Ze is dus vrij, Michelle Martin. Voorwaardelijk.
Het lijkt alsof ze niet lang heeft vastgezeten: 10 jaar als 'onschuldige' in voorhechtenis, 6 jaar als veroordeelde. Dat is iets wat ik niet goed begrijp: als je uit iemands kelder twee meisjes haalt, er in de tuin nog twee andere vindt én onder zijn hangar nog twee, hoe kan het dan 10 jaar duren voor je tot een proces komt? Anders Breivik is na één jaar berecht.
6 jaar is inderdaad niet lang.
Ze is ook vrij omdat ze, hoewel ze hervallen was in haar misdrijf, technisch niet als recidiviste gezien wordt, omdat de vorige veroordeling voor een correctionele rechtbank was. Alsof iemand die eerst diesel steelt en dan benzine, niet herhaalt.
En dan is er de vaststelling dat boetes en geldelijke straffen altijd geïndexeerd worden aan de stijgende levensduurte, maar gevangenisstraffen niet aan de toenemende levensverwachting. Iemand die 100 jaar geleden op zijn 30ste voor 30 jaar werd opgesloten, kreeg de facto levenslang. Nu heeft die nog 30 jaren te gaan. Iemand die op zijn 20ste voor 15 jaar vastgezet werd, kwam er uit als een oude man van 35. Vandaag is dat nog een groentje. Anderzijds zou je kunnen stellen dat ondanks het feit dat we ouder worden, de waarde van tijd toch niet onderhevig is aan inflatie. Ik weet het niet goed.
Maar als ze volgens de regels, zonder bedriegtenboel vrij mag komen, dan is dat zo.
En dan zijn er de clarissen. Als je erover nadenkt, dan is het altijd net de (bijna nog enig overblijvende) belangrijke functie van de kerk geweest om die mensen op te vangen die - om welke reden dan ook - in de maatschappij nérgens meer terecht kunnen. In afwachting van het Oordeel dat niet op aarde zal komen, zonder vergoelijking van het misdrijf. Maar wel met het idee van: het is niet aan ons.
In die zin begrijp ik dat ze dat doen, en dat het 'goed' is dat ze het doen.
