Jump

Ik ben geen carrièremens. Dat is eenvoudig te bewijzen: ik werk in het onderwijs.

Maar in het (hoger) onderwijs kan je soms toch een beetje bewegen qua job inhoud, en ik hou nogal van "nieuw". En ook kan je soms in een ander statuut iets meer verdienen voor hetzelfde werk. In de privé heet zoiets "opslag", maar in het onderwijs moet je daarvoor een duwtje krijgen.

Dus besloot ik te midden van de identiteitscrisis die aan het midden van het leven vast hangt, dat ik toch minstens één jaar van mijn leven wat wereldlijke ambitie moest koesteren. Vervolgens stelde ik me tot driemaal toe kandidaat. Eén keer voor iets wat me méér werk en méér centen zou opleveren, een keer voor iets met enkel meer werk, en een keer voor iets met enkel meer centen.

Ik denk niet dat het moeilijk is om te raden welke van de drie ik gekregen heb...

Daar zit vast een wijze levensles in verborgen.