Stop, het internet.

Het leven zit volgens onverwachte wendingen.

Ik wilde hier net iets cynisch posten over die superromantische kerel in maatpak die we zonet in de trein zagen een kaartje schrijven met een grooooot hart op.
Maar geen gezeur over Valentijn vandaag.

Waarom niet? Simpel: onze ADSL modem is kapot. Helemaal stuk. Geen internet. Dood.

Gelukkig kwam ik na een half uurtje op het idee om eens te kijken of we bij de buren geen aansluiting kunnen lenen. Er bleken er twee beschikbaar, ééntje met WEP en eentje zonder.

Het is de eerste keer dat ik zoiets probeer, en het is toch wel spannend, dat illegaal doen. In ieder geval, het is inderdaad zo simpel als men altijd zegt. Gewoon wat zoeken, even prutsen en hopen dat de mensen hun modems op "volledig automatisch" hebben staan. De volgende keer dat ik een bomaanslag voorbereid, weet ik hoe ik aan anonieme internettoegang kom.

Maar amai, die telenet connectie van onze buur is traaaaaag. Of zou zijn dochter films zijn aan het downloaden? De helft van de sites wilt niet laden (DNS probleem?).

En onze provider wilt natuurlijk geen smtp (wel pop?!) toelaten langs een andere ingang dan de zijne. Dus wel mail lezen, niet sturen.

Zou ik bij hem verontwaardigd durven aanbellen, dat dat geen manieren zijn?