Zeven

De Ridder wandelde over de speelplaats. Rond hem, allemaal kleuters, juffen, ouders. Op het eerste gezicht was alles zoals altijd.

Maar de kinderen roepen net iets luider, ze rennen net iets harder, ze springen net iets nerveuzer op en neer. De lucht is bezwangerd van verwachting. Hier en daar staat een klas met zwarte schoensmeervegen op hun snuit. Anderen vegen de lijm op hun handen - een Zak moet versierd worden! - af aan hun nieuwe winterjas. Er zindert schel iets ongrijpbaars.

Nog zeven keer slapen.

(misschien zijn het gewoon de kleuterjuffen die kinderen helemaal krankjorum maken en op die manier pay-back-time spelen voor al die keren dat ze als gratis kinderopvang werden behandeld?)