Het ligt dus aan mij

OK, handen opsteken om het juiste antwoord te geven, hoeft niet meer: het ligt aan mij.

Één.

DJ Jos, bekend om het feit dat hij bereid was een vernederend plan uit te voeren... mag de Gentse feesten afsluiten, als teken van waardering.  Reductio ad Hitlerum: als de Duitsers WOII gewonnen hadden, dan was Mengele vast ook een cultfiguur geworden. Die singeltjes uitbracht, en de Rode Kruisstand op de Gentse feesten bemant.

Twee.

We sturen wel reporters naar Oekraïne om tussen de wrakstukken van het neergeschoten vliegtuig beelden te maken zodat wij van hieruit geëmotioneerd kunnen vinden hoe erg het allemaal is (of dacht u dat er nieuws te garen valt, tussen dat puin op de steppe?).
Maar als die vervolgens doen wat hen opgedragen is, de banaliteit van de miserie in beeld brengen, dan is het kot te klein. Hoe hypocriet kan een groep mensen toch zijn.  Is het wel lijkenpikkerij om een roze thermos op te rapen, maar niet om net daarop te zitten wachten?

Drie.

Israël, Palestina.  Ik trippelzinnig.


Vakantie.

taalverduidelijking

Kind komt in paniek binnen gelopen.

-Help! Help! Er zit een homo in mijn kamer! Een grote homo!"

Grote zus gaat even kijken:
-"Rustig maar, het was maar een bijtje. Ze is al weer buiten."

Woorden leren, hard werk.

vakantie

Slapen, koffie, eten.
In de krant lezen over wat gisteren in de wereld gebeurde terwijl je de krant las.
Eten, koffie, slapen.

Pure luxe.

DJ Jos

De burgemeester van Landen wilt een stel zigeuners verjagen en stuurt DJ Jos met zijn camion vol boxen en een cd van de Dire Straits er op af.

Misschien dat het aan mij ligt, maar ben ik nu de enige die de rol van genaamde Jos, DJ, eigenlijk nog het meest beangstigend vindt? Of hat da weeral ene nichts gewust?

Kan u het zich van uzelf inbeelden, als DJ, de boxen in de laadbak stapelen, en weg?

Brrr.


Note: volgens de laatste berichten zal het volgende trouwfeest, twee dagen lang, van de woonwagenbewoners door de befaamde DJ worden opgeluisterd.

Note2: nu we toch woonwagenbewoners, evangelische christenen, zigeuners en Roma op één xenofobe(*) hoop aan het gooien zijn - als die mensen kunnen slapen in een caravan tijdens de Kesselse (kermis)feesten, wat dacht die burgemeester dante bereiken?

(*) hier letterlijk: schrik voor het onbekende

Statistiek (5)

De website in kwestie zet Duitsland 61%-39% favoriet tegen Argentinië voor de titel.  Dat zal wel ongeveer kloppen.

Maar hoe goed waren die statistieken nu?

Tijd ontbreekt om het snelsnel in detail te doen, dus geven we hier alvast enkele grote lijnen.
Belangrijk is om te weten dat de voorspellingen géén voorspellingen waren over wie er zou winnen, maar over winstkansen. Een 61/39 voorspelling zegt dus niet dat Duitsland zal winnen, maar dat de kans groter is.

Achtste finales:
Fivethirtyeight dacht dat Brazilië, Argentinië, Duitsland, Spanje, Frankrijk, Columbia, België en Chili het meeste kans hadden, gevolgd door Rusland, Uruguay, Engeland, Bosnië, Equador, Ivoorkust, Italië en Zwitserland.

In het echt deden Nederland, Nigeria, Algerije, Mexico, Costa Rica, Griekenland en de Verenigde staten het.

Kwartfinales:
Ik ben de getallen vergeten te bewaren, tedoeme.
Maar van de voorspelde top-8 hierboven werden Spanje en Chili vervangen door Nederland en Costa Rica.

Halve finales:
De werkelijkheid volgde de voorspelling perfect (wat statistisch eigenlijk uitzonderlijk is).

Neymar:
Ondanks een 73/27 voorspelling in het voordeel van Brazilië, zaten kleine J. en zijn Ridder met open mond te kijken naar de 7-1 overwinning van Duitsland.  Ik vermoed dat men het wegvallen van Neymar niet in het model opgenomen had (het model vertrekt nochtans van individuele spelers, dacht ik).  Daarnaast is 7-1 zo uitzonderlijk dat enkel het bestaan ervan de kans op het bestaan ervan ondersteunt. Zie ook de volatility smile, die u zich nog van de kredietcrisis herinnert.

Finales:
Ik zou het de Duitsers wel gunnen.

De Belgen:
De Belgen hebben perféct de voorspellingen gevolgd.  Dat is goed, want het betekent ook dat het gevoel van "er zat meer in" eigenlijk een beetje een vals gevoel was.  Anderzijds zou je kunnen stellen dat ze zichzelf niet overstegen hebben (door in de praktijk béter te doen dan in theorie), maar dat vind ik een zware conclusie om te trekken uit één gelukstreffer van de Argentijnen.  Eigenlijk speelden ze, net als de Nederlanders, ietske beter. En toch verloren ze allebei.

Fnac3

Email: "Allez 't is goed, we zullen het overzetten naar een andere bon."

Zakelijk, maar correct.

Gezond verstand, zo hebben we het graag.

Natuurlijk geraak ik nu niet meer op het werk om die bon te gaan ophalen, maar soit.

Nummer 1992102

Aangifte binnen gedaan.

Met al dat elektronisch gedoe vergeet een mens op den duur zijn belastingen in te vullen.

Statistiek (4)

Uitgeschakeld door Argentijnen die niet beter waren (al dat gemopper in die televisiestudio's, zageventen!, ze waren beter).

En dan is het ineens minder leuk om aan statistiek te doen.

SPI		TEAM	GROUP	SIXTEEN	QUARTER	SEMI	FINAL	WIN
90.8		Brazil	A	√	√	√	73%	54%
89.6		Argentina	F	√	√	√	57%	20%
88.7		Germany	G	√	√	√	27%	14%
87.5		Netherlands	B	√	√	√	43%	13%

Statistiek (3)

Nu de kwartfinales daar zijn, wordt het statistiekje steeds korter:

Wat op valt is: au fond is er niet veel veranderd. Enige verrassing lijkt Nederland, die de kansen van Engeland, Spanje en Chili lijkt te hebben opgeslokt. 

Als de statistiek niet verandert met bijkomende informatie (de uitslagen van de wedstrijden), dan is dat een teken dat het goeie statistiek was.

Voetbal

Niks zit zozeer in de waan van de dag als voetbal(commentaar).

Waar De Standaard twee dagen geleden nog iets kopte als "Waarom de Wereldbeker steeds meer op de Copa América lijkt" (juiste antwoord: "toeval", maar daar vul je geen dubbele spread mee), staan vandaag vier Europese tegenover vier Latijns-Amerikaanse landen in de kwartfinales.

Maar wat moet je toch dol zijn op die Amerikaanse ploeg (USA! USA! USA!) - ware het niet tegen de Belgen, dan had ik het hen zo hard gegund.

En kijk hoe de New York Times het voetbal beschrijft:

"SALVADOR, Brazil — The great rush and fevered desperation were spent now. Their bodies and chances at victory exhausted, the Americans bent over, collapsed to the ground on their knees and backs, stared ahead at what might have been.

In another epic game in a mesmerizing World Cup, the United States took Belgium to the edge of its marvelous capability. The Americans absorbed wave after wave of attacks, countered with the fearlessness of youth and survived for long stretches on the gymnastic goalkeeping of Tim Howard, whose nimble arms and legs seemed to be playing soccer, hockey and basketball all at once.

“I think they all went to their limits,” [...]"

Ze beginnen duidelijk van het spelletje te houden (toch aan de Oostkust).

Toevallige ontmoetingen

Op een bankje van het perron in Mechelen, ochtendzon op de snuit.

Naast mij komt een oud koppel zitten.  Zij, goed geconserveerd. Hij ziet er veel ouder uit, al fluimend trekkend aan zijn sigaar, de walmen rochelend in mijn richting blazend.  Een verbeten blik. Oei.

Dan zie ik een bandje van rood-geel-blauwe rekjes rond zijn pols, een grootvader die zijn kleindochter graag ziet! Het beeld draait helemaal om.

Ze babbelen van dat Brrrrussels, waarop hij schouderophalend zijn sigaar terug in het doosje steekt.  Brandend.
Het doosje verdwijnt in zijn zak - héy! éla! brandend!

Dan vraagt ze of ik zijn koffie wil.
-"Ik had er twee gekocht, maar hij moet er gene hebben."
Ik zeg nooit nee tegen koffie, zoon van mijn vader, en neem een slokje. Bedankt!

-"Hij heeft maar een paar slokken van genomen."
[...]
-"Ach, we zullen wel geen gevaarlijke ziektes hebben, zeker?"
[...]
-"Ik bedoel van de mijne, die van u is nog helemaal nieuw."

Ze zijn van de Noordrand, tegen de Gaucheretstraat, waar ik als KSA medewerker nog wel eens passeerde.  De kleinzoon gaat met de KSA naar Hongarije, op kamp.  In echte tenten, niet in gebouwen.  Zelfs de kleintjes. Maar eerst gaan ze met de fiets naar de Ardennen.  De kleindochter zit bij de VKSJ.

De trein is vertraagd, ze zullen te laat in Duffel zijn. Ik zeg oei, toch niet het ziekenhuis?
Toch wel, want in Duffel was de wachtlijst twee maand korter dan in het UZ van de VUB.
En ja, het was iets ergs, maar ze hebben het goed weggesneden.

De stoppeltjes op zijn kale kop zijn minder dan een centimeter lang.  Dat moet dus een maand of wat geleden zijn.


Mijn vrouw noemt mij een viswijf, maar ik hou van toevallige ontmoetingen.

Wat een opluchting

"Axelle Despiegelaere blijft met beide voeten op de grond"

Beide voeten. Op de grond!
Na zulke schitterende prestatie, hoed af.

Beeld je in wat ze er van zouden maken, moest het komkommertijd zijn.

Citaat van de dag

Bij de nabespreking van de examens.

S.R.: "Oei, dat is precies niet zo goed."
Student: "Neen, maar ik weet wat mijn probleem is."
S.R.: "Aha?"
Student: "Ja, ik ben van Turnhout."