Caramba
De huisdokters zijn toch wel in een andere state-of-emergency tegenwoordig.
Maandag mijn bed niet uitgeraakt met allemaal verspreide, grieperige klachten. Geen echte griep (nog niet), zeker niks mexicaans. En toch de dokter zéér formeel en streng.
Vroeger zouden we gewoon onderhandeld hebben over het aantal dagen huisarrest (ik: "minder! mijn werk blijft liggen!" zij:"meer, anders sta ik hier overmorgen terug!").
Nu was het: "Jij werkt in het onderwijs. Dus: zwijgen, thuis blijven, dit doosje pillekes uitpakken (virusremmers?). En als het donderdag niet beter is, riskeer het niet om me niet terug te bellen."
De pandemie als zegen voor wie van strenge vrouwen houdt.
4 Comments:
een blogverbod heb je blijkbaar niet gekregen :)
Net hetzelfde ondervonden: maandag (na minstens een week lichte symptomen, die uiteindelijk tot oververmoeidheid leidden), toch maar thuisgebleven en dan noodgedwongen naar de dokter gegaan (briefje nodig...), en dan gedwongen drie dagen moeten thuisblijven, ondanks mijn herhaaldelijk 'ja maar ik wil morgen terug gaan werken'. De dokter zei me dat ik besmettelijk was, dat ze zeker het risico op longonsteking niet wou vergroten, en dat ze ('de dokters') instructies gekregen hadden om de mensen thuis te houden...
Onkruid vergaat niet!
Hoe exotisch de middelen ook mogen zijn...
Dus geen nood je komt het wel weer te boven.
Mevrouw de dokter heeft helemaal gelijk! In de school iedereen gaan besmetten zeker?!? Stuur je leerlingen maar wat digitaal huiswerk, zo blijven ze bezig.
Een reactie posten
<< Home