, daar houden we wel van.

Maar dan blijkt dat ze het niet doet voor de adrenaline of om de sponsors snel van hun geld af te brengen. Neen, ze doet het voor het milieu. Wat een flauw excuus!
Om aan te tonen hoe belangrijk de klimaatsverandering ingrijpt op de polen, stappen deze mensen in vliegtuigen en helicopters. Om nadien te kunnen getuigen voor schoolkinderen. Ammehoula.

Wij citeren:
- "Het was voor mij heel belangrijk om een expeditie van 40 dagen te doen, en niet zomaar met een helicopter afgezet te worden op de zuidpool. Dan heb je veel meer tijd om te observeren ..."
[...]
- "Heb je zelf op je reis iets opgemerkt op je reis over de opwarming van de aarde?"
- "Op de zuidpool? Dat is moeilijk te zeggen [...] maar het is nog te vroeg om dat daar te zien. [...] Op Antarctica zie je het enkel aan de kust, waar wij niet zaten."
Ah.

Op de Noordpool is de klimaatsramp veel beter te zien, omdat daar geen grond onder het ijs zit en het dus minder koud is.

Op bescheidenheid overleef je overigens ook niet lang in de kou:
- "Ga je dan gewoon kijken op die plaatsen, of ook onderzoek doen naar klimaatsverandering?"
- "Het is heel moeilijk om iets met wetenschappers te doen. Die zijn enkel geinteresseerd in hele kleine stukjes. Die hebben niet dat grote (overzichts)beeld."

Ze zag er mij een sympathieke, een tikkeltje opportunistische vrouw uit; het type waarbij ik tegelijk verontwaardigd en afgunstig ben.

Dit jaar gaat de avontuurlijke journaliste drie bergen beklimmen.
En dan drie woestijnen exploreren.

Allemaal voor het goede doel, dat spreekt.

Hier het fragment.

Gasthuisberg

Ik ben gezegend met een goede engelbewaarder wanneer het om ongevallen gaat. Behoudens een fietsongeval - geheel in lijn met dit blogje, maar dat moet u mij vrijdag maar zelf vragen - en drie bevallingen ben ik nog maar één keer zelf op de spoedgevallen terechtgekomen.

Op Computerwetenschappen voetbalden we met de assistenten regelmatig tegen een selectie van studenten. Tegenstanders met noppen onder de zolen, u kent dat wel. Ik brak mijn enkel.

Als een echte macho-held ben ik toen uiteraard zelf naar Gasthuisberg gereden, enkel op een linkervoet (tip van de dag).

Vorige zondag was de Momis (17m) in de speeltuin nijver en flink op en af een glijbaan aan het kruipen, toen ik mijn rug naar hem draaide om dochterlief iets uit te leggen. Anderhalve meter lager kwakte hij tegen de grond - head first, vermoedelijk. Hij wilde eens proberen of hij ook langs opzij eraf kon. Plof.

Dat is serieus schrikken, vooral als je kind daarop *niet* huilt. Dan weet je dat het ernstig is. Het vel aan zijn schouder stulpte uit, alsof er een extra arm ongeduldig probeerde te ontsnappen.

Normaal gezien ben ik redelijk cool en rationeel in die dingen, maar sinds zondag weet ik: verschieten + schuldgevoel = paniek. Dus zijn we (ik) als een gek naar Gasthuisberg gespurt. De macho-held was bij deze in geen velden of wegen te bekennen.

[in de spoed is de ontwrichte schouder er spontaan terug ingefloepst - dat heb je met baby's die niet stil willen zitten - en bleek er zelfs niks gebroken te zijn]

Amazon

Stom.

Als ik dingen koop op het Internet, dan is dat meestal bij Amazon-uk. Onder andere omdat in Britse ponden de dingen een stuk goedkoper lijken dan in euro's én omdat je minder douane problemen hebt dan met Amerika.

Maar de verzending kost toch wel veel geld. Ik had een mooi cadeautje voor mezelf en anderen samengesteld: twee boekjes en twee DVD boxjes. Samen 28 pond. Een koopje.
Verzendingskost: 7 pond.
BTW (staat niet vermeld op de site dat alle prijzen exclusief BTW zijn, dus ik vergeet het altijd): 6 pond. Totaal: 41 pond, de helft meer. Daar gaat het koopje.

Zou er dan toch geen free lunch bestaan?

Oogsnoep

Er was een tijd toen de Wereldkeuken nog gewoon Oogsnoep heette. Tegenwoordig zijn die links ingenomen door reclame en is het gewoon hermanhorsten.be. Moest u het zich afvragen, dit is de link met de foto hiernaast.

Tijdens de carnavalstoet ben ik er niet in geslaagd om foto's te maken die bij mij passen. De kinderen stonden daarvoor net iets te dicht bij de wielen van de praalwagens. Daardoor heb ik geprobeerd om een Jimmy Kets-je te doen [hier], maar het cliché blijft: schoenmaker blijf bij je leest. Het origineel is altijd beter dan de imitatie [hier!].

Carnaval! Stoet!

Niks high brow carnivale. Niks LoveParade. Rio aan de Dijle!

Zaterdag trok in de late namiddag de carnavalstoet door Leuven, en het was een eeuw geleden dat ik nog eens ben gaan kijken. Het weer was mooi, de kids wisten niet dat er snoep rondgegooid zou worden én confetti, en plaatsvervangend plezier helpt mij over mijn claustrofobie.

Sinds zaterdag droomt M. elke keer dat het snoepjes regent. En niks van dat het niet zou kunnen; het tegendeel is gewoon bewezen!

Het was leuk.

Ever Meulen

Vandaag met mijn jongste een keertje Uit geweest. Hij slapen, ik kijken.

De retrospectieve van Ever Meulen in de Tweebronnen (Leuven) is de moeite waard.

Bij het binnenkomen vond ik het eventjes vreemd om te moeten betalen: de expo ruimte in de TweeBronnen lijkt immers meer op een gallerij dan op een museum en de expositie(ruimte) is ook niet heel erg groot. Maar dat had als enig gevolg dat ik geduldiger rondkeek.

Illustraties zijn voor 99% geen kunst, maar vakmanschap, heb ik vandaag geleerd. Dat is niet negatief bedoeld. Vakmanschap is iets wat hier een beetje aan het verloren gaan is, zo lijkt mij. [tiens, de dag van de ambachten komt er net aan]

Wat ik nog geleerd heb? Het verschil tussen Ever Meulen en Joost Swarte. Een bepaalde zwierigheid.

Citaat van de dag

"Bemerk dat ik vernieuwingen probeer door te voeren vanuit de traditie."

Must love the guy.

Grens

De grens tussen schattig en zielig is soms erg dun:


De grens tussen huh? en HEIKES! ook.

[bron via ferket]

Mooi Engels

Schoon Engels is niet lelijk.

Een citaat van een columnist die door omstandigheden 7 dagen moest wachten voor hij iets over de Microsoft-Yahoo kwestie kan zeggen:

"So I waited and waited, and it is a testament to the shallowness and endless repetition of both the tech and business media that there is still plenty to say about the deal, the true nature of which few people yet understand."

In het Nederlands zou zoiets pompeus klinken.

Beebies

Maandelijkse update vanuit het PKS departement.

Eén reden om zeker beebies te maken: het unieke, frisse gevoel om nog te zitten terwijl er al doorgespoeld wordt.

Het betere kunnen

Ik heb hier net een mail uit mijn vuilbak gehaald waarvan ik dacht dat het SPAM was (zonder hem te lezen), maar die eigenlijk een goedkeuring voor een conferentiebijdrage bleek.

Reden? De afzender heet "J a n e t _ G a y w o o d". Daar zit een driedubbele verwijzing naar de herenliefde in. Vanuit mijn ooghoeken gekeken, leek het evident dat die mail enkel ongevraagd over diverse intimiteiten kon gaan. Maar je moet er wel Vlaams voor spreken.

Slim.

Jarig

Het zegt u hoogstwaarschijnlijk weinig, maar ten huize hier is het feest.Tien jaar, dat is niet niks.

Stout

Volgens mij zijn het bij de Standaard af en toe kapoenen. Vandaag publiceren ze een stuntelige lezersbrief...

Professor Torfs vond het nodig om in zijn column een studente te torpederen. In het programma Phara ging hij nog een stap verder: alle studenten kunnen geen zelfkritiek verdragen.

U leest dat goed.

...die wel met de meest verstandige opmerking eindigt

De jeugd is nog nooit zo dom geweest, wisten de Egyptische priesters in de oudheid al.

Ondertussen springt LOKO vrolijk mee op de kar van de onbenulligheid.

En wij maar lachen met de Amerikanen die hamburgerketens voor de rechter dagen omdat de koffie er (te) warm is?

Benieuwd hoe dat godgeleerd meisje zich voelt, nu er ongevraagd allemaal Grote Woorden worden uitgesproken in haar naam.

Tip van de dag

Als je jezelf en je vriendinnetjes schminkt, doe het dan niet met nagellak.

Dat blinkt wel schoon, maar het gaat er niet meer af.

Elite

Studenten aan de universiteit, dat zou een intellectuele elite moeten zijn. Niet in de arrogante betekenis die mevrouw De Croo daaraan geeft

'Er is een andere sociale klasse bijgekomen (...) Nu zijn er aan de balie van Oudenaarde zelfs advocaten van wie de vader beenhouwer is. Niks tegen beenhouwers maar enfin... Af en toe tonen ze toch dat ze geen manieren hebben'.

Wel in de betekenis van: verstandig, breeddenkend, met een open geest, zelfstandig.

Een week of twee geleden schreef Rik Torfs een fijne column - smaken verschillen - waarin hij mijmert over de 'nieuwe' manier van kennen ("kennen = kunnen vinden"), door een anekdote te beschrijven op fictief examen. De anekdote zelf komt uit een examen van een andere prof, koffiekamergewijze.

Dat verplaatsen van anekdotes is een goed idee, zeker als het om studenten gaat.

Vandaag reageert de preses van Katechetica in een lezersbrief/opiniestukje waarna ik mij helemaal beteuterd voel. Geen goeie polemiek, geen kritisch taalgebruik. Het lijkt wel alsof de preses de bewuste column niet gelezen heeft.
Na een lange inleiding - vol details over de échte studente - komt hij terzake met de volgende vraag:

Nu stel ik u de vraag, beste lezer, waar de integriteit van studenten op onze universiteit naartoe is.

Soms knap ik af op taalgebruik. Dat zou niet mogen, gezien de fouten die ik zelf maak, maar het is niet anders. Zijn argumentatie gaat verder in vraagvorm [klik].

Nadien sluit hij af met een eenvoudige alles-wat-ge-zegt-dat-zijt-ge-zelf.

Wat het allemaal een nog wrangere nasmaak geeft, is dat het net professor Torfs is die tot de professoren hoort met het laagste aantal gedoceerde lessen binnen onze universiteit. Terwijl de hoofdtaak van een professor, zo menen wij toch, nog steeds bestaat uit onderwijs en onderzoek.

Zonder dat daarom echt te staven. Jammer.

noot: 1 2 3 4 5 6 ...

Update: blijkbaar zaten ze ook bij Phara gisteren; de preses doet het als moderne student mondeling een stuk beter dan schriftelijk. Geheel in lijn met het punt van Torfs, maar dit terzijde.

Reet

Het is een woord dat ik nooit gebruik. Maar ik ken mensen die wel zouden zeggen: "het kan ze geen reet schelen".

Vandaag probeerde ik nog eens om via Brussel Mechelen te bereiken. De enige reden waarom ik in Brussel de overstap naar Mechelen kon halen, was omdat die nog meer vertraging had dan de vorige.
Waarna ik een half uur mocht wachten op de trein naar Katelijne.
De NMBS doet zelfs geen moeite meer om zijn treinen op tijd te laten rijden.
Het kan ze niet eens meer schelen. Geen reet.

Schokkend

Indien men de c-factor van een huishouden zou definiëren als het gemiddeld aantal soorten choco per persoon, dan hebben wij sinds ons laatste bezoekje aan de Duitse discounter een c-factor van

c = 1.6

Als je het berekent als aantal potten per persoon, dan zou het zelfs nog een ietsje hoger kunnen zijn.

Wijsheid

Tussen het punten intikken door, alweer een gratis wijsheid.

Als je iemand tegenkomt om je dagen mee (en je genen aan) te slijten, zorg er dan voor dat het een mens is met vele beminnelijke eigenschappen.

Want een mens heeft de neiging om in zijn kinderen allereerst zijn eigen slechte eigenschappen te herkennen en de betere van zijn partner.
En dan is het prettig dat het ene het andere een beetje compenseert.

nvdr: wie zich ondertussen afvraagt wie/wat toch die Momis is, het is het kereltje helemaal rechts.

Nu al?

Zou het mogelijk zijn om eerst even te sneeuwen alvorens uit te komen?Alvast bedankt.

Gedichtendag

Help! Ik ben gisteren vergeten eentje te posten voor gedichtendag.

Kan ik het goedmaken met de haiku die ik bij mijn eerste examengroep schreef?

Dag één. Eerste keer.
Met twintig aan de deur. Dan
Zeven op de vlucht.

Hij is vreemd genoeg ook van toepassing op de studenten die hier net zijn buitengestapt - de allerlaatste groep? De circel is rond.

Consequent

Student schrijft assertief boven zijn examen:

"Ik heb dyslecxie".

Vriendelijke mondigheid, dat heb je als docent het liefste.