Sprookje

Disclaimer! Dit is een sprookje! Mijn echte werkgever zou zich nooit zo gedragen.

Stel dat ik bij een werkgever zou werken die mijn treinticket terugbetaalt, bijvoorbeeld wanneer ik in dienstverband naar Gent moet sporen.  Dan dien ik dat ticket in bij mijn plaatselijke financiële antenne, die het invoert in de computer, doorspeelt naar de centrale dienst, waar men het terugbetaalt. Omdat we in een gedigitaliseerde wereld werken, scant men daar ook nog eens dat ticket in, ter archivering.

Persoonlijk vind ik dat wat omslachtig, want die antenne kan de terugbetaling even goed zelf afwerken: de verwerking kost meer dan het ticket zelf, of dan een upgrade naar eerste klasse.  Soit.

Nu zou ik, alweer geheel fictief, ook een treinticket via het internet kunnen kopen: dan krijg ik een pdf  van de NMBS toegestuurd.  "Handig!", zou ik in dat fictieve sprookje denken, "dan worden er heel wat stappen overgeslagen!" Zo zou ik bv. die pdf zelf kunnen doorsturen.

Natuurlijk niet. Het is een stapje méér werk.

Nu moet mijn financiële antenne die pdf éérst ook nog eens afdrukken, invoeren, doorsturen, waarna het wordt ingescand en bewaard.