Vrouwendag

Het was deze week vrouwendag. Soms vraag ik me wel eens af of dat nog wel nut heeft.

Ik leef namelijk in een omgeving die stilaan geregeerd wordt door vrouwen.

Toen ik aan deze job begon, was mijn directe baas een vrouw. Onze algemeen directeur was een vrouw, net zoals de baas van onze onderwijszuil en de minister. Enkel op het niveau van de operationele directie, zat een man. Toen ze wegging werd de eerste vrouw vervangen door een andere vrouw, daarna een andere mannelijke operationele directeur (of twee), de fusie gaf ons een andere, vrouwelijke algemene baas. Tussen die en de minister schoof een vrouwelijke vice-rector.

Loonkloofgewijze nam ik de taakomschrijving van een vrouwelijke collega over, mits er 20% minder voor betaald te worden. Wat in het niets valt tegenover de omzet van onze vrouwelijke huis- en tandarts, dermatologe, orthodont...

Mijn garagist is een man.

Bij onze studenten presteren de meisjes systematisch beter dan de jongens, zodat het concept "genderproblematiek" mij spontaan aan (allochtone) kerels doet denken.

[update: en vrouwen zijn quasi zonder uitzondering altijd mooier én ze ruiken lekkerder!]

Maar hoe kortzichtig zou het zijn om te denken dat een vrouwendag, net zoals een vakbond, geen nut meer heeft, gewoon omdat ik het in mijn directe omgeving niet meer nodig zie.