Vandaag internationale vrouwendag, het ideale moment om u over mijn collega te vertellen.
Dat is namelijk een echte man. Niet in de - het is vrouwendag - negatieve, zelfbeschuldigende betekenis van het woord, maar in de ouwerwetse zin: een Man.
Hij woont in een huis met enkel meisjes, vrouw en dochters: genetisch is het de man die beslist of hij zijn y-chromosoom doorgeeft. Een echte man heeft enkel dochters.
Hij scheert zich nat, dat doen wij ook. Maar hij bloedt niet, nooit, zelfs al scheert hij nonchalant tegen de richting van de haargroei in. Maakt niet uit met welke mesjes. Ondergetekende heeft twee/drie zorgvuldig geselecteerde types liggen voor verschillende types stoppels; en een tube ontsmettende zalf. De Echte Man niet: schuim, scheren, spoelen, klaar. Ik verzin hier niets.
Hij kan vissen. Niet zomaar met een bierbuikje aan de vijver, neen: op zee. De vissen die hij bij windkracht 7 wijdbeens op het dek hijst, fileert hij uiteraard zelf. Zijn fileermes heeft hij op zijn oliesteen zo scherp geslepen dat hij in één geconcentreerde haal het vlees scheidt van de graten. U kan zich het bloedbad aan deze kant van de
manhood wel inbeelden als wij dat zouden proberen.
Daarna gooit hij die vis met de blote handen op een ziedende barbecue. Of hij draait hem zorgzaam in creatieve sushi rolletjes. Net voor hij een bankje onder de voeten van zijn vrouw schuift, een dekentje op haar knieën schikt, de verloren knuffel onder de zetel vindt en de dochtertjes liefdevol zingend onder stopt.
Want zo zijn ze wel, die Echte Mannen, ze laten ons - geslachtsgenoten-van-de-tweede-keuze - geen millimeter terrein om op te scoren.
Wat betreft het terrein waar u nu zit aan te denken - het is uiteindelijk vrouwendag vandaag - valt ons dan ook enkel het ergste te vrezen.
