Sponzen Ridder

dit is steeds meer een blog, dan wel een homepage

zondag, juni 25, 2006

Examens

Natuurlijk is het voor de meesten onder u iets uit een ver verleden, maar ik heb wat tips onder de leden. Ik zat nl. net theorie-vragen Statistiek te verbeteren. In de plaats van geërgerd een oplijsting te maken van alle schreiffouten, kwam ik tot een klein en onvolledig overzicht van de meest gemaakte fouten. Allavooruit.
  1. Niets invullen [slimheidsgehalte: 0%; kans op slagen: 0%]
    Niets verbetert zo lekker als een leeg blad. Je bent altijd zeker van een eerlijke score en snél dat dat gaat! Vanuit studentenkant is dat het domste wat je kan doen. Iedereen weet altijd iets. Als je écht niets weet, blijf dan weg. Vorige week had ik een student die 'deel 2' en 'deel 3' van het antwoord op een vraag wel kende, maar niets invulde omdat hij het eerste stuk niet meer wist. Gelukkig voor zulke kwieten is het mondelinge examen uitgevonden. Maar het blijft handenvol punten kosten.
  2. De vraag herformuleren [slimheidsgehalte: 35%; kans op slagen: 25%]
    Met een beetje geluk is de verbeteraar afgeleid en krijg je voor het slim herformuleren van de vraag toch nog een beloning. Op een vraag als "waarom is het belangrijk om boter in de pan te doen als je pannenkoeken bakt?", klinkt een antwoord als "Het is in de eerste plaats zeer belangrijk om boter in de pan te doen, anders kan je niet goed bakken. De pannenkoeken mislukken dan." een beetje alsof je het kent. En toch is de inhoud ervan nul. Het ene punt dat je hiermee verdient, kan het verschil zijn tussen die 9/20 en 10/20.
  3. Het circulaire antwoord [slimheid: 10%; kans op slagen 35%]
    Eigenlijk is het een variante op het herformuleren. Zo kreeg is als antwoord op de vul-aan-vraag "Kans is..."
    • de kans op iest [sic], op succes,
    • een percentage die [sic] aangeeft hoe groot de kans is,
    • een soort "geluk",
    • de verwachting dat iets voorvalt,
    • de mogelijkheid dat iets juist is,
    • het percentage dat waar kan zijn.
    De leukste was wel deze. Hij kwam een resultaat uit met nog wat onberekende constanten in. Ik vraag achterdochtig: ".. en hoe ga je de constante verekenen?" Antwoord: "wel... neem C3. Ik zou C3 gelijk stellen aan bijvoorbeeld A en vervolgens A uitrekenen." De student zei het met zoveel overtuiging dat ik er bijna ingetrapt was.
  4. De geleerde uithangen [slimheid: 35%; kans op slagen 50%]
    Bijzonder leuk, deze. Bovendien met grote kans op toch wat punten, omdat je de indruk wekt dat je de cursus ernstig hebt gestudeerd. Nadeel is wel dat het een negatief gevoel achter laat bij de verbeteraar indien hij het doorprikt. Bijvoorbeeld:
    • de curve wordt breder als het aantal veiligheidsgraden stijgt,
    • een cumulatief frequentiediagramma bevat ook de empirische distributiefunctie,
    • de volgens kansberekende waarschijnlijke gemiddelde zal...
    • indien men een gestratificeerde steekproef toepast!
    Bij mondelinge examens kan ik het dan niet laten om te vragen wàt er nu zo empirisch is aan die functie, of wat juist een veiligheidsgraad is?
  5. Het brutale antwoord [slimheid: 20%; kans op slagen 10%]
    Soms kan je hier ook het gezagsargument gebruiken.
    • "Waarom zeg je dat (a-b)²=a²-b²?" ... "omdat dat zo in uwe cursus staat!"
    • (antwoord) "ja, zie formularium."
    Helaas is in situaties van overduidelijk machtsonevenwicht - net als wanneer je bij een politieagent onder een bekeuring probeert weg te kruipen - brutaliteit zelden een verstandige strategie.
  6. Een andere vraag beantwoorden [slimheid 80%; kans op slagen 60%]
    Als je het juiste antwoord op een vraag dan toch niet kent, probeer dan het juiste antwoord te geven op een andere vraag. Als je het bewijs van stelling A niet kent, geef dan dat van stelling B. Wees er wel redelijk open in (anders denkt de verbeteraar dat jij denkt dat het bewijs van stelling B bij A hoort en dat klinkt als slecht van buiten blokken). De boodschap die je hier geeft is: "Ik ken toevallig het antwoord op deze vraag niet, maar ik ken het geheel wel." En bij een verstandige prof/docent/leerkracht is dat de essentie van een examen: checken of je de leerstof kent.
  7. De dyslecticus uithangen
    Dat is nu de reden waarom wij zoveel vakantie nodig hebben. Om te bekomen. [noot: van echte dyslectische studenten worden we op de hoogte gebracht]
    • de sprijding is groot,
    • de verwachtte waarde,
    • de stijle flanken van de curve
    • s² wordt gedeelt door n
    • etc etc etc
En nu ga ik punten intikken.


8 Comments:

At 3:43 p.m., Anonymous Anoniem said...

Toch even stoom afblazen? Het is een beetje de andere kant. Studenten hebben het over proffen en assistenten die moeilijke examens opstellen. Proffen en assistenten hebben het over studenten die de vragen toch zo slecht beantwoorden. Grappig...

 
At 3:50 p.m., Blogger Sponzen ridder said...

Yep. Mag ik er aan toevoegen dat het een héél stuk meer ontspannen is aan deze kant van het gebeuren.

Voor geen geld zou ik opnieuw examens willen doen. Al blijft het wel jammer dat je als student niet eens mag mee examen afnemen. Je leert er ongelooflijk veel mee (ook qua studieefficientie, verloren moeite, ...)

 
At 6:06 p.m., Anonymous Anoniem said...

Nu moet ik wel toevegen dat ik ook ligte dyslectikus ben, verwachtten profesorren dat je dat spontaan komt zeggen? Ik heb nooit voordellen ondervonden hoor. Punten aftrekken voor spelingsfouten vindt ik ijgenleik maar stom. Einstein was ook dyslekticus, maar wie zaagd daarover? ;)
(PS: sommige van deze spelingsfouten overkomen me soms echt)

 
At 9:28 p.m., Blogger Sponzen ridder said...

Tegenwoordig is er overal een systeem waar je zulke zaken via de ombudsman (of dienst studentenbegeleiding) kan doorgeven. De proffen krijgen dan normaal gezien een lijstje met specialere gevallen (er bestaat een hele wereld van aandoeningen die met "dys" beginnen).

Soms is dat wel nuttig. Zelf trek ik nooit punten af voor schrijffouten, omdat het wiskundige vakken zijn. Maar in een betere wereld... beeld je in dat je sollicitaties moet beoordelen en je kan kiezen tussen eentje vol schrijffouten en eentje zonder?

 
At 12:47 p.m., Anonymous Anoniem said...

Heb je onbewust niet een negatiever beeld van een "geëxamineerde" als zijn/haar product vol met taal- of spellingkemels staat? Misschien dat je er dan niet rechtstreeks op quoteert, maar misschien bij vragen waar je twijfelt hoeveel punten je moet toekennen?

 
At 7:50 a.m., Anonymous Anoniem said...

bedankt voor de spectaculaire bloemlezing... erg hilarisch.
Ik was gisteren op een vergadering bij de EC en het viel mij op dat de meesten daar de piste kiezen van "de geleerde uithangen"... Wat denk je bevoorbeeld van deze uitspraken:
- benchmarking e-skills multi-stakeholder initiatives.
- liaising the corporate with the educational worlds.
- to foster synergy between relevant portals.
- implementing a meta-framework for e-learning and e-skills. (wat kan er possibly nog beter zijn dan een framework? Inderdaad - een meta-framework!)

Eilaas/gelukkig zijn dit stuk voor stuk dingen waarvan de auteur een paar honderdduizenden euri krijgt om 'iets' rond te doen.

 
At 12:13 p.m., Anonymous Anoniem said...

Ik meen mij nochthans te herinneren dat ik punt 6 verschillende malen heb geprobeerd.. .. met matig succes :)

 
At 1:58 p.m., Blogger Sponzen ridder said...

@student X: jammer!

Ik moet wel toegeven dat de wetgever ons tegenwoordig meer en meer verplicht om te "objectiveren" en het punten geven op punt 6 niet meer toe te laten...

 

Een reactie posten

<< Home