Bracke

Hoe zou Kim Geybels zicht daar eigenlijk bij voelen?

Zelf kreeg ik bij de journalist Siegfried Bracke altijd het gevoel van iemand die met zijn nagels over een schoolbord krast. Hij drukte zichzelf te vaak op de voorgrond, wilde te veel de effecten van zijn debatten sturen.

Citaat (1996): "Jammer alleen maar dat er na al die staatshervormingen nog zoveel te vinden zijn die in dat waanzinnig vijand-discours meestappen. Het idee dat het gaat om strijdende partijen, om het gevecht over morzels gronds, om het toedienen, krijgen of voorkomen van Vlaamse kaakslagen, om het Vlaams blazoen, om het redden van de eer van moeder Vlaanderen. Uitgerekend dat soort overwegingen heeft ons alvast doen afhaken." Een mens mag van mening veranderen, dunkt mij, op 15 jaar. Maar het is toch even schrikken om hem nu zelf de rol te zien spelen die hij zo passend beschrijft.

Citaat (2011): "Ik kijk uit naar de uitspraak van de Raad. Mijns inziens staan hier belangrijke journalistieke principes op het spel. Het zal u bekend zijn dat ik de Vlaamse media altijd met kracht heb verdedigd. Ik zou dat graag blijven doen, maar dat kan maar als fouten ook aldus worden erkend." Hm.