Verhip

Kijk, het is nog '11.

Het huis is stil en ik wacht met Flip op het vuurwerk (lokale festiviteiten door de zieken dan toch afgelast).

Daarom trakteer ik u nog snel op de mooiste glimlach van 2011. Hij is niet - zoals op het eerste gezicht gedacht - gemikt op de kerel met de microfoon, maar op dat rare taaltje dat die Hollanders uitbraken. Moet net een fado zangeres zich daarover verbazen.
In het laatste stukje probeert ze hem fonetisch te volgen in een soort Portugees-met-Ollandse-klanken.

Een minuutje-en-half. Ik word er telkens weer goed gezind van.

De Volendamse connectie is courtesy of de hier rondhuppelende vrouwen.