Wikileaks

De reden waarom mensen een woordvoerder inhuren, is omdat er een verschil is tussen de manier waarop je intern communiceert en het externe taalgebruik.

In die zin waren de onthullingen van Wikileaks over de manier waarop Amerikaanse diplomaten naar bevriende staatsleiders kijken, zeer geruststellend: Nicolas Sarkozy is lichtgeraakt en autoritair, Angela Merkel risicovermijdend en on-creatief, Berlusconi zwak en ijdel.  Zij waren vermoedelijk zelf de enige drie mensen die dat nog niets wisten. Alle anderen zijn blij dat hun diplomaten intern de waarheid durven zeggen. Mijn baas verstuurt zelf nooit mails, precies om die tweeslachtigheid te vermijden.

In die zin snap ik niet goed wat de N-VA zo boos maakt over de mail van Frank Vandenbroucke [klik].  Voor een interne mail vond ik hem zeer genuanceerd qua taalgebruik.  Dat hij strategisch denkt en andere dingen zegt aan de onderhandelingstafel dan in zijn dagboek, ach.

Vergeleken met de on the record uitspraken van bv Siegfried Bracke over Vande Lanotte:  "we kennen dat, als hij cijfers controleert, van toen hij minister van begroting was", of Bart De Wever over Frank Vandenbroucke: "Als ik gedurende twee uur les wil krijgen, dan volg ik wel college aan de universiteit.", moet je al lange tenen hebben om te vallen over de term N-VA talk.

Dat de mail verstuurd is nog voor de partijen inzage kregen in het voorstel waar de mail over ging, dat is natuurlijk wel een punt. Net zoals het feit dat sommigen blij zullen zijn met dit bericht, en dat dat mogelijks het doel van de (gespeelde) verontwaardiging was.

Mijn voorspelling is: verkiezingen op 27 februari. Maar dan moeten de onderhandelingen grondwettelijk gesproken nog gerokken worden tot half januari. Ik kan me vergissen.