maandag, februari 27, 2017
vrijdag, februari 24, 2017
woensdag, februari 22, 2017
De Roover
Ik zat vanochtend op de trein tegenover een look-alike van Peter De Roover, in jongere versie.
Hij had een beker koffie gekocht en slurpte op een manier die volgens mij zelfs een doorsnee oosterling zou irriteren. Omdat die koffie nog wat te warm bleek, opende hij maar een boterhammendoos met stukken geurige kaas. Die moesten smakkend verorberd worden.
Dan weer koffie.
Bleek hij nog verkouden te zijn ook, maar helaas zonder zakdoek in de aanslag. Gelukkig had hij een goeie techniek om dat snot ritmisch in zijn sinussen te trekken, van waar het weer naar beneden kon vloeien.
Vroeg ik me af: zou dat mijn stemgedrag beïnvloeden, moest het een look-alike zijn van iemand uit mijn kieskring? Want hoewel mijn hoofd wel weet dat die arme Peter De Roover er helemaal niks aan kan doen, roept mijn lijf luidkeels het omgekeerde.
Of zou de Sponzen Eega dan toch gelijk hebben?
Dat ik 's avonds een beter mens ben dan 's ochtends.
maandag, februari 20, 2017
Telenet
Nu de storm rond het Telenet verhaal van Siegfried Bracke wat is gaan liggen, voelen we ons hier toch verplicht tot een korte samenvatting:
- Siegfried Bracke was betaalde consultant bij Telenet, terwijl hij nog werknemer bij de VRT was (weliswaar in verlof zonder wedde).
- De betaling van Telenet stopte ongeveer samen met dat ontslag, maar Bracke wist niet dat hij een onbetaald consultant was.
- Koen Kennis zat in de raad van bestuur van Telenet, maar merkte niet op dat hij niet betaald werd. Toch mocht hij daarin zetelen om zijn loonverlies met de privé te compenseren.
- Leen Verbist kreeg dat geld wel, maar merkte het niet op, omdat het op een rekening van haar man werd gestort (belastingtechnisch, vermoed ik dan). Die had dat ook niet opgemerkt. Maar dat bleek dan bij nader inzien toch niet zo te zijn. Het zou, denk ik, niet legaal zijn.
- Telenet dacht dat het dat geld aan Interkabel aan het betalen was, een bedrijf, en niet aan een particulier.
Het lijkt er sterk op dat Telenet een soort van Heisenberg-principe heeft uitgewerkt: je kan niet tegelijk (niet)betaald worden en weten dat je (niet)betaald wordt.
Ik denk dat ik véél te veel betaal voor mijn kabelabonnement.
En ook aan Eandis, maar dat is een ander verhaal. Of neen, eigenlijk hetzelfde.
vrijdag, februari 17, 2017
maandag, februari 13, 2017
vrijdag, februari 10, 2017
Die ochtend in de apotheek
Eerlijk gezegd, ik had niet gedacht dat ik dit ooit nog zou typen.
Vanochtend sprong ik binnen in een apotheek om mijn voorraad paracetamol aan te vullen.
Tegenwoordig staan er bij de apotheker, net zoals in een grootwarenhuis, dingen aan de kassa. Bij winkels zijn dat vaak snoepjes, of kauwgom, of Lotto-biljetten.
In de apotheker vanochtend: sigaretten.
Dat las u goed.
Sigaretten.
In een apotheek.
Nu wist ik wel dat Marc Coucke zijn fortuin gemaakt heeft op de betrouwbaarheid die de witte apothekersjas uitstraalt (shampoo van €0,5 kan je er verkopen aan €8,99), maar toch. Sigaretten.
[toen ik er iets van zei, meldde de bediende wat gegeneerd dat ze ook nicotinekauwgom verkopen]
zondag, februari 05, 2017
Verspilling
Voornemen in de Sponzen Burcht: strijden tegen de verspilling.
Nu verspillen we bijna per definitie al zoveel, maar toch: we proberen om géén eten weg te gooien. Zelfs als dat betekent dat we 's ochtends droge, geroosterde korsten moeten eten omdat iemand twee dagen geleden de honger overschatte.
Vorige week dronk ik een blikje kola-zero dat goed wat tot juli 2016. Bijna dood ervaring.
Daarna merkte ik dat er nog een bodempje sprutloze champagne in de fles van zondag zat. Ontoelaatbaar! Te paard!
Het enige dat je met oude champagne kan maken, is sabayon. Dat doe je op roomijs, gemaakt met eierdooiers. Waardoor je weer met een overschot aan eiwit zit, dat niets anders kan worden dan macarons. En dan is het bedtijd.
Dat valt eigenlijk nog mee, die strijd tegen de verspilling.