Wraak

Te veel ouders beschouwen de (kleuter)school vooral als gratis kinderopvang. De crèche moeten ze betalen, de school niet. Ze brengen hun kinderen nog voor de nabewaking en komen hen een kwartier na de nabewaking pas ophalen. Als kleuterjuf zou dat af en toe serieus mijn **** uithangen, eerlijk gezegd.

En ik vermoed hen ook, want één keer per jaar is er tijd voor wraak! Carnaval!!

Jaja beste ouders, 's maandags is het gekke-hoeden-dag, dinsdag komen we met vrolijk beschilderde snuiten, woensdag is het rare-haren-dag. En donderdag is het carnavalsfeest en mogen de kinderen zich helemaal verkleden! Iemand goesting om wafels te bakken? Afzetten zonder omkijken is er niet bij.

Stiekum heb ik daar spik in.

En volgende week de kreukelvakantie, de grootouders sparen al wat slaap op.

Auwch, Nadya

Vermoedelijk bestaat er een heel internet-continent met filmpjes en foto's van dit soort mensen.

Evenwicht

De VRT heeft wat last met zijn grafische vormgevers. De avonturen van deredactie.be zijn u ondertussen bekend.

Voor Eurosong hebben ze deze keer Lenie Riefenstahl ingehuurd. Het logo lijkt nog het meeste op een Duitse adelaar met een lijf in de vorm van een hakenkruis.

Het zou natuurlijk de BRT niet zijn als ze omwille van het politieke evenwicht voor hun "stem op je favoriete kandidaat"-button geen extreem links vijfpuntig anarchistisch kruis gebruiken. Gemiddeld zijn ze dan neutraal!

[via]

Noot: aan de jonkies onder u die niet mee zijn met twintigste eeuwse symbolieke, klik op het figuurtje hiernaast.

Creativiteit

De dingen die echt gebeuren gaan altijd nog net dat ene stapje verder dan dingen die je zelf zou verzinnen. Zie ook het schitterende eerste seizoen van Hotel Babylon (gebaseerd op waargebeurde anekdotes), versus het willen-maar-moelijk-kunnen tweede (verzonnen, na het succes van het vorige).

In het park achter ons is er een paadje dat langs een heuveltje loopt, door wat gestruikte, uit het directe zicht. In het schemerdonker een plaats waar je een potloodventer zou zetten, voor in je eerste TV-film.

Toen mijn lieftallige daar vorige zondag passeerde met de hond was ze dan ook niet verbaasd maar wel een beetje geschrokken toen ze er een man in een lange zwarte jas zag stilstaan. Frutselend aan iets wat ze niet goed kon zien. Terugdraaien is wat flauw, dus stapt ze er flink voorbij en kijkt tersluiks naar wat nu het object van dat gefrutsel is.

Een sudoku. Hij stond sudoku's op te lossen.

Zou dat een afwijking zijn met een officiële naam?

Hype

Een hype creëren, dat is heel moeilijk. Reclamebureaus proberen het vaak, maar eigenlijk is het iets dat vanzelf gebeurt.

Vaak ook wel omdat het gaat over iets wat heel veel mensen al lang willen, maar de industrie tot dan toe niet maakte. Oninteressante dingen hypen niet (tot droefnis van de reclamebureaus die dan maar gaan skiën met hun personeel). Fijne dingen doen dat wel, zoals
* een digitale SLR
* een draagbare muziekspeler met liedjes van 99cent
* een low-end pc voor minder dan 300 euro.

De eerste twee ken je, naar dat laatste ben ik al lang op zoek. Maar Asus heeft hem nu gemaakt, hij heet Eeepc en werd gekozen tot most-wanted-Christmas-present in de USA.

Of het hypet? Bekijk hieronder het filmpje over de aankomst. Niet van Christus in Oostende, van de Sint in Antwerpen, maar van de eeepc in Parijs.

Arrivage de EEEPC a LDLC Paris. Het concept "nieuwswaarde" bereikt nieuwe hoogten.

Nu allemaal samen: ik wil een roze!

Solden

Vrouwen met goede bedoelingen.

Die zitten qua slagkracht net onder de tsunami's en die beestjes uit Alien, maar toch een stuk boven het Belgisch leger.

Een onschuldig voorbeeld: op de nieuwjaarsreceptie van de straat staat deze ridder vrolijk te sociatralaliseren met de mensen als plotsklaps de enthousiaste schuinoverbuurvrouw roept:
- "Dat hemd! Dat heb ik gisteren vastgehad! Voor onze zoon!"
- "Hmm..."
- "In de solden! Het kostte maar 4 euro!"
- "Heuh, ja. Het is nieuw, ja."
- "4 euro, dat is niks. VIER EURO! Je zou al een heel goeie reden moeten hebben om het niet te kopen!"
- "Hm, dus jij hebt ook ... ?"
- "Neeneen, ik heb het laten hangen."

Een vrouw om van te houden.

Wiskunde

Tussendoor even een belangwekkend wiskundig vraagstuk.

Zoek "x" in de volgende vergelijking:


Het antwoord staat hier. En gedenk dat er niks is wat we niet kunnen plakken met de juiste lijm en een stel kurken stoppen.

Hoofs

De jonkvrouw deed mij aan vorige week denken. Ik lag (alweer) te slapen in de zetel.

Plots schiet ik wakker van een erg storend geluid! Luid gesnurk.

Verstoord kijk ik boos rond in de kamer.

Er is niemand, alleen ondergetekende.

Examens

De examenperiode is altijd vreemd en gaat gepaard met vreemde dromen.

Vannacht droomde ik dat ik wakker was. Dat lijkt evident - je bent bijna altijd wakker in je eigen dromen.

Het was anders. Het onderwerp van mijn droom was dat ik wakker was.

Calling dr. Freud?

Kroost

Het kroost is het, en niet de kroost.

Het gaat tegen mijn taalgevoel in, omdat het klinkt als een werkwoord (het zwemt, het zingt, het kroost) maar het is niet anders.

Traag

Traagheid is niet hetzelfde als luiheid. Een klassiek misverstand.

Ik heb een collega die onwaarschijnlijk traag is. Zo traag als de zee bij vloed:
telkens weer denk ik, dit gaat nooit vooruit. En een tijdje later gooit ie achteloos een pak papier op mijn bureau - of ik het even na kan lezen.

Vorig jaar in juni heb ik mijn handvol aandelen verkocht. Ik zag het niet goed komen. Dat was ruim twee maanden te vroeg, want de beurs is nog even gestegen daarna, alvorens in te zakken.

Sinds oktober ben ik me aan het afvragen of ik niet opnieuw moet instappen, maar telkens komt er iets tussen.

Met elke week vertraging zakt de Bel20 nog wat lager. Traag is niet altijd slecht.

Soms is traagheid een deugd. (maar!)

God, (deel 3)

Drie kinderen, drie kansen?

Mijn vader, door de kroost betiteld met "peter", besloot om in te grijpen.

Zijdelings had hij de kleine J. al wel horen meedelen dat die papa alles kan maken, behalve glas.
En dus laat hij op een onbewaakt moment, met onschuldige blik - ik verzeker u dat in de geschiedenis van de mensheid er nooit één onschuldigere blik te bespeuren was - in een volledig terzijde opmerking vallen: "Wisten jullie dat *ik* wel glas kan maken?"

Ketsjing.

Sindsdien is het liedje volledig. De juf, de buren, de vriendjes, iedereen mag het in volle overtuiging weten:

Papa, die kan veel maken,

...maar PETER, ja die kan écht ALLES maken, zélfs glas!!!

Waarmee meteen bewezen is dat hij uit dezelfde genenpoel geconstrueerd is als die apen van ons.

Bij deze gooit deze aardworm de handdoek in de ring.

Huh?

Aan het solliciteren voor een Darwin award?

Nauwelijks te geloven.

Vaders en dochters

Tja.
Mooie baby.

Goegel

Eén van de meer onderschatte internetapplicaties is de reclame in je gmail venster.

Véél te veel mensen lezen dat niet, terwijl er de meest interessante links te vinden zijn.

Bijvoorbeeld: "Gaat u binnenkort trouwen? Dan hebben wij de geschikte outfit voor uw lieveling. Zodat ook hij of zij op deze unieke dag er stralend uitziet!", dat vind je hier.

En het meest degoutante gadget van het jaar, is dit ding.

Zonder Google had ik dat allemaal niet geweten!

Vreemd

Water in de tropen.

Ook wel wat post-koloniaal, als dat woord bestaat.

Verspilling.

Ik zie hier net in "China voor beginners" de bekende Raf Walschaerts - een fijn mens, daar niet van - rondwandelen in het religieuze China.

Hij doet iets poëzie, caligrafie en misschien ook schilderen. De drie volmaakte kunsten. Hij mag in een schitterende Taoïstische tempel oefenen met een authentieke Tai-Chi meester. Hij had het nog nooit gedaan.

Dat drukt mij weer op de essentie van celebrity-televisie: parels voor de zwijnen.

Wat had ik die mens allemaal niet kunnen vragen!

Beeld je in dat je verplicht wordt te kijken naar Wendy Van Wanten die ontvangen wordt door Stephen Hawking. Of mij door Mick Jagger. Of ons moeder bij David Beckham. Of zo.

Het doet me denken aan die concerten waarbij de eerste rijen half leeg zijn, omdat de gratis-kaart-gasten van de sponserende bedrijven na de pauze liever in de bar blijven zitten, terwijl de gedreven liefhebbers uit het derde balkon hangen om zoveel mogelijk te kunnen meepikken.

Verdikke. Zwijnen. Parels.

Hippe namen

Een hippe, vlot klinkende, licht internationale naam is altijd goed voor een bedrijf.
Maar men moet niet overdrijven.

Zo kwam ik in mijn voortdurende zoektocht naar een goeie verandabouwer terecht bij "Flanders Fensters".
Dat leest u goed.

Examens

Het is onwaarschijnlijk tot hoeveel werk studenten bereid zijn om werk te vermijden.

Maak daar gerust van: mensen.

Er zijn er hier die (hoewel het niet mocht en ze er helaas dus ook geen punten voor krijgen) een volledig blad afleidingen (inclusief typfout, die ik er om die reden nu zeker ga laten instaan) van buiten leren, om de afleiding maar niet te moeten begrijpen/reconstrueren.

Straffe gasten.

Flauwe grap

Kennis is pas getrouwd, een beetje holderdebolder.

Romantisch gefrutsel alom, maar onze visie was toch: hij is niet degene die de broek draagt in dat huishouden.

Dat is een gezegde.

Nu verwachten ze een baby. Hoerah!

Het is erg moeilijk om dat gezegde *niet* om te zetten naar een flauwe grap.

Gevaarlijk

Inferis heeft weeral gelijk.

Blijf weg van dit spelletje.

Probeer vooral niet om level 23 te bereiken.

God, (deel 2)

Eén kind verloren, twee te gaan.

Er staat bij ons een doosje met daarin vijf soorten lijm én een stapel kurken stoppen. Daarmee repareer ik zowat alles in huis. Dus leek de homerun bij nummer twee een pies of keek. J. is bijna twee jaar jonger én nog niet zo scherp om het verschil te zien tussen "Papa kan alles." en "Papa kan alles maken.".

Verstandig leek me een slogan.
Bij alles wat ik repareer, gewoon even vermelden: "kijk, ik kan *alles* (maken)." Simpel, niet?

Weinige tijd later laat de grote zus in de keuken een glas vallen. Ze wilt de scherpe stukken verzamelen zodat ik ze kan lijmen, maar dat gaat niet. Glas kan je onmogelijk lijmen tot iets wat je nog veilig kunt gebruiken. Niemand kan dat.

Prompt weerklinkt ongevraagd uit de belendende kamer:
- "Hoe? Dus papa kan géén glas maken?!"

Sindsdien weerklinkt te pas en te onpas een vrolijke mantra:
"Papa kan alles maken..."

(triomfantelijk, in koor, met veelzeggende blik)

"... BEHALVE GLAS!"

Vol overtuiging, tegen iedereen die we kennen of niet kennen; thuis, in winkels of op bezoek.

Dat van al die miljoenen zaadjes, net dat éne met de veel te grote oren het snelst kon zwemmen. Wie had dat gedacht.

Nu begrijp ik waar die grote gezinnen vandaan komen.

Vulkaan

In de buurt van de examens krijg ik altijd levendige dromen. Vannacht, bijvoorbeeld, een scène die bij nader inzien ongeveer uit "De stad in de vulkaan" van Jommeke komt.

We zitten feestdagen-kroketten te eten in een living. De heer des huizes komt uit de keuken gelopen met een van zijn nieuwjaarsgeschenken aan: een schort met de afbeelding van een blote voorkant erop. (het soort geschenken waarmee u onze vriendschap snel kan beëindigen, moest u er een verborgen tip in lezen) Schuine grapjes hangen in de lucht.

Waarop ik het personnage dat ikzelf ben, zie zeggen: "Wist je dat dat een foto van jezelf is, die ze daarop hebben gedrukt?"

En de kok zich verward snel terugtrekt in zijn keuken.

Interessante dilemma's, zo 's nachts.

Doordenker?

J. (3.5, nog steeds) heeft een nieuwe passie: ganzenborden zonder vals te spelen.
Een discipline waarin hij bij gebrek aan tegenstander soms alleen speelt.

- (enthousiast) "Kijk papa, ik heb zes gegooid. Ik mag nog eens!"

Kinderhanden.

Stokjes

De laatste dagen zijn er twee stokken tegen mijn kop geknotst, waar ik even bij moest nadenken.

De eerste kwam van Lou. (wisiana).

3 bands/artiesten die ik dit jaar heb leren kennen

Veel en weinig tegelijk. Zo is er:

1. Megamindy. De eerste keer dat de boze commerciële buitenwereld bij ons binnengeraakt is. Het blijkt onvermijdelijk, maar Studio 100 rulez, ook hier. Nu. Soms. We proberen het te beperken, mijn eega bekogelt onze kids met echte muziek. Tevergeefs.
2. Lone justice. Hah, die kende je vast niet. Maar diezelfde eega heeft zich een nieuwe platenspeler gekocht zodat ze haar oude platen door de living kan laten schallen. Het is een van de eerste groepjes van Maria McKee, en in tegenstelling tot het latere gekweel vind ik die erg goed.
3. Faithless. Kende ik die dan niet? Wel, om de zoveel tijd koop ik een CD die een tikkeltje politiek incorrect is, voor in de auto. Luid. Meezingen. Klassiekers. Zoals Anouk, Shakira, Fisher Z, Moby. Ik doe dat ook om te kijken of ik nog "mee" ben. Of jong. Dus met vele jaren vertraging een verzamelaar van Faithless. Maar viel me een beetje tegen, helaas.
   Zou ik Tokyo Hotel durven, dit jaar, als ze voor vijf euro in de Aldi liggen?
   

3 dingen die ik heb meegemaakt, gehoord,… en die me altijd zullen bijblijven

Drie maal negatief, helaas. Drie illusies kwijt gespeeld:

1. Als je aan de meeste ouders vraagt wat hun ergste nachtmerrie is, dan zeggen ze hetzelfde. En wat er een verzwarend aan kan zijn, idem.
   Een collega leeft sinds vorig jaar in die hel. Brrr.
2. Ik ken sinds vorig jaar ineens vier mensen die vermoedelijk geneesmiddelen moeten nemen tot het einde van hun leven. Ziektes met Grote Namen. Wennen doet het nooit, maar de eerste keren blijft toch bij.
   Ook heb ik voor de eerste keer een antibioticum niet zien werken. Gelukkig zijn er dan nog twee andere geneesmiddelenfamilies over. Maar als toekomstbeeld is het serieus schrikken.
3. Ik zit qua leeftijd blijkbaar in een categorie waar mensen wel (of net niet) carrièrestappen zetten. Op verschillende plaatsen heb ik mogen zien wat dat met mensen doet, hoe organisaties en bedrijven met hun werkvolk omspringen. Vaak is dat niet zo heel erg mooi.
   

Drie (Vreselijke) blunders die ik sinds dit jaar op mijn naam heb staan

Die leest u elke dag op de Sponzen Ridder.

Drie dingen die me trots maakten

1. De mensen waarover het gaat, lezen over de schouder mee. Dus kan ik enkel vaag blijven.
   Maar in 2007 gingen we hier af en toe tegen de stroom in - met kleine dingen - waardoor mensen soms verrast, maar vaak erg blij waren.
   
2. Ik heb iets fantastisch leuks bedacht - wat u ongetwijfeld saai zult vinden, wanneer ik het helemaal uitgeschreven heb en hier te grabbel gooi. Maar wat dat betreft ben ik een echte ingenieur: het leuk vinden om dingen te maken.
3. Kind 1, kind 2 en kind 3. En hoe die evolueren. Boring.
   

3 mensen die ik hiermee graag wil lastigvallen

Ook hier denk ik graag nog even over na.

Tip van de dag

Blijkt dat volgende niet de beste openingszin is om aan te sluiten bij een conversatie:

- "Klopt. Weet je wat ik gisteren op televisie gezien heb? Een verlegen stripper."

Context is toch wel belangrijk af en toe.

Bedenking

Als je iemand bij zijn afscheid of pensioen een fles wijn cadeau geeft, geef je dan niet de boodschap "we voelden ons verplicht om iets te geven, maar niet verplicht genoeg om er écht over na te denken" ?

Of is dat te negatief?

noot: Toen ik deze bedenking maakte aan collega J. antwoordde die vrolijk: "Oh, maar wij geven *altijd* wijn als we ergens naartoe gaan." Ketsjing!

God, (deel 1)

Eén van de extralegale voordelen aan het vaderschap is: je bent God. Tenminste, in een flits van de eeuwigheid ben je, bekeken door het kleine venster waardoor je kinderen naar de wereld gluren, iemand die alles kan en alles weet.

Tenminste, dat dacht ik.

Bij M. vloog ik er meteen in. Papa weet alles. Dat kan toch niet zo moeilijk zijn.
Een kleuter kan namelijk niet benoemen wat ze zelf niet weet en in de discussie praat ik haar zo in het hoekje.

Dacht ik zo.

- "Jaja, papa weet alles.."
- "Dat is niet waar!"
- "Hoezo? Noem dan eens iets wat ik niet weet?" (daar heeft ze niet van terug!)
... (even denken)
- "Wel, als jij bent gaan werken en wij spelen hier nog wat, dan weet jij niet waarmee wij spelen!"

Dat van al die miljoenen zaadjes net die éne wise-ass als eerste tot bij dat eitje gezwommen is, het is godgeklaagd.

Red de actie

Het is inderdaad te hopen dat ze bij de BRT niet te veel hebben moeten betalen voor dit, want dan ligt er nu op een tropisch eiland ergens iemand héél hard te lachen.

Geen uitlijning, geen mooie kleuren en vooral... geen nieuws. Inderdaad. De volledige pagina wordt ingenomen door headers, filmpjes en een wel zeer vreemde inhoudstafel.
Oud en nieuw naast elkaar, zoals ze in mijn browser te zien zijn.
Oud:

Nieuw:

Wat ontbreekt er duidelijk op de onderste screenshot?

Inderdaad: nieuws.

Ze hebben zoveel plezier gehad in het bedenken van opmaak en dergelijke, dat er helaas geen plaats overbleef voor nieuws. Tenzij je scrollt. Maar wie doet dat nu nog?

Het antwoord kan ik u ook al geven: "Ach, mensen klagen toch altijd bij verandering; je zal zien dat er binnen een paar maand toch niemand meer zal klagen!" Voor een stuk klopt dat, maar als ze eerlijk zijn dan gaan ze er hier toch niet mee wegkomen.

Interessant detail: bij VTM voeren ze de presentatrices af (= het gezicht van de zender), terwijl ze bij de VRT zeer expliciet de kaart van de personaliteiten trekken (zie de banner). De tijd zal leren wie er gelijk heeft gehad.

Red de actie.

Update: Pietel heeft - zoals steeds - eerst nagedacht voor hij begon te schrijven en start met de opmerking dat hij een specifiek type gebruiker is. Dat wat hij goed/mooi/nuttig/efficiënt vindt daarom niet universeel is. Dat kan een belangrijke nuance zijn.

Dialoog van de dag

Achterin de auto staan enkele kinderstoelen. Die zitten vast met de autogordel, maar op een erg onhandige manier: losmaken gaat zonder moeite, meestal per ongeluk, vastmaken vereist een soort slangenmenskrachtinspanning. De kinderen weten dat ik dat niet leuk vind, mijn gesakker laat weinig ruimte voor interpretatie.

Vanmiddag stapte J. uit de auto en zei op onwaarschijnlijk onschuldige toon:

- "Toen ik per ongeluk uitstapte heb ik het zeteltje losgemaakt."

Strontverklikker: als die "per ongeluk" nog op de juiste plaats had gestaan...

Open deur

Er wordt wel eens gezeurd over de vraag of amateurs het leven van beroepsmensen niet verknoeien.

(als je naar deze screenshots kijkt, dan zie je dat de beroeps daar geen amateurs voor nodig hebben, maar dat terzijde)

Zo zouden (gratis) blogs het gras wegmaaien voor de voeten van de échte journalisten, elke idioot met een computer brengt de muziekindustrie op de knieën, youtube doet pootje-lap met het pay-per-view walhalla van de TVzenders, ambitieuze koppels met een videocamera zetten de Dennissen van deze wereld op Black Magic zaad, Linux zou een bedreiging zijn voor Microsoft, amateurs met dure fototoestellen ontnemen het werk van echte fotografen.

Ik heb dat altijd onzin gevonden. Amateurs zijn enkel een bedreiging voor *slechte* professionals en vooral voor luie types. Bedrijven en sites die gaan voor het eenvoudige, snelle geld en die enkel op korte termijn investeren, die kunnen m.i. centjes verliezen aan de concurrentie met geëngageerde doe-het-zelvers.

Maar de goeie, die lijken mij enkel voordeel te kunnen putten uit een community van liefhebbers die dezelfde interesse deelt. Want het is bv. door zelf foto's te maken dat je kunt appreciëren wat iemand preseert die het echt goed kan.

En dat geldt ook voor schrijvers, televisiestations, muziekmakers en (helaas?) onderwijzers.

De wereld wacht niet

Het jaar is al een dag of vijf begonnen, maar ik heb besloten dat ik er pas overmorgen ga aan meedoen. Goeie voornemens idem.