Sponzen Ridder

dit is steeds meer een blog, dan wel een homepage

dinsdag, december 13, 2005

Mechelen

[terwijl ik dit intik zie ik op tv een kerel uitleggen dat je in Frankrijk verschillende chateaunamen per kasteel mag gebruiken; dezelfde wijn heet dus anders als ie naar een ander land gaat; de etiketten worden er net voor de verzending opgeplakt, afhankelijk van de markt]

Vandaag in Mechelen naar een studiedag geweest. Erg leuk, omdat hij al om half vier gedaan was en er dus nog een uurtje kerstshoppen vanaf kon. Niks gevonden, helaas.

Wel ontdekt dat het leuk is om met een fototoestel in je zak rond te lopen wanneer je in een vreemde stad zit. Overal zie je leuke scenes, mensen en dingen. Bijvoorbeeld een dierenwinkel waarin alle puppies (ontsnapt?) vrij rondhossen.

Ook ontdekt dat ik te verlegen (te laf?) ben om die foto's vervolgens te trekken. Zelfs bijna te verlegen om dode voorwerpen te fotograferen.

Toch drie keer gelukt.

De eerste zag ik 's morgens op de Zandpoortvest. Daar is een protestantse kerk die nogal ironisch een affiche parodieert over al die winkels die op zondag open zijn:
Kerk

De tweede is het Maria beeld in het "uitstalraam" van het Schepenhuis-museum aan de kathedraal. Mooie reflectie van de winkelpoppen aan de overkant. (diepzinnig! de religie van het consumentisme!)
MadonnaMadonna praat met paspop.

Mooie reflectie.

De laatste toont de enige bewegende dingen die ik nog durf te vragen of ze op mijn blogje willen...
Time is money


2 Comments:

At 8:21 a.m., Anonymous Anoniem said...

Erg herkenbaar gevoel - wel leuke dingen zien om te fotograferen maar niet durven. Zo zit daar dat dakloosbedelaarmadammeke in Brussel Noord altijd typisch te wezen in weer en wind, maar ik durf nog geen spelend kind fotograferen da'k niet ken...

Een 'echte' fotograaf won ooit ns een prijs voor de beste foto, van een hele bende Afrikaanse jongetjes die superenthousiast en helemaal-niet-verlegen zaten te wezen. De truuk - volgens hem - was om niet door je lens te kijken want dan weten ze dat je aan't fotograferen bent. Dus die kerel liep gewoon voordurend met de kodak op zijn buik rond en maar foti trekken zonder te zien wat of hoe. Lollig!

(met de GSM camera's is het wel ietskes gemakkelijker tegenwoordig: je kan doen of je aan't es-em-essen bent!)

 
At 11:23 a.m., Blogger Sponzen ridder said...

Vandaar dat die Nikon-950-met-draaibare-lens zo goed is. Het lijkt alsof je in jezelf teruggetrokken bent en tegelijk kan je afdrukken.

Uiteraard heeft dat jonge 3000 geweld daar allemaal geen schrik van.

 

Een reactie posten

<< Home