Piepen

Ik ben al sinds ik een klein schildknaapje was regelmatig verkouden. Winter of zomer, dat maakt niet uit: ik zit met een soort temperatuursallergie. Te grote temperatuursverschillen doen mij niezen (altijd vier keer, kwestie van de autist in mij zijn plaatsje te gunnen); wanneer ik als kind tijdens een hittegolf met blote voeten over een koude vloer liep, kreeg ik een bloedneus, die dan weer - tot hilariteit van de omstaanders - opgelost werd met een paar sokken. Het verhaal is bekend.

Deze zomer is het erger. Ik al zes weken verkouden en geraak er niet vanaf. Blijkbaar zijn er nog heel veel mensen die er last van hebben. Het moet een taai beestje zijn, deze keer.

Overal waar ik kijk, het gesnotter is alom. De zomer als een langgerekte zaterdagavondfilm.