Moederdag

6h05. Gestommel. Op de trap. Gefluister. Deuren.

Nochtans was de instructie eenvoudig: Niet Voor Zeven Uur!

Maar wat als mama nu ineens wakker zou worden?

6h20. Gebonk op de deur. Zouden de Navy Seals het gemunt hebben op onze innerlijke Osama? Met een tijgersprong open ik de deur naar de gang: "Jongens, niet zo vroeg! Mama slaapt nog! Niet Voor Zeven Uur!" Beteuterde snuiten druipen af, voorzichtig een plateau balancerend.

Natuurlijk was die mama te zessen ook al wakker.

6h45. Het wachten is ondraaglijk. De deur breekt open, ik kan nog net het versgeperste sap redden - zouden er beneden vingers in de pompbak liggen? Knutselwerkjes, boterhammen en gedichtjes alom. Een reservekoekje voor als de baby de eerste twee zou opeisen.

Gevierd worden is een kunst. Maar uitslapen is helaas geen knutselwerk.