S.B. uit Mol, Gent

Dédain is het woord, denk ik, dat past bij de manier waarop Siegfried Bracke zichzelf steeds weer een populistisch jasje probeert aan te meten. Dat in de hoop om de lijn van periodieke media aandacht strak te houden. Of zou hij echt denken dat NV-A kiezers zo dom zijn? 

En het is een jasje dat hem zo slecht past.

Het punt dat hij maakt, is nochtans bestaande: televisieprogramma's als "The voice" doen meer voor de positieve beeldvorming van allochtone Vlamingen dan geforceerde initiatieven. Zoals onderwijskundigen ons vertellen dat een vak onderwijzen over "leren leren" niet helpt, maar dat je dat moet verwerken in gewone vakken.

Hij had dat zo kunnen formuleren, maar hij hoopt natuurlijk op een mediastormpje.

"Wat een verschil overigens met anderen, die daar alleen maar over praten, in deontologische comités en managementsvergaderingen of, erger nog, in een gesprek met professor Huyse. Om na jaren nog altijd nergens te zijn, omdat er wel altijd een of ander bezwaar is. 

The Voice van Vlaanderen verdient subsidie, omdat het een zeer belangrijke maatschappelijke opdracht vervult. Ze vragen die niet, maar net daarom. 

Dat is nog zo'n verschil. Ik lees onlangs de mevrouw die in de Vlaamse ambtenarij moet instaan voor meer diversiteit. Dat blijkt niet echt goed te lukken, en wat is haar remedie? Meer geld!"

Lees dat laatste paragraafje eventjes opnieuw.  Dat lijkt net een cut-and-paste van een lezersbrief uit Dag Allemaal, of een discussie op het DeStandaard forum. Taalfouten en al. Yuck.

O ja, er zijn blijkbaar ook al wat barsten in het huwelijk, want de Grote Leider moet dringend nog wat stroop aan de baard gesmeerd worden:

Het is wat ik, intussen al jaren terug, geleerd heb bij Theodore Dalrymple: om sociale problemen op te lossen is er – helaas ! – geen recht evenredig verband tussen de geïnvesteerde middelen en de oplossing.

Dalrymple? Al jàren ons aller leermeester! Ja, toch?
Oh, is dat het idool van de Voorzitter? Dat was me nog niet opgevallen, wat toevallig.