De vervelende stilte die dan eventjes valt
Awkward moment van de dag: ernstige vergadering. Zo eentje van het type met-een-van-de-weinige-mensen-die-échte-beslissingsbevoegdheid-hebben. En in dit geval theoloog zijn.
Een medewerker gebruikt de hippe term "Universal design" op de slides. Ofzoietsdateropleek.
Ondergetekende geeft blijk van onkennis en verontschuldigt zich ervoor met een theologische kwinkslag: "Wat betekent universal design eigenlijk? Intelligent design ken ik wel, maar dat is vermoedelijk iets anders."
Waarop de overzijde goedbedoeld antwoordt, vertrekkende vanuit een zelfverzonnen betekenis van intelligent design, maar zonder dat toe te geven: "Jaah, het is ongeveer hetzelfde, maar meer gericht op, bijvoorbeeld, mindervaliden.".
Hm.
Gelukkig greep mijn buur snel en tactvol in.
[Coda met belerende levensles:
Aldus, gij jong volkje dat dit lezen moogt,---]
wees nooit te beroerd om te bekennen,
zelfs als het van den geleerden oogt,
dat ge iets blijkt niet te kennen.
Zekerste indien men met buzzwords betoogt.
2 Comments:
ik beken, ik ken geen van beiden...
behalve dat ik dat intelligente dan associeer met één of ander chique ontworpen product wat meestal zo handig is dat het onhandig wordt door zijn eenvoud....
maar dit is natuurlijk een puur persoonlijke interpretatie...
Ik voel wel iets voor uw definitie.
Je mist er niets aan. Als mensen de term "intelligent" in een term gebruiken, dan is er meestal iets te verbergen.
Een reactie posten
<< Home