Uit en thuis

Ik heb twee sets kleren. Eentje om mee te werken en eentje om thuis mee te zijn. Die laatste set zou eigenlijk beter een plastieken zak met vijf (zes?) gaten erin zijn. Want ze wordt gebruikt om met de pup in het park te ravotten, te 'vechten' in het gras, te waden door de struiken. Maar ook om aan tafel naast de Momis te zitten die eerst zijn handen doopt met spaghettisaus of yoghurt en vervolgens lief begint te knuffelen richting mijn dessert. Wat maakt dat die kleren links een heel stuk vuiler zijn dan rechts, behalve dan mijn broek waar J. zijn handen liefdevol op legt nadat hij een stuk vlees heeft gedissecteerd. Met een schouder vol snot en chocosnuiten die antwoord geeft op de vraag:

"Zie je me graag of heb je gewoon een vuile neus?"

En soms merk je dan op het werk dat in de zeven haasten-om-de-trein-niet-te-missen, dat je je bent vergeten omkleden.

Damn.