Leve de medailles!
[ai, de comments zijn mij voor, een compliment eigenlijk voor uw gezond verstand]
Wat is het leven als het enkel bestaat uit tijd die voorbijgaat? Overleven en ritmisch opzoeken van wat basale en intellectuele bevrediging, dat is beter dan de meerderheid van de aardbewoners het heeft. Maar het blijft beperkt.
Een leven zonder passie, zonder drive, is dat voldoende? Hoe zou de wereld er uit zien als er geen mensen bereid zouden geweest zijn om hun leven te geven voor hun Idealen, met grote "i" en al? Zonder inzet, zonder risico blijft alles bij het oude. No guts, no glory.
Een leven waarbij iedereen angstig zijn hoofd onder het maaiveld houdt, daar krijg je gegarandeerd spijt van. Er is al genoeg materialisme.
We hebben meer mensen nodig die gaan voor hun gouden medaille.
posted by Sponzen ridder @ 8/26/2008 08:45:00 p.m.
2 Comments:
Héél véél mensen gaan voor een gouden medaille, maar niet iedereen wil door iedereen gezien worden. Ik denk niet dat ik ooit écht over 2m5 geraak, maar dat betekend niet dat ik heel af en toe niet heel hoog spring.
En toch ... "Het is of activiteit altijd op respect kan rekenen, terwijl de luiheid onder de zonden ressorteert. En als er geen blind respect voor de geest van de vooruitgang is, dan toch op zijn minst een stilzwijgende instemming ermee, een niet uit te roeien overtuiging dat wroeten meer waard is dan slapen. Tot een hogere orde behoort. Meer opbrengt.
Onze ongedurigheid heeft, ik vertel er niets nieuws mee, naast ploegscharen ook zwaarden opgeleverd, naast peniciline ook zenuwgas. Dat de onstuitbare experimenteerlust van de mens heeft geleid tot wapens, martelwerktuigen en oorlogen – we hebben het geweten. Wat bevreemding wekt is dat dit geen enkele afbreuk heeft gedaan aan de status van de rusteloosheid. Al waren de effecten nog zo fataal en bloederig, de voorwaarts strevende driften bleven in hoger aanzien staan dan de passiviteit. Er kon geen chapeautje, zelfs niet een van lilliputterformaat, voor de stilstand af. Nooit deed die stilstand een vlieg kwaad, er viel hem niet één noodlottig gevolg of kwalijk bijeffect aan te wrijven, maar toch lukte het hem niet op de maatschappelijke en culturele waarderingsschaal omhoog te klimmen. Stilstand is achteruitgang, luidde de wijsheid. En daar bleef het bij.
(…)
Hoe waardevol zijn diegenen die niets bijdragen tot de mensheid! Op zovelen, van dictatoren tot ‘stille werkers’, regent het lintjes. De luiaards, stroperig van geest en ledematen, huizen onbemind en ongekroond onder ons. Maar juist zij vormen de kroon van de schepping. Alleen door hen maakt de wereld een kans om te overleven.
Het zal ze een zorg wezen.” (Gerrit Komrij, in Humeuren en temperamenten)
Een reactie posten
<< Home