Niet voor te lachen

[wie langs komt voor de goeie moppen, sla de post maar efkes over]
Je kan van de Fransen veel zeggen, maar niet dat ze het debat niet durven aangaan.

 Bijvoorbeeld in die affaire rond de Franse komiek Dieudonné. Die wordt beschuldigd van antisemitisme, vindt de omgekeerde Hitlergroet uit (de "quenelle"). Buiten Frankrijk leren we het gebaar kennen als de voetballer Nicolas Anelka hem na een doelpunt regelmatig bovenhaalt:

Hij heeft ook een liedje, "Shoah-nanas", met een dansende Jood in concentratiekamp-outfit. Inderdaad, het stadium van de subtiliteit is al efkes gepasseerd:

Het escaleert dermate dat Dieudonné zelfs zijn shows verboden ziet, of toch gecanceld.

De discussie gaat schijnbaar over vrije meningsuiting en Holocaust, maar in feite gaat het over de vraag (frustratie) dat de Mohammed-cartoons wel mochten, en dit niet. Ik vermoed (dus) over de frustraties van Moslims in de grote Franse steden, gericht op een publiek van steeds meer extreem-rechtse allochtonen. Wat een cynische paradox.

Het bos door de bomen zien is niet makkelijk, daarvoor loopt de discussie al te lang. Hij is zeker anti-zionistisch, maar is dat hier hetzelfde als anti-semitisch? Als je naar zijn shows kijkt via youtube, dan kom je het ook niet te weten: de shows gaan enkel nog over zichzelf, en het geval Dieudonné.

Terzijde, in mijn ogen geldt hier dezelfde simpele waarheid als over die cartoons: die waren niet grappig, dus bij publicatie enkel kwetsend, dus beter niet te publiceren. Hij is ook niet grappig, idem.

En de Holocaust, is en blijft in  Europa toch iets hors categorie. Voor wie geïnteresseerd is, hier een (wat gekleurde) documentaire over het geval Dieudonné:
Stukjes als dit in De Morgen proberen het kader te scheppen.
Dat het niet over grappige humor gaat, hier een nogal gecontesteerde sketch op FR3 (geeuw).
 Of zijn nieuwjaarswensen (geeuw):
 

En dan, bijvoorbeeld, de kop-in-kas reactie van een Nicolas Bedos (wow):


Bestond er in ons land maar een vergelijkbare debatcultuur.

Maar zonder moeite te doen, gaat het toch niet vanzelf goed komen met de wereld.