Sponzen Ridder

dit is steeds meer een blog, dan wel een homepage

woensdag, juni 10, 2009

Vlaanderen onafhankelijk?


Pietel schrijft wat vele mensen vandaag denken:
misschien heeft die Bart De Wever dan toch gelijk?
Zelf weet ik het eigenlijk niet meer.

De rekensom is duidelijk. Er is veel wat ons scheidt van de Walen: cultuur, taal, politieke traditie, het verleden, ...
Wat ons bindt is: het verleden, de staatsschuld (€25000 per persoon), Brussel en de merknaam Belgie. Moeilijk in te schatten.

In principe is een onafhankelijk Vlaanderen in het Europa van de regio's een logisch idee. Zeker als het beter geleid zou worden dan Belgie in sommige stukken van het verleden. Als.

Maar wat mij stoort is de louter materialistische invulling van die onafhankelijkheid. We moeten ons losmaken omdat die luie Walen ons geld afpakken. We moeten ons vrij maken omdat die corrupte Walen geen geld aan de Vlaamse Burgers willen geven.

En dat discours ligt héél dicht bij het goedkope populistische verhaal over de immigranten die komen profiteren van ons harde werken. Foto uit het VB magazine. Zou het ironisch bedoeld zijn?
Het probleem met populistische argumenten is dat ze altijd een deel van waarheid bevatten, en dus niet zomaar zwart-wit te weerleggen zijn (bijvoorbeeld: waar komt onze welvaart eigenlijk vandaan?).

Bovendien is die welvaart geen natuurwet: ze is jonger dan 50 jaar, jonger dan de afstand tussen vandaag en velen hun pensioen. Het voelt lekker aan, dat economische superioriteitsgevoel tegenover de Walen, net zoals het lekker voelt tegenover de Chinezen. Maar enkel op een superioriteitsgevoel zou ik geen splitsing baseren.

Dus, wanneer u beslist dat Vlaanderen het heft in eigen handen moet nemen, enkel omdat u uw eigen geld zelf in handen wilt krijgen, stel u dan toch maar eens de vraag of De Wever, De Decker en De Winter dat geld écht wel aan u zullen geven, of aan de projecten en verenigingen die u belangrijk vindt.

[update: het klopt dat ik Bart De Wever onrecht aandoe door hem hier in één adem met 'populistisch rechts' te vernoemen. Dat is niet als boodschap-tussen-de-regels bedoeld.]

Het lijkt mij zinvoller om de energie te stoppen in het efficiënter organiseren van de overheden en hun onderlinge relaties. Als uiteindelijk zou blijken dat dan toch via onafhankelijkheid moet, dan zal dat zo zijn. Maar dat is niet zeker.


6 Comments:

At 11:35 a.m., Anonymous Alcyon said...

Ik denk niet dat De Wever het ooit zo populistisch gesteld heeft. Dat van dat geld in eigen zakken houden is iets van het Vlaams Belang. Volgens De Wever heeft Wallonië ook veel te winnen bij een grotere autonomie, cq onafhankelijkheid, moest het ooit zo ver komen.
Heeft België ooit gewerkt eigenlijk? Ja, misschien in de periode dat België eentalig Frans was, en de rijke piefen - zowel uit Vlaanderen en Wallonië - alles beslisten over de kop van de arme sukkelaars - zowel uit Vlaanderen en Wallonië - heen.
En misschien ook nog zolang er nationale partijen waren.
Maar op welke manier heeft België dan gewerkt?
Het was een logische stap dat Vlaanderen wat meer bevoegdheden kreeg, al was het maar om gewoon al in onze eigen taal les te kunnen volgen.
Maar voor mij wordt stilaan duidelijk dat de federalisering van België de twee landsdelen alleen maar verder uiteendrijft. We zitten precies op een trein die zonder remmen doordendert richting onafhankelijkheid.

Misschien kan de trein gestopt worden bij confederalisme; misschien is het probleem Brussel als stootblok groot en zwaar genoeg om de trein tegen te houden.

 
At 12:54 p.m., Blogger Sponzen ridder said...

Dat is inderdaad wat ik ongeveer bedoelde, maar dan beter geformuleerd :-)

In zijn jonge dagen heeft Bart De Wever dat populistische een keertje uitgeprobeerd (door met een camionette geld naar Wallonie te rijden en de geldstroom zo aanschouwelijk te maken), maar dat is inderdaad verleden tijd.

Het stokpaardje dat ik eigenlijk wil berijden is: Belgie splitsen om inhoudelijke redenen, graag. Maar enkel uit financiele overwegingen, neen.

 
At 2:40 p.m., Anonymous stits said...

Het echte probleem is dat Vlaanderen en Wallonië op 2 verschillende snelheden draaien: op politiek, sociaal en cultureel vlak. Echter koester ik nog de hoop dat het niet tot die decentralisatie komt maar dat Vlaanderen en Wallonië zich samen onder de Europese vleugels kunnen nestelen.. Hiep hiep hoera voor de VSE :)

 
At 4:51 p.m., Blogger Xolosquintle Thorvard Ragnvald said...

Zijn ze dan al haast niet helemaal gescheiden? Ieder lijkt gewoon zen ding te doen,ongeacht de verzamelnaam België.
Het lijken soms 2 werelden apart.
De ene is trouwens ook niet veel beter dan de andere.

Ze hangen alleen nog maar met fijne draadjes vast aan elkaar... Deze zijn vaak diegenen waar ze beiden baat bij hebben.

Hoe dan ook spons ik deel je mening.
Maar volgens mij is een scheiding niet noodzakelijk de oplossing.

Het probleem zit hem in de politiek en politiekers zelf.

Ik durf je wedden, dat als je hun enorm beduidende salarissen zou afnemen, dat er velen al zouden af haken, zodoende weet je ook waar hun prioriteiten liggen, en altijd al gelegen hebben.

De politiek zou een heel stuk beter zijn, moest hij gevoerd worden door de mensen die er een ziel voor hebben, en die het zelfs bijna gratis zouden doen,om hun land te helpen.

Maar jah, eigenlijk kan je daar niet veel tegen doen, de moderne wereld draait toch alleen maar om geld...

By the way zoals ik U in een vorige commentaar al zei, als het dan toch om het geld te doen is , en ze elkaar in dit geval ook niet kunnen uitstaan, dat ze elkaar dan een paar koppen kleiner maken he, des te meer geld zal er over schieten voor nuttigere dingen, zoals de gewone mensen helpen mss.

 
At 9:33 p.m., Blogger Sponzen ridder said...

Er zit iets in. Anderzijds zijn er degelijke argumenten pro beroepspolitici.

 
At 10:58 p.m., Blogger Xolosquintle Thorvard Ragnvald said...

@spons

Uiteraard,
Het is nooit geheel slecht , of geheel goed.

Mss heb ik het contrast wat te hard uitgelijnd

 

Een reactie posten

<< Home