Pijndrempel

Vandaag is in België (dus niet ergens in een of ander ver, donker land) een krant opgedoekt omdat zowel de lezers(!) als de journalisten vrezen voor hun leven/hun vrijheid/de vrijheid van hun familie indien zou uitkomen dat ze de krant lezen/schrijven.

Nu weet ik niet of de krant in kwestie, Zaman, niet meer dan een pamflet is (zoals de tegenstanders beweren) (te vergelijken met het Pallieterke, of straffer, of iets van klein links), of dat het enigszins objectief bericht gaf of geheel niet.

Nu weet ik ook dat er in Turkije een staatsgreep is mislukt, en dat je dan niet zomaar dezelfde evidenties mag veronderstellen dan in een gewoon draaiende maatschappij.

Maar zelfs met dat allemaal te weten: een krant die stopt omwille van persoonlijke bedreigingen uit een land dat 3000km verder ligt.

Dan zou je toch verwachten dat het land op zijn kop staat?
En als niet het land, dan toch de pers, de vierde macht?

Toen wij klein waren (was het nu 70 of 80?), toen leerden wij van de soixante huitards in ons leerkrachtenkorps het beroemde gedicht van Martin Niemöller kennen, daterend uit de 2de Wereldoorlog, of net erna (volgens Wikipedia is er discussie over de letterlijke tekst, maar dat doet er hier niet toe).

"Als die Nazis die Kommunisten holten, habe ich geschwiegen;
ich war ja kein Kommunist. 

Als sie die Sozialdemokraten einsperrten, habe ich geschwiegen; ich war ja kein Sozialdemokrat. 

Als sie die Gewerkschafter holten, habe ich nicht protestiert;
ich war ja kein Gewerkschafter. 

Als sie die Juden holten, habe ich nicht protestiert;
ich war ja kein Jude; 

Als sie mich holten,
gab es keinen mehr, der protestieren konnte."

Soms denk ik wel eens dat men niet bezig is met ons in slaap te wiegen, maar dat we al ingeslapen zijn.

Evoluties als het feit dat de schuldgraad van de Belgische gezinnen sinds kort hun inkomen overstijgt, zullen onze actiebereidheid niet vergroten.