Drie

Sinterklaas is een heilige man die gratis cadeautjes weggeeft.

Politiek incorrecter kan haast niet.

Het is een blanke man, met roetzwarte hulpjes.

"Hé, Zwarte Piet!". Rond 5 december worden zwarte mensen vaak nageschreeuwd en zwarte kinderen op school gepest. Ze voelen zich minderwaardig behandeld. Het op andere momenten wat meer verborgen racisme in de samenleving wordt tijdens het Sinterklaasfeest plotseling pijnlijk zichtbaar. Daarom ijvert het actiecomité "Zwarte Piet is Zwart Verdriet" voor een Sinterklaasfeest zonder stereotiepe Zwarte Piet met kroeshaar en dikke rode lippen.[gebladerte]

Hij is gelieerd aan de kerk, want vrijzinnigen hebben geen heiligen.

Deze week ontstond er commotie in de scholen omdat de stad Antwerpen een richtlijn had uitgevaardigd die verbiedt aan de Sint om religieuze symbolen te dragen. Het principe van die richtlijn blijft volgens directeur Noten behouden, maar binnen de eigen autonomie van de scholen kan het wel.[HLN]

Zijn verdienste, als ik mij niet vergis, ligt in het aan elkaar kleven van in stukken gehakte kinderen. Een soort anti-pedofiel.

Hij geeft stuff weg, gratis en voor niks. Daarmee ondergraaft hij de cadeautjes industrie.

Als minister Vincent Van Quickenborne (Open VLD) zijn zin doordrijft mag het onderwijs volgend jaar partituren en liedteksten integraal reproduceren, zogenaamd ter illustratie bij onderwijs of voor wetenschappelijk onderzoek. Het gevolg zal zijn dat per school in het beste geval één exemplaar wordt gekocht en via kopies aan alle leerlingen verspreid, zonder enige vergoeding.
Wij noemen dit een regelrechte onteigening, die de doodsteek betekent voor meer dan honderd uitgeverijen. [DS] (dit is ten onrechte de mening van de belangenvereniging SEMU die zich zeer agressief opstelt en daar nu de prijs niet voor wilt betalen)

Zucht. Driemaal zucht. Mijn kinderen zijn verstandiger. Véél verstandiger.

[update: Ik bedenk net dat als je zwarte Piet wegneemt, het habijt en de zak met cadeautjes, er niet meer overblijft dan een oude, naakte man op wiens schoot we onze kinderen zetten. Hij is enkel gewapend met een boek dat hij voor zijn kruis kan houden. Een boek waarin hij vervolgens gaat lezen of de kinderen wel braaf zijn geweest.]