Scouts en bommenleggers

Vele jaren geleden installeerde onze overbuurman zo een zilver blinkend draaiend ding op zijn schouw. Toen hij de eerste keer zijn open haard gebruikte, spiegelden de vlammetjes er zich vrolijk in. Een beetje alsof ze uit de schouw kwamen.

Een overijverige (gemene?) buur belde snel en anoniem de brandweer, in de overtuiging dat het om een schouwbrand ging. Toe-taa toe-taa, enfin ze zagen snel dat er niks was. Nog geen week later, valt er bij de overbuur een rekening in de bus. Vanwege het ten onrechte laten uitrukken van de brandweer.

Wel, dat vond ik onrechtvaardig toen. We hebben hem gesteund om het niet te betalen. Straks zou er anders niemand nog de brandweermannen durven bellen, voordat de vlammen uit het dak slaan. En dat hebben ze aanvaard.

Met de KSA hebben we, jong en knapperig destijds, vaak Stratego-achtige spelletjes gespeeld. Met generaals, spionnen en ... bommen. Wat zou er gebeurd zijn als we toen één van onze bommen, op weg naar huis, vergaten in een station? Of als we het spelletje in de stad zouden spelen. Met voor elke bom een passende doos? En dan iemand de rijkswacht belde.

Het is me overdreven om spelende kinderen daarvoor financieel aansprakelijk te stellen.

Maar voor hetzelfde geld was die "BOM 2" natuurlijk echt een domme grap (zouden ze ook gezocht hebben naar "BOM 1" en die kosten ook gefactureerd hebben ?). Dat volgt niet duidelijk uit de berichtgeving. In dat geval ben ik de melige idioot.

Dit is wat de scouts er zelf over zeggen. Een beetje vis-noch-vlees, als je het mij vraagt.