Koffie

Paniek ter hoogte van de Sponzen burcht: de koffiezet heeft het begeven. Met stress gelijk intraveneuze caffeïne als gevolg.

Niet bij de SR, want die heeft in oktober nog geen tas aangeraakt. ("En, helpt het?", vroeg collega B. "Neen.", hoorde ik mezelf antwoorden).

Om zijn Eega van dienst te zijn, springt de Ridder meteen op zijn wielen, richting middenstand. 

Plingplong.
Middenstand: "Goedendag, waarmee kan ik u helpen?"
SR: "Onze koffiezet is kapot, en wij willen graag dezelfde."
M: "En wat voor ene is het?"
SR. kijkt rond, ziet niet wat hij zoekt, haalt het internet uit zijn zak en toont een foto van een Cuccina.
M: "Maar meneer, die worden al lang niet meer gemaakt."
SR. "Dat kan kloppen, want de onze was een jaar of 12. Goed spul! Daarom willen we graag dezelfde."
M: [rolt met ogen] "Wij hebben dat niet meer. Maar wel deze met swirl en kalkverklikker en ..."

Een mens voelt zich niet een klein beetje autist, op zo'n moment. En ook wel een beetje schamper: bedrijven die dingen maken die 20 jaar meegaan, gaan een voor een failliet. Het moet vandaag steevast van dat goedkope gedoe zijn dat je snel moet vervangen.

Dus wees de Ridder maar de koffiezet aan die er het meeste op leek, en enkele ducaten later stond hij in zijn kleine keuken aan een grote doos te peuteren.

Wat blijkt: het is nog *exact* hetzelfde apparaat. Enkel de kan heeft een andere vorm. Niet eens de hoogte verschilt, of de omtrek, enkel de vorm. De oude kan past er nog perfect in.

Onder "exact" kan je dus rustig "exact" verstaan: alle onderdelen van de oude - zorgvuldig gedemonteerd-in-de-hoop-van-reparabel-zijnde - koffiezet kunnen als reserveonderdeel gelden voor de nieuwe.

Die mannen van Philips hebben dus 15 jaar geleden een ontwerp gemaakt van een koffiezetapparaat dat af was. Zo goed overdacht en bijgestuurd dat het tot het einde van de wereld gebruikt kan worden.
Dat vind ik schitterend.

Beeld je in dat je in een wereld zou leven waarin alle gebruiksvoorwerpen hun finale vorm bereikt hebben, waarin je een versleten perfect apparaat gewoon kan vervangen door hetzelfde perfecte ding.  Zou dat geen prachtig, licht fictioneel ideaal zijn (zoals Star Trek)? Of ben ik dan weer een autist, en zou dat eerder een cleane, beklemmende gevangenis wezen (zoals Star Trek)?

Zouden we puntoren hebben?

[noot: een koffiezet is niet zo complex: een warmhoudplaatje met een gebogen metalen kanaaltje onder, een warmte-element, een thermische weerstand (of hoe heet dat) en een buisje. Meer is het niet. Maar toch, een parel van techniek!]