Leterme

[update: de RTBF journalist in kwestie, een erg schalkse en kapoenachtige Christophe Deborsu, is blijkbaar erg geschrokken van de reacties op zijn reportage; voor hem was het geen bewuste 'operatie beschadiging' en dat is wel geloofwaardig]

Sommige lezers zullen nu bezorgd fronsen, maar mijn rechtvaardigheidsgevoel wordt getriggerd wanneer ik de wat goedkope manier zie waarmee de (Waalse?) media Leterme in discrediet proberen te brengen.

Het is nochtans eenvoudig:

• de Belg heeft voor Rooms-blauw gestemd; het was ook niet mijn keuze, maar dat is nu net democratie; Live with it.
  
• een premier hoeft de Brabançonne niet te kennen; of hoeft niet graag te zingen; maar het mag wel
  
• telefoneren tijdens het Te Deum is vooral onbeleefd;
  
• noem anderzijds de laatste beleefde Belgische premier;
• ik zou, in de huidige omstandigheden, Didier Reynders logischer vinden als premier;
  
• Paars-groen is nog altijd een zeer mogelijke regeringscompositie

"De Walen" zijn de laatste tijd actief bezig met iets wat de Vlamingen tussen 1940 en 1970 hebben gedaan: zichzelf beklagen omdat ze zich onrechtmatig overheerst voelen in dit landje. In Vlaanderen heeft dat geleid tot een sterk verlangen naar staatshervorming - het is ironisch dat men net dat in het Zuiden aangrijpt voor het eigen minderwaardigheidscomplex. Helaas heeft dat in Vlaanderen ook geleid tot de opkomst van een populistisch extreem rechtse golf. Dat is iets wat men bij de PS - ik ga er voor de eenvoud van uit dat zij op dit moment denken dat een uitgesproken wij-zij denken in hun voordeel speelt - niet beseft. Ze hopen op korte termijn er stemmen mee te recupereren; "alleen wij kunnen jullie beschermen tegen die stoute Vlamingen". Maar de eerste de beste intelligente extreem rechtse kwiet pikt bij de volgende verkiezingen zonder inspanning 7-8% van de Waalse stemmen in.

Alleen is er ginder nog niemand van dat slag opgestaan.

Ach, misschien overdrijf ik wel een beetje.