Venten

Ik heb zo van die dagen waarop ik de indruk heb dat mensen per thema naar buiten komen. Vandaag, heerlijk kuierdagje, wat er zo een. Enkel Chiro te zien, en ouwe venten.

Tegen mannen heb ik niks, ik pleeg er vaak zelf een te zijn, maar van venten krijg ik het. In het Engels is een vent

a hole for the escape of gas or air.

In het Nederlands een gesneden ezel, maar het eerste is dichter bij de werkelijkheid. Je komt ze wel vaker tegen; mannen met een blik alsof ze in weken niet meer gelucht zijn. De navel als begin en eindpunt van het universum. En steevast aan de arm een véél te vriendelijk uitziend dametje dat met een permanent sussende blik de wereld a priori tracht gerust te stellen. Om het eeuwige eigen gelijk van hun man te vergoelijken. En zeggen dat er zoveel goeie kerels zijn zonder vrouw (en omgekeerd).

Hoewel het een leuke, soms wat doorzichtige, krant is, vind ik de kerels van De Morgen af en toe ook wel stevige venten. Jammer, want Walter Pauli is vaak wel ok, vind ik.

In het verkeer zie ik ze niet. Daar wordt je - vooral als je een buggy/kinderkoets bij hebt - nog altijd consequent van het zebrapad geramd door vrouwelijke bestuurders. Mannen stoppen steeds galant. Leen desnoods ergens een koets, maar je moet het echt eens uitproberen.