Taboe
Er zijn nog taboes in dit land. Niet de klassieke, over dood of leven of procreatie, maar natuurlijk wel over... geld.
Het inkomen van de zelfstandige, bijvoorbeeld.
Het ABVV poneerde onlangs, op basis van cijfers van het RSVZ dat de gemiddelde zelfstandige officieel maar de helft verdient van de gemiddelde werknemer. Met 18146,97 euro is dat de helft van de nieuwprijs van de wagen waar diezelfde zelfstandige mee rond rijdt. Waarmee voor het ABVV een "massale fraude" bewezen lijkt.
De zelfstandigenorganisaties reageren hierop, zoals verwacht kan worden, erg furieus: het is onjuist (21500 euro), een zelfstandige heeft veel kosten, er gaan veel zelfstandigen failliet, er is veel armoede onder zelfstandigen, ...
Ook juist. Oei.
De waarheid ligt natuurlijk ergens in het midden, op dezelfde plaats als waar het argument ligt dat elke werknemer gerust zelfstandig mag worden én dat belastingsontwijking niet illegaal is. Maar daarom nog niet rechtvaardig.
De oplossing die men in de toekomst beleidsmatig ongetwijfeld zal uitvoeren is: geen cijfers meer publiceren, en daarmee het wederzijdse wantrouwen enthousiast in stand houden.
Zo blijft bijvoorbeeld de perceptie bestaan dat studiebeurzen (berekend op officiële inkomens) vooral toegankelijk zijn voor artsen, frituristen en bedrijfsleiders.
Voor wie van cijfers houdt:
* de armoedegrens voor een gezin met 2 kinderen ligt op €22148
* dat wordt berekend als 60% van het gemiddelde inkomen (wat tot de schokkende vaststelling leidt dat deze mensen 40% minder geld uitgeven; hoe verzinnen ze het)
* iemand op die armoedegrens heeft recht op een halve studiebeurs
* een volledige studiebeurs met 2 kinderen krijg je pas aan een bruto inkomen van 16000 euro, de bovengrens ligt rond de €32600
* er werden vorig jaar 320000 schooltoelagen toegekend
4 Comments:
Wie een hoog inkomen heeft loopt daar niet mee te koop, kwestie van zichzelf te beschermen. Wie een laag inkomen heeft of moet rondkomen met een leefloon, hangt het ook niet aan de grote klok. Uit schaamte....
Klopt helemaal.
Kort door de bocht als het over zelfstandigen gaat: de wagen waar diezelfde zelfstandige mee rond rijdt.
Ik héb geen wagen, en met mij wel een aantal collega-zelfstandige-journalisten.
Een zelfstandige is niet: een dokter, advocaat, notaris, bedrijfsleider. Wel: iemand die sociale zekerheid doen omdat hij/zij geen bedrijf boven het hoofd heeft die dat voor hem doet.
Soms omdat het niet anders kan, soms omdat het beter past. Vrijheid, thuiswerken, en inderdaad: aftrek van kosten. Dat er daarmee creatief wordt omgesprongen zal ik niet ontkennen - waarmee ik niet gezegd wil hebben dat ik het doe.
Wist je dat een zelfstandig journalist niet iemand in zijn blootje kan gaan interviewen? En toch trek ik mijn kleren - helaas - niet af van mijn belastingen.
@maartje: vandaar dat ik het woord "poneerde" gebruikte. Er is inderdaad een groot verschil tussen zelfstandigen/vrije beroepen. En er is echt wel veel armoede in een bepaalde groep van zelfstandigen; bv. winkeliers die al 25 jaar bezig zijn maar een product verkopen dat niet echt meer in is...
Ik denk idd. dat een zelfstandige journalist soms liever een werknemer zou zijn.
Een reactie posten
<< Home