Berenfeest
De laatste dag voor de novembervakantie was het berenfeest op school. Met berenmutsen en berenpap en iedereen mocht zich verkleden als beer.
2 minuten nadat de Sponzen Moeder met de kids op weg naar school vertrokken was, belde ze: J. was zijn berenpak vergeten! Of ik het snel even kon achterbrengen.
Waarop ondergetekende op zijn fiets springt en nog gehuld in zijn in zijn turquoise pyjama de moeders aan de schoolpoort trotseert om zijn troosteloos kereltje weer blij te maken (het was eigenlijk wel de bedoeling om niet tot aan de schoolpoort te moeten rijden, in die flanellen broek, maar ze hadden nogal rap gestapt).
Zo zijn Sponzen Vaders.
Hoe Sponzen kinderen zijn? Wel:
SR: "En, vond de juf je niet mooi in je berenpak?"
J.: "Oei, ik ben het vergeten aan te doen."
8 Comments:
Had dan toch een sponzen pyama aangetrokken.
Ik stel me nu al lang volgende vraag:
Je beschermt terecht de identiteit van je kinderen door hun voornaam te vervangen door een letter of een koosnaam. Je plaatst echter wel foto's van hen...
Is het niet 'anoniemer' om niet afgebeeld te worden maar wel bij je naam genoemd te worden in plaats omgekeerd ?
Geen verwijt of whatever, gewoon een hersenkronkel die zich dat afvraagd :)
Ik heb het me ook al afgevraagd.
Kzal ze er eens goed over nadenken.
@maartje: die zaten in de was.
Omdat je heel fier op je kinderen bent en de hele wereld mag dát weten? En omdat hun voornamen hier geen rol in spelen, gebruik je initalen of een pseudoniem?
met dank voor het beeld op mijn netvlies!
(en de grinnik bij de commentaar van zoonlief)
Kweetnie. Ik geloof het eigenlijk niet dat jij in je pyjama tot aan de schoolpoort gereden bent. Ook al was het niet de bedoeling om zo ver ter rijden. Maar zelfs gewoon op straat, op de vélo, met een turquoise PJ? Echt?
Dat uw dochter zegt dat ze haar berenpak vergeten aandoen is, dát kan ik wel geloven. Da's zo typisch voor kinderen... ;-)
oei sorry J. is wellicht je zoontje, aangezien je over een "kereltje" schreef, mijn excuses
@bengeltjes: (de school is maar een paar honderd meter verder) met een jas aan ging ik er van uit dat de mensen het niet echt opmerken
Een reactie posten
<< Home