Ijs

Het plan was strak: na nachtenlange vrieskou neem ik de kids mee naar de vijver in het provinciaal domein om te gaan spelen, springen en glijden.

Helaas is het griepje nog niet uitgewoed; dus ging deze ridder bij valavond dan maar alleen.
Heerlijk.
Het ijs is superdik. Hoe hard ik ook sprong, er kwam zelfs geen geluid of gekraak. Sterk genoeg om honderd mensen te dragen.

Maar er was eigenlijk verdacht weinig volk te bespeuren. Bleek dat er twee arme agenten de opdracht gekregen hadden om rondjes te rijden in het domein en met een megafoon de euvele schaatsers van het ijs te halen.

Wat mij betreft: belachelijk. Je kan er uren over zemelen, maar het is gewoon ridicuul. Typisch voor deze tijd.

[noot: wat niet betekent dat er geen gaten zijn waar je van weg moet blijven :-)]