Milow
Tegenwoordig is het in het onderwijs steeds vaker van den dezen:
"..leerlingen moeten niet zozeer de informatie zelf nog kennen, maar ze moeten leren kritisch omgaan met informatie én vooral leren informatie op te zoeken..."
Klinkt logisch, maar er is een addertje. Het is nl. zo dat informatie nooit zo goedkoop was als vandaag, behalve dan geordende info. Er is zoveel te weten, dat je gewoon enkele mensen nodig hebt die voor jou het nuttige/leuke scheiden van het overbodige. [bloggers dus, nvdr]
Bijvoorbeeld: tot voor kort had ik nooit van Milow gehoord. Bij Pietel doken eerst enkele griezelige foto's op. Een mens maakt een mentale notitie.
En dan ineens is ie overal. Het lijstje staat hier, maar gisteren ook mét clip en interview op ROB (note). Het blijkt een kerel te zijn die niet alleen vriendelijk en intelligent is, maar ook nog eens bijzonder goed klinkt. Straks koop ik nog de CD (note).
Kortom, mijn punt is: ik heb de informatie nodig. Als niet iemand eens zegt: "kijk hier eens naar" of "luister eens naar dit", dan kijk je er overheen. Ik heb de competentie om al die de informatie op te snorren, maar ik heb niet de tijd.
[ps: klopt het dat zoveel mensen "Koen Fillet" intikken in Google?]
2 Comments:
Awel, potverdekke een interessant artikel.
Het is een gemeenschappelijk stokpaardje met onze multimediaman.
Al zijn zijn didactische conclusies minder "terug-in-de-tijd".
Een reactie posten
<< Home