Kredietcrisis (bis)

We kunnen al een tijdje economisch moeilijk op tegen de Aziatische tijgers. Dat heeft te maken met hun lagen lonen, maar ook met het feit dat hun regeringen de economie aansturen. Via de staatsbanken geven ze ruime kredieten aan bedrijven die in het begin verlieslatend zijn, maar die tijdens die periode wel een dominante positie op de wereldmarkt veroveren. Waarna ze op eigen benen kunnen staan.

Een eenvoudig voorbeeld is China, waar men (blijkbaar) nog altijd in tankstations de benzine verkoopt aan een prijs die een stuk lager ligt dan de kostprijs. Of hoe dacht u dat Chinese bedrijven hier kleren kunnen leveren aan prijzen die lager liggen dan de materiaalprijs?

Het is een strategie die hen geen windeieren legt.

Hier komt een theorietje.

De Westerse bedrijfsleiders zien dat, met lede ogen, aan. In een vreemde, kromme kapitalistische gedachte willen ze misschien wel terug naar de tijd met staatsbanken. Dat was ergens wel een tijd dat de *bedrijven* nog winst maakten met het geld dat ze van banken leenden, eerder dan de banken zelf - zoals de laatste tijd.

En plots zien we overal de overheden wel héél erg enthousiast banken nationaliseren. Zo enthousiast dat het bijna verdacht wordt. Ze hebben er de kredietcrisis niet voor verzonnen, maar het komt misschien niet zo heel slecht uit.

Niet dat ik persé tegen genationaliseerde banken ben, dat is nog iets anders.