Gisteren gedichtendag

Het is elke dag gedichtendag!

Blijkbaar stond het in het teken van het "gezongen gedicht" ofzoiets. Welaan dan, dit galmt de laatste tijd wel eens door de marmeren gangen van ons kasteel:



En hiermee kwam onze achtjarige thuis. Geen gedicht, maar wel poëtisch, op een eerder beklemmende manier.

Jullie hippe vogels kenden het natuurlijk al weer langer.

Auschwitz

70 jaar geleden is het, de bevrijding van Auschwitz, en nog altijd is het als format te groot voor de steekvlamjournalistiek of het meninkjeshuis.

Voor iedereen zitten er andere lessen in, voor mij alvast het gegeven dat de weg naar de hel geplaveid is met goede bedoelingen.

Lap, trap ik hier toch zelf in de meninkjesval.

Of, om het met de goedmenende presentator van MNM daarnet te zeggen: "[...] en [de overlevende getuige] zei dat het ergste wat we kunnen doen, is om Auschwitz te vergeten.  Dus jongens, ga je zo snel mogelijk informeren!"

Allez dan, nog eentje:


http://www.les-crises.fr/la-fabrique-du-cretin-defaite-nazis/

Luc Tuymans

Ik ben dol op foto's en ben een van die mensen die fotografie, met dank aan instagram, als een van de onderschatte kunstvormen ziet.

Daarom ben ik zéér blij met de veroordeling van Luc Tuymans voor het plagiëren van die schitterende foto van Katrijn Van Giel (en ook wel voor de arrogantie waarmee hij ermee weg probeerde te geraken).  Die foto is niet zomaar een prentje, maar legt op schitterende wijze een scharnierpunt vast in de Belgische politiek: de nederlaag van Lijst Dedecker op 13 juni 2010 en de bundeling van de Vlaams Nationalistische stemmen met de rechts populistische in de N-VA.

Wat zo mooi aan de foto is, is de koppeling van de nederlaag aan het persoonlijke drama voor JeanMarie Dedecker.

Wat me in de marge opvalt, is dat in de verslaggeving niemand een hele simpele vraag durft stellen: is Tuymans eigenlijk wel die grote schilder waarvoor hij vandaag doorgaat?

En natuurlijk nog een dikke dankuwelenmerci aan Kamagurka die ons laat weten dat we gratis en voor niks élk schilderij van hem en Tuymans mogen reproduceren, zolang het maar op foto is.

O ja, en al die gekopieerde films op uw externe harde schijf, dat is ook dik OK (zolang je ze maar van DVD hebt geript, dat andere medium).

Zwarte pieten

Gezocht: een generieke voornaam van iemand die op de administratie werkt.

Gewoon, om als er iets misloopt de schuld op te kunnen steken. In telefoongesprekken enzo: "Oei ja, dat is de fout van X."

Het moet een generieke naam zijn, zodat de mensen in hun reactie niet durven toegeven dat ze X niet kennen.  De naam mag ook jong genoeg klinken, om wat onervarenheid te suggereren.

Voorlopig stel ik "Ellen" voor, met "Dominique" en "Gerlinde" als runner-up.

De 21ste eeuw

Een mens zou soms vergeten dat hij in de 21ste eeuw leeft [klik].

Klepzeiken

Heeft u dat ook wel eens, dat u zelf een woord verzint dat nadien al blijkt te bestaan? Omdat het zonder verdere uitleg zegt wat het wilt zeggen.

Wij hadden er net nog eentje: klepzeiken, blijkt een Nederlands scheldwoord te zijn.

De Eskimo's (Inuit, moeten we eigenlijk zeggen) mogen dan wel tientallen woorden voor sneeuw hebben, de Hollanders hebben er minstens zoveel voor zagen en zeuren. Een bloemlezing: "klepzeiken, lamijnen, lameinen, lazeren, zeuren, n*uken, eikelen, jeuzelen, kalegezichten, kanenbraden, temen, knarpen, k*tkammen, zaniken, lazerstralen, neulen, neutelen, treuzelen, sabbelen, seigelen, semmelen, sijbelen, teuten, teutelen, teuteren, tuitelen, vezen, zagen, zeiken, zemelen, zemelkl*ten, zemelknopen, ziegezagen, kwijlen, aan het oor lellen, emmeren, griepen, hassebassen, malen, mauwen,melken, mieteren, mieterjagen, pissen, prullen, reutelen, leuren, malen, de oren afzagen, mullen".  

Dank u Google.

Charlie

Natuurlijk ben ik Charlie.  Genuanceerd over de relatie tussen satire en belediging, over het verschil tussen intentie en perceptie.

Maar, ongenuanceerd Charlie.

En deze jongen sloeg, wat mij betreft, de Naegel het hardste op de kop:

Marsupilami

Altijd leuk als de realiteit de fantasie nabootst.

Franquin was geniaal, daarover is geen discussie mogelijk.

Eerst was er de Marsupilami:

En toen kwam het internet: 

Waarschijnlijk zijn er ook al tientallen uitvindingen van Guus Flater te koop via een of andere Chinese producent.

Zo moest ik destijds hard lachen met het grapje waarbij hij een zaklamp op zonne-energie had gemaakt (en die natuurlijk enkel overdag werkte). Rarara wat er in mijn kelder ligt.

Poezie

Ik zit hier op een trein te multitasken en bedacht ineens: zie mij hier nu zitten.

En wat kan een mens dan beter doen dan het in een gedicht te gieten. Nu ja, een gedicht, dat is wel zeer ijdel gesteld, met Judith Herzberg in uw oren.

Moderniteit

Ik zit op de trein,
naast het stopcontact voor de laptop
die de telefoon kan opladen
die zijn internet deelt met 

een tablet omwille van
een app die de podcast stuurt naar 

draadloze oortjes. 

De trein heeft vertraging want sommige dingen blijven
nu eenmaal ouderwets.

Geen woord gelogen.  Het spoor is onder gelopen in Aalst.

Het nieuwe jaar heeft al een baard.

Vandaag 11de kerstdag (zoon R. schijnt op 204de kerstdag te verjaren, geven of nemen een rekenfout), dus tijd voor een roundup van het nieuwe jaar.

Goede voornemens gemaakt: check.
Goede voornemens gebroken: check.

Het serieuze werk kan beginnen.