Stokjes

De laatste dagen zijn er twee stokken tegen mijn kop geknotst, waar ik even bij moest nadenken.

De eerste kwam van Lou. (wisiana).

3 bands/artiesten die ik dit jaar heb leren kennen

Veel en weinig tegelijk. Zo is er:

1. Megamindy. De eerste keer dat de boze commerciële buitenwereld bij ons binnengeraakt is. Het blijkt onvermijdelijk, maar Studio 100 rulez, ook hier. Nu. Soms. We proberen het te beperken, mijn eega bekogelt onze kids met echte muziek. Tevergeefs.
2. Lone justice. Hah, die kende je vast niet. Maar diezelfde eega heeft zich een nieuwe platenspeler gekocht zodat ze haar oude platen door de living kan laten schallen. Het is een van de eerste groepjes van Maria McKee, en in tegenstelling tot het latere gekweel vind ik die erg goed.
3. Faithless. Kende ik die dan niet? Wel, om de zoveel tijd koop ik een CD die een tikkeltje politiek incorrect is, voor in de auto. Luid. Meezingen. Klassiekers. Zoals Anouk, Shakira, Fisher Z, Moby. Ik doe dat ook om te kijken of ik nog "mee" ben. Of jong. Dus met vele jaren vertraging een verzamelaar van Faithless. Maar viel me een beetje tegen, helaas.
   Zou ik Tokyo Hotel durven, dit jaar, als ze voor vijf euro in de Aldi liggen?
   

3 dingen die ik heb meegemaakt, gehoord,… en die me altijd zullen bijblijven

Drie maal negatief, helaas. Drie illusies kwijt gespeeld:

1. Als je aan de meeste ouders vraagt wat hun ergste nachtmerrie is, dan zeggen ze hetzelfde. En wat er een verzwarend aan kan zijn, idem.
   Een collega leeft sinds vorig jaar in die hel. Brrr.
2. Ik ken sinds vorig jaar ineens vier mensen die vermoedelijk geneesmiddelen moeten nemen tot het einde van hun leven. Ziektes met Grote Namen. Wennen doet het nooit, maar de eerste keren blijft toch bij.
   Ook heb ik voor de eerste keer een antibioticum niet zien werken. Gelukkig zijn er dan nog twee andere geneesmiddelenfamilies over. Maar als toekomstbeeld is het serieus schrikken.
3. Ik zit qua leeftijd blijkbaar in een categorie waar mensen wel (of net niet) carrièrestappen zetten. Op verschillende plaatsen heb ik mogen zien wat dat met mensen doet, hoe organisaties en bedrijven met hun werkvolk omspringen. Vaak is dat niet zo heel erg mooi.
   

Drie (Vreselijke) blunders die ik sinds dit jaar op mijn naam heb staan

Die leest u elke dag op de Sponzen Ridder.

Drie dingen die me trots maakten

1. De mensen waarover het gaat, lezen over de schouder mee. Dus kan ik enkel vaag blijven.
   Maar in 2007 gingen we hier af en toe tegen de stroom in - met kleine dingen - waardoor mensen soms verrast, maar vaak erg blij waren.
   
2. Ik heb iets fantastisch leuks bedacht - wat u ongetwijfeld saai zult vinden, wanneer ik het helemaal uitgeschreven heb en hier te grabbel gooi. Maar wat dat betreft ben ik een echte ingenieur: het leuk vinden om dingen te maken.
3. Kind 1, kind 2 en kind 3. En hoe die evolueren. Boring.
   

3 mensen die ik hiermee graag wil lastigvallen

Ook hier denk ik graag nog even over na.